به گزارش خبرگزاری «حوزه» حسن احمدیان استاد دانشگاه معارف اسلامی و پژوهشگر پژوهشگاه بین المللی المصطفی در این نشست، ضمن ارائه تعریفی از واژه «تعامل» تصریح کرد: تعامل، واژه‌ای است که از آن تعبیر به تأثیر و تأثر و یا داد و ستد شده است.

وی با بیان این که فرهنگ مجموعه‌ای از دستاوردهای مادی و معنوی است که در سایه تلاش فکری و عملی در گذر تاریخ حاصل شده و چون میراثی ماندگار، هر نسل آن را تکمیل می‌کند، ابراز داشت: تعامل با گستره موضوعی آن در عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، مذهبی و... کنجانده می‌شود.

احمدیان در ادامه ضمن ارائه تعارفی از تعاملات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی؛ مبانی تعامل از نگاه قرآن کریم را مورد توجه قرار داد و اذعان داشت: عقیده به توحید یکی از مهمترین مبانی تأکیدی قرآن کریم در ارتباط با تعامل انسان‌ها با یکدیگر است.

 وی تمسک به حبل متین و اطاعت و پیروی از رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) را از مهمترین تأکیدات تعاملی قرآن کریم ذکر کرد و ابراز داشت: رسول اعظم(صلی الله علیه و آله) را باید چون الگویی تمام عیار، به جهانیان معرفی نمود.

این استاد دانشگاه معارف اسلامی پذیرش ظواهر اسلام را از دیگر مبانی تعاملی انسان‌ها در نگاه قرآن کریم ذکر کرد و ابراز داشت: بر اساس آموزه‌های قرآنی، نه تنها باید ادعای دینداری یک فرد پذیرفته شود، بلکه کنکاش در اثبات دین داری اشخاص جایز شمرده نشده است.

این پژوهشگر پژوهشگاه بین المللی المصطفی، توجه به وحدت ادیان آسمانی را از مهمترین مباحث تعاملی از نگاه قرآن کریم دانست و یادآور شد: قرآن کریم بر اقامه دین در جامعه و دوری از تفرقه و تشدد، تأکید دارد.

وی در ادامه به برخی از مصادیق تعامل در سیره عملی ائمه معصوم(علیهم السلام) اشاره نمود و اظهار داشت: همسفر شدن امیر المومنین علی(علیه السلام) با فردی یهودی و بدرقه ایشان، بایسته‌های رفتاری مولای متقیان علی(علیه السلام) با خلفا و حضور ایشان در حوزه‌های مختلف علمی، قضایی، سیاسی و نظامی از مهمترین مصادیق تعامل در سیره اهل بیت(علیهم السلام) به شمار می‌رود.

این استاد دانشگاه معارف اسلامی، مناظرات جداگانه امام رضا(علیه السلام) با علمای مذاهب اسلامی را از دیگر موضوعات سیره‌ای ائمه اطهار(علیهم السلام) ذکر کرد و با اشاره به مصادیقی از تعامل علمی علمای شیعه و اهل سنت، اذعان داشت: تدریس و تدرس، اجازه نامه، مناظره، خلاصه‌نویسی، نامه نگاری، شرح نویسی، حاشیه نویسی، اهداء آثار علمی به یکدیگر، نگارش اثر علمی بر اساس درخواست عالم دیگر، ذیل نویسی یا تکمله نگاری، استنساخ کتاب و ترجمه؛ از مهمترین بسترهایی است که همواره مورد توجه علمای اسلامی قرار می‌گرفت.

وی در ادامه سخنان خود ضمن اشاره به برخی از مصادیق تعامل علمی علمای اسلام در حوزه های مختلف، با بیان این که علمای اسلام در مباحث اجتماعی نیز تعاملاتی با یکدیگر داشتند، اظهار داشت: مشارکت در ساخت مراکز علمی، نخستین مؤلفه‌ مهم اجتماعی است که نمونه عینی و بارز آن در سده‌های 4 تا 8 هجری قمری را می توان، در ساخت رصد خانه مراغه مشاهده نمود.

استاد دانشگاه معارف اسلامی مشارکت در مدیریت مراکز فرهنگی را از دیگر بسترهای تعامل اجتماعی علمای اسلام عنوان کرد و یادآور شد:در سده‌های 4 تا 8 هجری قمری، یکی از مهمترین مراکزی که در کنار رصد خانه مراغه، دایر شد، کتابخانه‌ای مجهز حاوی بیش از 400 هزار عنوان کتاب بود، که مدیریت و کتابداری آن به عالمی از اهل سنت سپرده شد.

احمدیان در پایان حضور در مدارس علمیه دیگر مذاهب اسلامی را از مصادیق تعامل اجتماعی علمای شیعه و اهل سنت در گذرگاه‌های تاریخی ذکر کرد.

گفتنی است؛ در ادامه این نشست علمی، حاضران با مشارکت در پرسش و پاسخ‌، دیدگاه‌ها و نظرات خود را در رابطه با موضوعات مطرح شده، بیان نمودند.

۳۱۳/۱۰