به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام محمدتقی نظر پور، شب گذشته در هم اندیشی "توليدملی، حمايت از كار و سرمايه ايرانی" در مركز تحقيقات اسلامی مجلس شورای اسلامی در قم، با ارايه مقاله با عنوان "سرمايه اجتماعی در انديشه دينی؛ ارايه راهبردهايی برای برنامه های توسعه"، گفت: مفهوم سرمايه يكی از غنی ترين چارچوب های تبيينی در ملاحظات جامعه شناختی و اقتصادی معاصر است.

وی افزود: دستيابی به رشد و توسعه مستلزم به كارگيری و بهره برداری بهينه از انواع سرمايه است؛ به نظر می رسد پيام سالانه رهبر معظم انقلاب اسلامی نيز بر حمايت از كار و سرمايه ايرانی تاكيد می كند بر همين نقش كليدی سرمايه در فرايند پيشرفت اجتماعی اقتصادی نظر دارد.

استاديار دانشگاه مفيد عنوان كرد: اصولا سرمايه به طور مطلق از ديد اقتصادی عنصر پيشبرنده است؛ البته سرمايه به طور سنتی عمدتا شامل سرمايه های فيزيكی و سرمايه های مالی می شد؛ از دهه 1950 مقوله ای به نام سرمايه انسانی نيز مطرح شد كه شامل تخصص ها و توان مندی ها و قابليت های انسانی بود.

وی ادامه داد: سالها پس از تثبيت و تكامل سرمايه انسانی، سرمايه اجتماعی مورد توجه قرار گرفت؛ بنابراين شايد بتوان پذيرش نقش سرمايه اجتماعی در روند رشد و توسعه را به عنوان سومين حلقه از حلقات تكاملی سرمايه تلقی كرد.

عضو هیئت علمی دانشگاه مفید خاطرنشان كرد: سرمايه اجتماعی از جمله مفاهيم پيچيده، چند وجهی و بين رشته ای است كه می تواند از ابهامات و دشواری های نظری مباحث اقتصادی، اجتماعی بكاهد؛ سرمايه اجتماعی می تواند به عنوان ابزاری در اختيار اقتصاددانان قرار گيرد تا با نقد نظريه متعارف اقتصادی از آن جهت كه ساخت های اجتماعی و سياسی را مورد غفلت قرار می دهند، صورت بندی مناسب تری از تحولات اتقصادی ارايه دهند.

حجت الاسلام نظرپور ابراز داشت: همگام با تحول نظريات توسعه اقتصادی توجه دانشمندان علم اقتصاد، توسعه نيز به مفهوم سرمايه اجتماعی گسترش يافت؛ به گونه ای كه پس از گذشت كمتر از يك دهه از ورود اين مفهوم به ادبيات توسعه اقتصادی، حجم عظيمی از مقالات و مطالعات پيرامون بررسی عملكرد و نقش آن در رشد وتوسعه اقتصادی سامان يافت؛ در يك نگاه كلی به نظر می رسد كه با به كاربردن اين مفهوم در نظريات رشد و توسعه و برنامه ريزی ها و سياست گذاری های اقتصادی بتوان صرفه های اقتصادی و اجتماعی فرايند توسعه در ميان افراد، گروه ها و جوامع را گسترش داد.

وی یادآور شد: كاربرد نظريه سرمايه اجتماعی بدون در نظر گرفتن محيط، ابعاد و شرايط در كشورمان نسبت به اين موضوع غفلت نموده در پی كشف و شناسايی معيارها و شاخص های سرمايه اجتماعی منطبق با فرهنگ كشورمان نبوده اند؛ بنابراين بازنگری در اين مفهوم و شناخت دقيق اجزای آن با توجه به فرهنگ دينی و ملی جهت تبيين نقش سرمايه اجتماعی در فرايند توسعه اقتصادی ضروری است.

مديرگروه اقتصاد دانشگاه مفيد در پایان گفت: بررسی برنامه های توسعه بعد از انقلاب روشن می كند كه تئوری سرمايه اجتماعی در انديشه دينی علی رغم نقش كليدی آن در توسعه اقتصادی، در برنامه های توسعه مورد توجه واقع نشده است و در اين خصوص دستاورد روشنی را به همراه ندارد؛ اين درحالی است كه در سند چشم انداز 20ساله كشور در اين خصوص تاكيد دارد و يكی از ويژگی های توسعه ايران به لحاظ اجتماعی را دستيابی به سرمايه اجتماعی بالا عنوان كرد