به گزارش خبرگزاری «حوزه» از گرگان، خانم مریم میر کریمی، در نشست اخلاقی تربیتی که در جمع طلاب خوابگاهی مرکز تخصصی و مدرسه علمیه عالی الزهرا (سلام‌الله علیها) برگزار شد، بیان کرد: وقتی آیات قرآن را موردبررسی قرار می‌دهیم، در اکثر آن‌ها، خداوند متعال انسان را به تهذیب نفس و سِیر به‌سوی الی الله فرامی‌خواند.
وی با استناد به آیه 64 سوره مبارکه عنکبوت افزود: برای رسیدن به تهذیب نفس باید از لهو و لعب دوری کرد؛ چنانچه بر اساس آیه فوق خداوند متعال می‌فرمایند: «این زندگی دنیا چیزی جز لهو و لعب و بازیچه نیست و اگر بدانند، زندگی حقیقی، همان سرای آخرت است».
مدیر مدرسه علمیه عالی الزهرا (سلام‌الله علیها) گرگان اضافه کرد: «تفکر و تعقل» از دیگر نکاتی است که در آیه بدان تنبه داده‌شده است؛ انسان عاقل سعی می‌کند به یک موجود ناپایدار دل نبندد، لذا گرفتار دنیا به جهت فانی بودنش نخواهد شد.
میر کریمی به بیان مصادیق لهو و لعب پرداخت و گفت: قرآن کریم بعد از دعوت به تهذیب نفس و دوری از لهو و لعب برای دستیابی به این مهم، به بیان مصادیق لهو و لعب پرداخته و «دنیا» را ازجمله این مصادیق برشمرده است، چنانچه آیه 64 سوره عنکبوت به این مطلب اشاره دارد.
وی دنیا را بر اساس روایت به آب‌شوری تشبیه کرد و توضیح داد: همان‌گونه که آب‌شور دستگاه گوارش ما را در اختیار خود قرار می‌دهد و از انسان رفع عطش نکرده، بلکه او را تشنه‌تر می‌کند، دنیا نیز انسان را به دنبال خود خواهد کشاند و هیچ‌گاه او را سیر نخواهد کرد؛ امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام می‌فرمایند: «انسان دنیازده هیچ‌گاه سیر نمی‌شود».
مدیر مدرسه علمیه الزهرا (سلام‌الله علیها) در توضیح معنای دنیا گفت: هر آنچه انسان را از خدا بازدارد و به غیر مشغول سازد، دنیا نام دارد؛ انسانی که گرفتار دنیاست هیچ‌گاه قدرت سیر الی الله نخواهد داشت.
میر کریمی اضافه کرد: خاصیت دنیا این‌گونه هست که انسان به هر جا برسد، به دنبال قدم تازه‌ای است؛ لذا تأکید بر این است که انسان هر کاری انجام می‌دهد آن را بر میزان الهی ارزش‌گذاری نماید.
وی یکی از راه‌های دوری از دنیا و دنیازدگی را «یاد مرگ» دانست و تصریح کرد: یاد مرگ عامل حرکت انسان بوده و موجب خارج شدن انسان از رکود می‌شود تا از دنیا برای آخرت بهره ببرد، در حقیقت مرگ آغازی برای یک زندگی دیگر است.
استاد حوزه اذعان کرد: رمز موفقیت و شاد زیستن، دل نبستن به امورات فانی است؛ به همین دلیل، اولیای الهی در دنیا خوف و حزن داشتند زیرا به امور باقی و جاویدان دل می‌بستند.
میر کریمی از دیگر راه‌های رسیدن به قرب الهی و سیر الی الله را عبادت نامید و عنوان کرد: یکی از راه‌های رسیدن به توحید و یقین عبادت است، منتهی در بین عبادات بر نماز شب تأکید بسزایی شده است زیرا رسیدن انسان به مقامات عالی و معنوی جز با عبادت شبانه میسر نخواهد بود.
وی افزود: در فضیلت و اهمیت عبادت شبانه همین بس که روایات متعددی از ائمه معصومین (علیهم‌السلام) در این باب وارد است، چنانچه امام حسن عسکری علیه‌السلام رسیدن به قرب الهی را سفری می‌داند که جز با شب‌پیمایی به نتیجه نخواهد رسید.
مدیر مرکز پژوهش‌های اسلامی الزهرا سلام‌الله علیها گرگان در پایان به سؤالات طلاب پاسخ داد.
