حجت الاسلام و المسلمین سید عبدالله حسینی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» با اشاره به مطلب فوق اظهار داشت:شاعر و مداح اهل بیت(ع) قبل از هر چیز و البته بیش از دیگران باید آگاهی مناسبی از چیستی ماهیت و فلسفه قیام سیدالشهدا(ع) داشته باشد تا با بصیرت لازم در این عرصه بتواند به روشنگری مردم بپردازد.
وی افزود: اگر این اطلاع و آگاهی و اشراف به اصل مسایل وجود داشته باشد آن وقت در بیان مباحث با موفقیت روبرو خواهیم بود اما متاسفانه گاهی اوقات مشاهده می شود که شاعر یا مداح آن طور که باید و شاید اشراف به این مسایل ندارد و لذا در انتقال فرهنگ ناب حسینی با ابزار شعر و مرثیه سرایی به دیگران چندان موفق نیست.
این شاعر و محقق حوزوی همچنین با بیان این که به هر حال شعر زیباترین و جذاب ترین قالب برای بیان بسیاری از مطالب است، گفت: امام خمینی(ره) می فرمود لسان شعر بالاترین لسان هاست و ما اگر در کلام اهل بیت(ع) دقت کنیم متوجه می شویم که از نگاه آن ها شعر پرمحتوا و ارزشمند مساوی با حکمت دانسته شده است و لذا باید از قالب شعر برای تبیین مسایل دینی به درستی بهره گیری کنیم.
وی خاطرنشان کرد: البته آن چه مهم و ضروری است این که شاعران حوزوی و آیینی مراقب باشند که هم در فرم زیبایی و جذابیت مناسب رعایت شود و هم در محتوا به این معنا که در هر دو بخش فرم و محتوا ، دست به تولید آثار فاخر بزنند که اگر این گونه شد، بی شک شعر به خوبی جای خود را در بین آحاد جامعه به خصوص نسل جوان پیدا می کند.
حجت الاسلام و المسلمین حسینی ادامه داد: اما این که چه قالب و وزنی مناسب است این مساله بستگی دارد که ما بخواهیم چه محتوایی را در درون آن بریزیم، به این معنا که گاهی شعری برای یک نوحه سینه زنی سه ضرب استفاده می شود ، در این صورت وزن مشخص است که نمی توان به دنبال قالب رباعی رفت اما در برخی جاها دو بیتی یا حتی قطعه جذاب و مناسب است و جاهای دیگر مثنوی یا غزل.
۳۱۳/۸
