رییس سازمان نظامپرستانی کشور در گفتگوی اختصاصی با خبرگزاری حوزه در تهران خواستار امضای تفاهمنامه و تدوین برنامه جامع نظام سلامت دینی با حوزههای علمیه شد و اظهار داشت: حوزههای علمیه به خوبی میتوانند اسباب دعا و آرامش معنوی بیماران در مراکز درمانی و بیمارستانها را فراهم کنند و مسئولان و متولیان عرصههای بهداشت و درمانی کشور نیز برای تعامل فراگیر و بهرهمندی از کارشناسان مجرب حوزوی و متخصصان حوزه سلامت معنوی و دینی در مراکز درمانی و بیمارستانی آمادگی کامل دارند.
وی با انتقاد از خلا موجود در زمینه حضور روحانیون در مراکز درمانی گفت: امروزه کشورهای پیشرفته غربی و اروپایی در پروسههای درمان بیماران، متناسب با شرایط دینی بیمار که مسیحی، یهودی و یا پیرو هر شریعت الهی که باشد، حقوقی را برای بیماران معین نمودهاند که مطابق آن در لحظاتی که فرد بیمار احساس نیاز می کند، روحانی متناسب دینیاش را میآورند تا او بهرهگیریهای لازم را دریافت کرده و به آرامش برسد، اما متاسفانه در کشور ما این خلا به طور جدی موجود است و حوزههای علمیه باید در این خصوص پیشقدم شوند.
ضرورت تدوین منشور سلامت معنوی
میرزابیگی با اشاره به ضرورت تدوین منشور سلامت معنوی در نظام بهداشت و درمان کشور یادآور شد: در دعای سیزدهم و پانزدهم صحیفه سجادیه در مقوله بیمار, سلامت روحی و استجابت دعا، اشارات زیبایی شده که میتواند پایه و اساس تدوین منشور سلامت معنوی برای جامعه اسلامی ما بوده و آغاز این حرکت نیز باید از حوزههای علمیه باشد.
روحانیون متخصصان سلامت معنوی جامعهاند
وی تصریح کرد: علما، فضلا و روحانیون حوزههای علمیه، متخصصان سلامت معنوی هستند و بایستی در بحث سلامت و مراقبتهای معنوی و اسلامی پیشگام بوده و راهبردها و پیشنهادات عملیاتی و اجرایی خود را مطابق با احادیث و روایات دینی ارائه دهند و قطعا بخشهای بهداشتی و درمانی هم از این موضوع استقبال میکنند.
میرزابیگی افزود: بسط، توسعه و آموزش سلامت معنوی هم برای پرستاران و کادر درمانی بیمارستانها به عنوان ارائه کنندگان خدمات درمان از یک طرف و هم برای بیماران بستری شده در این مراکز به عنوان گیرندگان خدمات ضروری و تاثیرگذار است، همانگونه که در دوران دفاع مقدس تبلور آن را دیدیم و امروز نیز در مقاطع زمانی مثل ایام حج میبینیم که انگیزههای معنوی در کارآمدی و تاثیرگذاری روند خدمات بین ارائه کنندگان و گیرندگان خدمات درمانی به شدت موثر است.
وی ادامه داد: بر اساس باورهای دینی ما برخی بیماریها باعث میشود، خداوند متعال بخشی از گناهان ما را ببخشند بنابراین اگر بیماری توجه به خدا و اجابت دعا را میسرتر میسازد، چرا ما فضایی به وجود نیاوردهایم که بیمار اهل دعا و نیایش و عبادت باشد در محیطی بستری شود که مفاتیح، قرآن، کتب ادعیه و روحانی متخصص امور دینی حضور دائم داشته باشد؟
خلاء پیوست فرهنگی در نظام درمان
رییس سازمان نظام پرستاری کشور افزود: به جرات میتوان گفت: بالغ بر 60درصد بیماریهایی که منجر به بستری میشود منشاء مسایل روحی روانی داردکه ناشی از ضعفهای معنوی است و حل این مشکلات روحی راهکارهای معنوی نیاز دارد، این خلا بسیار شدیدی است و به نظر میرسد همانگونه که برای ساختمانسازی پیوست فرهنگی داریم، باید پیوست سلامتی و فرهنگی برای نظام درمان در نظر گرفته شود.
وی ادامه داد: مسلماً حوزههای علمیه در این زمینه باید مدعی پیوست معنوی امور بهداشتی درمانی شوند و فضا را از علوم تجربی صرف درآورده و به سمتی ببرند که توجه به معنویات در مقولههای درمانی بیشتر شود.
تاثیر صوت قرآن در کاهش درد
میرزا بیگی با اشاره به ارائه بسیاری پایان نامهها و تحقیقات جامع در حوزه سلامت معنوی اظهار داشت:در پایاننامهای با عنوان تاثیر صوت قرآن در کاهش درد، بعد از اعمال جراحی گروهی از متخصصین قبل از عمل جراحی ,بعد از آن و حین بیهوشی دو بیمار در خلال عمل برای یکی از این دو بیمار آوای قرآن را مداوم پخش کرده و برای بیمار دیگر طبق روال عادی عمل شد که پس از انجام تحقیق مشخص شد، نیاز به داروهای مسکن قوی حین و بعد از عمل برای بیمار مذکور کاهش یافته و نوای قرآن روند بهبودی او را تسریع نموده است و اینها مباحث بزرگی است که لازم است حوزههای علمیه و روحانیون عزیز نسبت به تعمیق و ترویج آن در جامعه و بویژه مراکز درمانی اهتمام بورزند.
رییس سازمان نظامپرستاری کشور در پایان با اشاره به این که سازمان متبوعش در راستای توسعه، تعمیق و فرهنگسازی امور دینی و معنوی در مراکز درمانی و بین پرستاران کشور پیشقدم بوده گفت: توجه به نهادینهسازی و فراهم آوردن بسترهای لازم برای عمقبخشی معنویات در گروههای مخاطب در حوزه درمان، امری ضروری بوده و سازمان نظامپرستاری نیز با همکاری مسئولین ذیربط به دنبال پیادهسازی این فضا در بیمارستانهاست و لذا برای عملیاتی و تسریع روند این کار نیاز و خواستار همکاری و تفاهم و تعامل بیشتر و نزدیکتر با حوزههای علمیه هستیم.