به گزارش خبرگزاری حوزه حجت الاسلام والمسلمین قرائتی امروز در دوره تخصصی آموزش »روش تبلیغی خاص این استاد قرآن و معارف اسلامی»، گفت: خداوند برکات و آثار بسیاری برای تبلیغ بیان کرده است؛ اولین انسانی که پای به زمین گذاشت مبلغ بود و جریان تبلیغ تا قیامت متوقف نخواهد شد.
وی افزود: تبلیغ وسیله حیات و عهد باخداست؛ فرمان خدا و تحریک عقل در جهت رشد است؛ تبلیغ بر اساس معارف قرآنی روز و شب و زمان ندارد؛ ظلمات در قرآن به تاریکی در دل دریا تشبیه شده است که نشانگر لزوم برخورداری از نور و کشتی نجات است.
این استاد معارف قرآنی حوزه بیان کرد: تبلیغ قرآن محور مهمترین تبلیغ است و در کنار این تبلیغ مبلغان باید به تاویل و تفسیر و شان نزول و روایات اهل بیت(ع) و تاریخ اسلام احاطه کافی داشته باشند؛ تبلیغ حتی برای حیوانات نیز هست و تنها شامل انسان نمی شود.
وی گفت: تبلیغ در هجرت نیز از زمان صدر اسلام آغاز شد و بزرگان دین ما همچون جعفربن ابوطالب(ع) اولین مبلغ در قاره آفریقا بود؛ تبلیغ به قدری اهمیت دارد که خداوند به ابزار تبلیغی که همان قلم و حتی سطور نانوشته است قسم خورده است.
حجت الاسلام والمسلمین قرائتی بیان کرد: بر اساس معارف قرآن تبلیغ از نفس آغاز شده و بعد به زن و فرزند و خانواده و نزدیکان و فامیل و همشهریان و امت جهانی و بشری ختم می شود.
وی گفت: سه نوع مبلغ وجود دارد که اولی تولید گر است که آنها را عالمان دینی می نامیم، مرتبه دوم کسی است که تولیدات علمای بزرگ را با بیان خوب منتقل می کند و مبلغ سوم نیز مبلغ عامل است که با عملش مروج دین است.
این استاد حوزه یادآورشد: اخلاص مهمترین جزء از اجزای تبلیغ است؛ کسی نباید فکر کند که دریافت مزد، پس از تبلیغ و سخنرانی ناشی از بی اخلاصی است، بلکه کسی که با نیت وجه و مال، تبلیغ می کند اخلاص ندارد نه کسی که بدون این نیت وارد مجلس می شود و اگر به او چیزی دادند باید دریافت کند و کسی نیز منعی بر این مساله ندارد؛ متضرر کسی است که کاری را به جای رضای خدا برای کسب مال انجام دهد.
وی گفت: در تبلیغ باید از به کار بردن هر نوع دانسته و علمی خودداری کرد؛ نوع بیان احادیث و محفل و ظرفیت آن نقش مهمی در بیان آنها دارد؛ برخی احادیث را باید با توجه به شرایط خاص آن محیط بیان کرد وگرنه ممکن است باعث سوبرداشت شود.
رئیس ستاد اقامه نماز کشور عنوان کرد: طلاب و مبلغان باید توجه خاصی به قرآن و نهج البلاغه و تفسیر آنها داشت باشند که اگر نتوانند با این دو حوزه بزرگ ارزشی در اسلام اخت بگیرند، متضرر خواهند شد؛ طلاب باید از مدرک گرایی پرهیز کنند، ولی مدرک در شرایط فعلی از ملزومات است ولی اصل نیست.