به گزارش خبرگزاری حوزه، در این نشست علمی، حجت الاسلام والمسلمین مجتبی مصباح و حسن یوسفیان، نویسندگان این کتاب و همچنین حجج اسلام صادق زاده و داوودی به عنوان ناقد به بیان دیدگاه های خود درباره این اثر پرداختند.

در ابتدای این نشست، حجت الاسلام والمسلمین علیرضا صادق زاده به عنوان ناقد در تشریح این اثر علمی گفت: این اثر علمی با توجه به اینکه اصلاحات این علم را در مقدمه به خوبی بیان کرده است و از این جهت که توصیفات خوبی در زمینه تربیت اسلامی و هستی شناسی بیان کرده و همچنین به بررسی اهداف آن پرداخته است، کتاب خوبی به شمار می رود.

وی افزود: یکی از نقاط ضعف این کتاب آن است که در بخش تعریفی این کتاب، فلسفه تعلیم و تربیت را یک علم درجه دو آورده است که اگر این گونه باشد، نباید به اهداف آن می پرداخت؛ زیرا در حوزه دانشی باید مورد توجه قرار می گرفت.

ناقد کتاب "فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی" ادامه داد: در این کتاب در بخش تعریف فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی باید مشخص کنیم که آیا هنوز به این مفهوم نگاه علم درجه2 داریم؟ اشکالی که این بحث در بحث های بعدی پیدا می کند آن است که آیا این بحث چه راهبردی در حوزه چیستی علم دارد که در این کتاب در بحث چیستی به کاملیت مطلبی بیان نشده است.

وی افزود: یکی از نقاط ضعف دیگر این کتاب این است که درست که از بحث جسم و عقل بیان شده است ولی به درستی مبانی فلسفی مشایی مورد بحث قرار نگرفته است.

در ادامه، حجت الاسلام محمد داوودی نیز به عنوان یکی دیگر از ناقدان، به نقد این اثر پرداخت و گفت: یکی از نقاط ضعف این کتاب تلاش نقص در زمینه تعیین قلمرو دانش و فلسفه تعلیم و تربیت است.

وی افزود: اگر چنانچه در این کتاب آمده است بگوییم که فلسفه تربیت، مضاف به علم است نمی توانیم در این صورت به روش استنتاج برسیم در حالی که در این کتاب چنین شده است؛ نکته بعدی آنکه در این کتاب تکلیفه فلسفه و تربیت مشخص نشده است.

ناقد این کتاب تصریح کرد: برخی موضوعات بدیهی چون اصل تدریج در تعلیم و تربیت و اصل عوامل و موانع و اصل پرداختن به اولیت ها در این کتاب بحث شده است که نیازی به آن نبود.

در ادامه این نشست، حسن یوسفیان، یکی از نویسندگان کتاب"فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی" در دفاع از این اثر گفت: پرداختن به مبانی حوزه تعلیم و تربیت در حوزه دانش است.

وی افزود: یکی از اشکالاتی که به این کتاب گرفته شد این بود که در آن به اختیارات متربی اشاره ای نشده است؛ در حالی که در این اثر به روشنی به این بحث پرداخته شده است که پس از فرایند تربیت، نهایتا این متربی است که با اختیار این مباحث را می پذیرد یا رد می کند.

حجت الاسلام والمسلمین مصباح یزدی نیز در این نشست با اشاره به روش شناسی در این کتاب، تصریح کرد: در این اثر به بحث روش شناسی در تعلیم و تربیت اسلامی به شکل مبسوط اشاره شده است.

وی افزود: تعلیم و تربیت اسلامی، قید مضاف الیه است؛ فرض می کنیم که دانش تربیت اسلامی داریم و یا می خواهیم داشته باشیم حال باید ببنیم که از چه سمتی می خواهیم به این علم برسیم؛ پس بیان اهداف کار نادرستی نبوده است و در این زمینه ساعت ها با حضور کارشناسان فن، کار کارشناسی صورت گرفته است و بی دلیل این مطلب در کتاب نیامده است.