حجتالاسلام غفاریفر در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، با بیان این که مسائل کلی جامعه را میتوان در دولتهای مطلوب اسلامی را در ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی تقسیم بندی کرد، گفت: این عرصهها دارای باید ها و نبایدهایی است که برای رشد و تعالی دولت و جامعه ارزنده خواهد بود.
وی با بیان این که بایدها، هم ابعاد منفعت و رفاه مادی کشور و حکومتی که مدیریت آن را بر عهده دارد و هم ابعاد معنوی و تعالی و قرب الی الله را در نظر دارد، افزود: اگر در عرصه رفاه مادی و ابعاد معنوی غفلتی صورت گیرد، در مسائلی چون خدمت و رفاه، عزت، استقلال و معنویت و حتی گاهی بالاتر از این روح، توحید و بندگی خدا فراموش میشود.
عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) افزود: همچنین گاهی در اثر تنبلی و رفاه طلبی هزینه خدماترسانی اقتصادی، فزونی می یابد؛ به این معنا که در اثر کم وقت گذاشتن یا خوب وقت نگذاشتن و عدم حضور در صحنه خدمت و رها کردن مجموعه تحت امر و مدیران میدانی یا در اثر نابسامانی کارها، کار مفید تحویل داده نمیشود و یا کارهایی که با زمانهای کمتری میتوان انجام داد، در اثر طولانی شدن، پروژهها را به فرسودگی و افزایش قیمت مبتلا خواهد کرد.
وی با بیان این که ممکن است گاهی مسئولان به بهانه زهد و دنیا گریزی ضرورت خدماترسانی را فراموش کنند، ابراز داشت: بر اساس توصیههای علوی، مدیر شایسته کسی است که بیشترین بازدهی و بهترین خدمات را به مردمش تقدیم میکند و کمترین تنعم و بهرهمندی را برای خود قائل باشد و دست به اشرافیگری و رفاه طلبی غیر ضروری نخواهد زد.
استاد جامعه شناسی دانشگاه باقرالعلوم(ع) در پایان با تأکید بر این که در دولت اسلامی نباید خواستههای خواص بر نیازهای عوام اولویت یابد، گفت: گاهی بین خواص و بدنه جامعه، یا به تعبیر حضرت علی(ع) بین افراد زباندراز و اندک حاضر در بدنه قدرت و حاشیه آن و خواسته عموم مردم، مغالطه صورت میگیرد و به جای پاسخگویی به نیازهای واقعی جامعه، به نیاز این افراد اندک بسنده می شود که امری مذموم است؛ بنابراین دولتمردان باید رفع نیازهای جامعه را در اولویت قرار دهند.
انتهای پیام// 15/ 313