َ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص يَا عَلِيُّ مَنْ أَحَبَّكَ ثُمَّ مَاتَ فَقَدْ قَضى‏ نَحْبَهُ وَ مَنْ أَحَبَّكَ وَ لَمْ يَمُتْ فَهُوَ يَنْتَظِرُ وَ مَا طَلَعَتْ شَمْسٌ وَ لَا غَرَبَتْ إِلَّا طَلَعَتْ عَلَيْهِ بِرِزْقٍ وَ إِيمَانٍ .

رسول خدا (ص) به على عليه السّلام فرمود. يا على هر كه تو را دوست بدارد و بميرد كار خويش را انجام داده و به آرزوى خود رسيده است و هر كه تو را دوست داشته باشد و هنوز نمرده است در انتظار سعادت خويش است و خورشید طلوع و غروب نمی‌کند، مگر آنکه از ایمان و روزی تازه‌ای بهره‌مند می‌گردد.

روضه كافى-ترجمه رسولى محلاتى، ج‏2، ص: 137