به گزارش  خبرگزاری«حوزه» به نقل از «شیعه نیوز»، زنده‌یاد عبدالحسین حائری در خانواده‌ای یزدی در تیرماه 1306 در شهر قم دیده به جهان گشود. پدرش آقا میرزا احمد حائری از علمای روزگار خود و پدربزرگش (پدر مادرش) آیت‌الله حاج شیخ عبدالکریم حائری یزدی، مؤسس حوزه علمیه قم بود.

 وی در همان اوان کودکی قرآن و قدری خواندن و نوشتن را در مکتب فراگرفت. بعد هم نزد پدر مقدمات عربی و بعضی کتاب‌های لغت و دروس مدرسه‌ای را خواند. سپس سطوح عالی فقه و اصول را تا سن 19 سالگی نزد اساتیدی چون آیات عالیقدر آیت الله حاج شیخ مرتضی حائری (دایی‌اش)، حاج شیخ محمد صدوقی و آیت الله العظمی سید محمدرضا گلپایگانی به پایان رساند.‌‌ وی پس از آن در نزد آیات عالیقدر حاج سید محمد تقی خوانساری، حاج سید صدرالدین صدر، حاج سید محمد حجت و حاج آقا حسین طباطبایی بروجردی دروس خارج را گذراند و در سن 24 سالگی به درجه اجتهاد نائل شد.

 وی در سال 1330 به دلایل مختلف به تهران مهاجرت کرد. در آنجا به طور اتفاقی با تفضلی، معاون وقت کتابخانه مجلس آشنا شد و این آشنایی باب ورود وی به کتابخانه مجلس بود. زنده‌یاد حائری از آن پس به تحقیق در نسخ خطی پرداخت.

 پس از تأسیس اداره بررسی و تحقیق در کتابخانه، در سال 1343، مسئولیت آنجا به عهده وی گذاشته شد. وی در سال 1354 ریاست کتابخانه را عهده‌دار شد و در سال 1363 نیز ریاست کتابخانه شماره دو مجلس به وی واگذار شد.

از سوی دیگر، وی 17 سال عضو هیئت مؤلفان لغت‌نامه دهخدا بود و بر چاپ چند جلد از آن نیز نظارت داشت. زنده‌یاد حائری صاحب نظریه "بازنویسى تاریخ علم بر اساس بازنویسى فهارس نسخ خطى" است که جایزه‌ای جهانی را نیز برای این محقق برجسته و نسخه‌پژوه نامدار به ارمغان آورده است.