به گزارش خبرگزاری حوزه، هر سال در آستانه نیمه شعبان کاروان این جماعت راهی قم می‌شود، و امسال چشمگیرتر از هر سال دیگر؛ 250 کیسه آرد برای پخت 25 هزار قرص نان صلواتی سخاوت دستان مردمان روستا است که 200 مرد و زن را برای پخت نان به همراه دارد.
پول آرد را اهالی روستا تأمین می‌کنند و خودشان ماشین کرایه می‌کنند، برای آمده و شد، هزینه سفر را می‌پردازند و هیچ کمک و درخواستی از کسی ندارند، گرما پای تنور بیداد می‌کند، آن هم پخت زیر خیمه‌های بزرگ توی بیابان و زیر نور آفتاب گرم کویری قم. نه پنکه و کولری دارند، نه امکانات سرمایشی دیگری، زنان روپوش سفید به تن دارند و چادر به کمر بسته‌اند و با عشق و علاقه‌ای وافر به ابراز عشق و محبت می‌پردازند، کسی آنان را نمی‌شناسد و از خیل میلیونی زائران مسجد مقدس جمکران کسی آنان را نمی‌بیند.توزیع نان در فاصله‌ای دورتر صورت می‌گیرد.
سال‌های پیش پیرمردی که برای خرید نان در اطراف جمکران به این سو و آن سو رفت و دست خالی برگشت، تصمیم به پخت نان در نیمه شعبان می‌گیرد و سال بعد نذرش را ادا می‌کند. سال‌های بعد کارش، کار عاشقی می‌شود و با دل و جان بار و بندیلش را بر می‌دارد تا در کنار مسجد مقدس جمکران خدمتی به زائران کند، ولی سه سالی است که پیرمرد چهره در نقاب خاک دارد و اکنون فرزند او سکاندار این کاروان و این امر خدا پسندانه شده است، سعادت همیشه یار این جماعت باد.
