حجت الاسلام والمسلمین هادی عباسی خراسانی در گفتگو با خبرگزاری حوزه با تبریک فرارسیدن سالروز میلاد باسعادت امام حسن مجتبی(ع)، گفت: امام معصوم، انسان کامل است؛ انسان کامل جامع همة صفات حسنای الهی و قلب هستی است؛ همان‌گونه که قلب برای سایر اعضا جاری و ساری است، انسان کامل نیز مورد نیاز همة انسان‌ها، جوامع و موجودات است.
استاد حوزه علمیه قم افزود: امامان معصوم(ع) در حقیقت نور واحدی هستند که به لحاظ اقتضای زمانی و مکانی، دارای مظاهر گوناگون هدایتی می‌باشند؛ به عبارتی ائمة معصومین(ع)در تقوا و حقیقت مشترک و در روش متفاوت هستند.
نویسنده کتاب سیره معصومین(ص) تصریح کرد: امام و انسان کامل، مظهر غیب و شهادت است؛ در قرآن داریم که "عالم الغیب و الشهادة"؛ عالم به غیب و شهادت؛ آن‌که مظهر غیب و شهادت است، جهان و انسان را به گونه‌ای می‌نگرد و اداره، مدیریت و تدبیر می‌کند که با زمان گذشته، حال، آینده و وضع فعل موجودات و انسان‌ها هماهنگ است؛ چرا که انسان کامل و امام معصوم(ع) مظهر باقی است "وَ يَبْقى وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ (الرحمن 27)".
انسان کامل
استاد حوزه علمیه قم تصریح کرد: امام حسن مجتبی(ع) به عنوان نمونه‌ای از پیشوایان معصوم و انسان کامل، به یقین اوصاف ذکر شده را داشته‌اند. ایشان مظهر عالم غیب و شهود است؛ بنابراین تمام حالات و اوصاف و سخنان حضرت قابل دقت، اطاعت، متابعت و اقتدا است؛ چرا که اطاعت او، اطاعت رسول و خدا می‌باشد "مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ (نساء 80)".
وی با بیان این که هر امامی مسلک و مشربی دارد که مسلک و مشرب امام مجتبی(ع) نبوی است، ابراز داشت: امام حسن(ع) گل بوستان نبوی و نبوت و ریحانة الرسول است؛ به همین دلیل مشهور به «محمدی» می‌باشد.
شخصیتی تاریخ‌ساز
حجت الاسلام والمسلمین عباسی خراسانی با تاکید بر این که امام حسن(ع) شخصیت تاریخ‌ساز است، افزود: ایشان دارای صفات نبوی و عظمت و هیبت حضرت ختمی مرتبت است. او کسی است که صفات رسول الله(ص) در وجودش تجلی یافته تا جایی که آن حضرت را کانون فضائل و مناقب قرار داده است و دشمن هم بر فضائل او اقرار دارد.
این استاد حوزه خاطرنشان کرد: شجاعت او در صفین نمایان و زبان‌زد همة جنگجویان بود. تدبیرش در مذاکره با خوارج همه را بهت‌زده کرد و او را سرمشق همة مذاکره‌کنندگان تاریخ قرار داد؛ بردباری و حلمش تمام جهان را گرفته‌است و اقتدای تمامی فرزانگان است. سخا، جود و بخشش او فراگیر و مرجع همة توان‌گران و ثروتمندان است، به طوری‌که سه بار تمام دارایی خود را بین فقرا تقسیم کرد.
بزرگ‌ترین نرمش قهرمانانه تاریخ اسلام
وی با اشاره به صلح پیشوای دوم، ادامه داد: از همه مهمتر روش خاص هدایتی و امامتی امام حسن مجتبی(ع) است که در برهه‌ای مشمول صلح شد؛ در حقیقت صلح ایشان بزرگ‌ترین نرمش قهرمانانه تاریخ اسلام و زمینه‌ساز خروش تاریخی عاشورا است؛ اگر نرمش حسنی نبود، نهضت حسینی محقق نمی‌شد.
نویسنده کتاب الهی نامه با بیان این که امام مجتبی(ع) مظهر تقوا است، اما روش خاص دارد، افزود: ایشان در تقوا با سایر امامان خصوصا برادرشان امام حسین(ع) مشترک هستند، اما در روش متفاوتند. امام حسن(ع) با نرمش قهرمانانه همة حق‌طلبان و حق‌جویان را به این تدبیر مشغول و مشعوف کردند.
مظهر صفات حسنای الهی
حجت الاسلام والمسلمین عباسی خراسانی با تاکید بر این که امام حسن(ع) نمونة کاملی برای تمام عرفا و مظهر صفات حسنای الهی است، به چند مورد از ویژگی‌های اخلاقی ایشان اشاره کرد و گفت: نمونه اول، انتقاد صحیح و سازنده؛ امام حسن(ع) سیرتی برای تمام منتقدان جهان است، روزی امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) در حالی‌که دو طفل بودند، به پیرمردی برخورد کردند که در حال وضوگرفتن بود. متوجه می‌شوند که وضوی او باطل است، برای این‌که او را متوجه عمل اشتباهش بکنند، مستقیما به او نگفتند تا شخصیتش جریحه‌دار نشود و عکس العمل منفی نشان دهد. بلکه جلو رفتند و گفتند: هر دوی ما می‌خواهیم در حضور شما وضو بگیریم تا ببینید کدام یک بهتر وضو می‌گیریم، بعد از آن‌که آن دو در حضور پیرمرد وضو گرفتند، تازه متوجه شد که وضوی خودش اشتباه بوده‌است.
درس دین مداری
وی اضافه کرد: شخصي خدمت امام حسن(ع) آمد و گفت«فلان شخص از شما بدگويي مي‌کند»، چهره‌ي امام(ع) با شنيدن اين حرف درهم رفت و گفت«تو مرا به زحمت انداختي هم بايد به خاطر اين که غيبت يک مسلمان را شنيده‌ام، درباره‌ي خودم استغفار کنم و هم براي او که با بدگويي از من مرتکب گناه شده، دعا کنم».
دگرگونی مرد شامی
این محقق حوزوی خاطرنشان کرد: مردی از اهل شام وارد شهر مدینه شد، به خاطر تبلیغات سوء معاویه و دیگر دشمنان اهل بیت(ع)آن مرد شامی کینه‌ای عمیق نسبت به امام علی(ع) و فرزندانش داشت؛ یک روز که امام حسن(ع) را سوار بر مرکب دید، زبان به ناسزا گشود و با صدای بلند به لعن و نفرین آن حضرت پرداخت؛ اما امام(ع) در برابر این یاوه‌گویی‌ها سکوت کرد. وقتی مرد شامی به سخنان زشت و ناپسندش پایان داد، امام حسن مجتبی(ع) نزد او رفت و لبخندزنان سلام کرد و بامحبت فرمود «جناب آقا! به گمانم (در این شهر) غریبی و گویا سوء تفاهمی پیش آمده است. اگر بخواهی خشوندت کنیم، چنین می کنیم، اگر چیزی بخواهی به تو می دهیم، اگر راهنمایی بخواهی راهنماییت می کنیم و اگر در بردن بار یاری بجویی، بارت را می بریم، اگر گرسنه باشی سیرت می کنیم، اگر بی لباس باشی لباست می دهیم، اگر نیازمند باشی ثروتمندت می سازیم، اگر فراری باشی پناهت می دهیم، اگر حاجتی داشته باشی آن را برآورده می کنیم، حالا خوب است اسباب و وسائلت را برداری و نزد ما بیایی و تا هنگام رفتنت (از مدینه) مهمان ما باشی که این برای تو بهتر است؛ زیرا به خوبی می توانیم از تو پذیرائی کنیم». مرد شامی از شنیدن این سخنان محبت‌آمیز و جوانمردانه دگرگون شد و از برخورد نامناسبش پشیمان گشت؛ در حالی که از ندامت می‌گریست گفت «گواهی می دهم که تو جانشین خدا در زمینی. خدا بهتر می دانست که رسالت خویش را به عهده چه کسی قرار دهد. تو و پدرت علی منفورترین مردم نزد من بودید و اکنون محبوب ترین مردم نزد من هستید».
عابدترین عابدان
این استاد حوزه خاطرنشان کرد: امام حسن(ع) در زمان خود عابدترین مردمان بود، هرگاه وضو می‌گرفت تا نماز بخواند، بند بند وجود مبارکش می‌لرزید و رنگ از رخسارش می‌پرید، وقتی از او می‌پرسیدند: این چه حالی است؟ می‌فرمود: هرکس بخواهد در برابر خدای صاحب عرش بایستد، سزاوار است چنین حالی داشته باشد. هرگاه مرگ یا قبر یا برانگیخته شدن مردم در قیامت یا عبور از صراط را یاد می‌کرد، به شدت می‌گریست و هرگاه به یاد دوزخ و عرضه شدن اعمال در پیشگاه حضرت حق می‌افتاد بسیار به خود می‌لرزید؛ با وجود آن‌که مرکب سواری داشت، بیست و پنج بار پیاده و گاه با پای برهنه حج به جا آورد.
کریم اهل بیت(ع)
وی با اشاره به این که کریم کسی است که قبل از سؤال و درخواست از او، عطا می‌کند و حضرت چنین بودند، گفت: ماه رمضان و ماه مهمانی خداوند است، خدا کریم است؛ قرآن کریم است و امام حسن(ع) نیز کریم است "إِلَهِي ضَيْفُكَ بِبَابِكَ، يَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاكَ الْمُسِيءُ فَتَجَاوَزْ عَنْ قَبِيحِ مَا عِنْدِي بِجَمِيلِ مَا عِنْدَكَ يَا كَرِيم/ بار خدايا! مهمان تو بر در خانهات قرار گرفته است، اى خداى نيكوكار! شخص گنهكار نزد تو آمده، اى پروردگار كريم! از گناهان من، به‌خاطر آن نيكويىهايى كه دارى، درگذر(بحار الأنوار، ج43، ص 339 )".
نویسنده کتاب عرفانی صدکلمه یادآور شد: به همة مؤمنین و مؤمنات سفارش می‌کنم که آیات و اذکار الهی را به گونه‌ای بیان کنند که صفت وجودشان شود، هم‌چنان که امام این کار را کردند، حضرت هرگاه در قرآن به آیه‌ای می‌رسدند که «یا إیها الذین آمنوا» داشت، می‌فرمودند: لبیک!
پاسخ به سئوال مرد شامی
استاد حوزه علمیه قم با بیان این که کمال انسان به اندیشه و انگیزه است و اندیشه و انگیزه، انسان را کامل می‌کند، ابراز داشت: انسان با اندیشه، فهمیده و دانشمند می‌شود و با انگیزه وارسته و مهذب؛ مرد شامی خدمت امام حسن(ع) آمد و پرسید «فاصلة بین آسمان و زمین چقدر است؟» امام(ع) فرمودند «اگر آسمان ظاهری منظور است، تا جایی که قلمرو دید است؛ اما اگر منظور آسمان واقعی است، آه مظلوم به آسمان می‌رسد و بساط ظالم را برمی‌چیند».
وی با اشاره به این که «آه» اسمی از اسماء خداست، افزود: آه مظلوم درهای آسمان را باز می‌کند و اجابت می‌شود. این آه مختص مؤمن است و کافر چنین آهی ندارد. ماه رمضان، ماه آه است؛ ماهی که در آن درهای رحمت الهی به وسعت هفت آسمان باز است و برای اجابت دعا تنها آهی کافی است.
سیاست‌مداری
حجت الاسلام والمسلمین عباسی خراسانی تصریح کرد: در پاسخ به این سئوال که سیاست چیست و سیاست‌مدار کیست؟ باید گفت سیاست سه رکن اساسی دارد: نخست سیاست‌مدار باید با خدا رابطه داشته‌باشد و بین خود و خدا را اصلاح کند؛ دوم حقوق زنده‌ها را رعایت کند و سوم حقوق رفتگان و گذشتگان و شهدا را مراعات کند؛ بنابراین یک سیاست‌مدار باید حق خدا را با ارتباط با او، حق مردم را با احترام به آنان و حق مردگان (بخصوص شهدا و علما که جز شافعان هستند) را با قدردانی از آن‌ها رعایت کند؛ پیامبر(ص) در مورد امام حسن(ع) فرمودند"لو کان العقل رجلا، لکان الحسن / اگر عقل و خرد به صورت انسانی مجسّم می گشت، او حسن ابن علی بود(کتاب فرائد السمطین، نوشته ابراهیم ابن محمد جوینی، جلد 2)".
وصیت امام حسن(ع) پیش از شهادت
وی با اشاره به وصیت امام مجتبی(ع) پیش از شهادت، بیان داشت: جناده بن ابی امیه می‌گوید «پس از مسمومیت امام حسن(ع) نزد او رفتم و دیدم در مقابلش طشتی است که در آن خون استفراغ می‌کند،عرض کردم: مولای من! چرا خود را درمان نمی کنید؟» گفت:« مرگ را با چه معالجه کنم؟». من گفتم:« انالله و انا الیه راجعون»، امام نگاهی به من کرد و فرمود:« قسم به خدا رسول خدا(ص) با ما عهد نمود که امامت بر عهده‌ی 12 نفر از فرزندان علی(ع) و فاطمه(س) است و همه ما دوازه امام یا با شمشیر کشته می‌شویم یا با زهر، مسمومو آن گاه گریست».
آمادگی برای سفر آخرت
این محقق حوزوی اضافه کرد: جناده در ادامه می گوید به امام(ع) گفتم «ای پسر رسول خدا(ص)، مرا موعظه کنید»، فرمود «مهیای سفر آخرت شو و توشه آن سفر را پیش از رسیدن اجل به دست آور و بدان که تو در طلب دنیایی در حالی که مرگ هم در طلب توست؛ اندوه روزی را که نیامده بر روی اندوه امروزت بار مکن و بدان که هر چه از مال دنیا، بیش از قوت خودت، به دست آوری، خزینه‌داری دیگران (وارثانت) را کرده‌ای. بدان که در حلال دنیا حساب است و در حرام آن عقاب، پس دنیا را نزد خود، مرداری فرض کن و از آن نستان، مگر به قدر ضرورت، که اگر حلال باشد، زهد ورزیده‌ای و اگرحرام باشد، گناهی نکرده‌ای، زیرا آن مقدار که گرفته‌ای بر تو حلال است؛ همان طور که گوشت مرده، در حال ضرورت، حلال است و اگر عتابی باشد، عتابش کمتر است».
حجت الاسلام والمسلمین عباسی خراسانی بیان کرد: امام در ادامه فرمودند «برای دنیای خود چنان کار کن که گویا همیشه خواهی بود و برای آخرت خود چنان که گویا فردا خواهی مرد. اگر می‌خواهی بدون قوم و قبیله عزیز باشی و بدون سلطنت، اقتدار داشته باشی، از ذلت معصیت خدا به سوی عزت اطاعت او حرکت کن».
خصوصیات همنشین نیک
وی یادآورشد: امام در ادامه فرمودند "هر گاه به همشینی با کسی نیازمند شدی، با چنین فردی همنشینی کن: کسی که همنشینی با او مایه سربلندی تو باشد، اگر کمکی خواستی به یاریت بشتابد، اگر سخنی گفتی تصدیقت کند، اگر در کاری همت به خرج دادی با تو همسو و هماهنگ باشد، اگر خطایی کردی آن را جبران کند، اگر کار نیکی از تو دید، فراموش نکند، اگر از او خواسته ای داشتی، برآورده سازد، اگر چیزی نخواستی، خود به تو ببخشد؛ اگر به تو مشکلی طاقت‌فرسا رسید، ناراحت شود؛ دوست تو باید کسی باشد که از او به تو زیانی نرسد، برایت دشواری نسازد، حق تو زیر پا نگذارد و اگر اختلاف مالی پیدا کردید، ایثار کند و تو را مقدم دارد».
انتهای پیام
