به گزارش خبرنگار خبرگزاری«حوزه»، حجتالاسلام محمدی پژوهشگر پژوهشگاه بین المللی المصطفی(ص)، در نشست تأثیر انقلاب اسلامی بر پیروان مکتب اهلبیت(علیهمالسلام) در هند، با اشاره به اهمیت شبهقاره هند و توجه مقام معظم رهبری(مدظلهالعالی) به این منطقه، خاطرنشان کرد: وجود منابع متعدد مالی و اقتصادی، تاریخچه کهن حوزههای علمیه، قرار داشتن در موقعیت راهبردی، پیشینه سیاسی و فرهنگی ایران با شبهقاره و حضور و سهمخواهی قدرتهای بزرگ، از دلایل اهمیت شبهقاره به شمار میآید.
وی با اشاره به وجود پیشینه روابط سیاسی بلندمدت ایران و هند، ابراز داشت: در زمان شاه طهماسب صفوی، پادشاه هند یک سال مهمان پادشاه ایران شد و از این تاریخ، روابط ایران و هند وارد مرحله جدیدی گشت. این ارتباط موجب شد ورود و گسترش مکتب اهلبیت(علیهمالسلام) در هند شد.
حجتالاسلام محمدی ادامه داد: پس از سقوط صفویه، بسیاری از شیعیان از ایران به هند مهاجرت کرده، وارد نظام سیاسی حکومتی شدند. پس از حملات نادرشاه افشار به هند نیز بسیاری از ایرانیان در هند باقی ماندند که در مناصب مختلف حکومتی حضور داشتند.
وی پیشینه تعامل فرهنگی ایران و هند را بسیار پررنگ دانست و ابراز داشت: زمانی، هندوستان مقصد بسیاری از علمای مکتب اهلبیت(علیهمالسلام) برای کسب علم بود. در ادوار مختلف، به ویژه پس از هجوم مغول به ایران، علما و صوفیان متعددی به هند مهاجرت نمودند. از مهمترین علمایی که سفرهای متعددی به هند داشت، «قاضی نورالله شوشتری»، «میرسیدعلی همدانی»، «علامه مجلسی»، «علامه امینی» و... نام برد که بیشتر به حیدرآباد، لکهنو و کشمیر سفر مینمودند. این سفرها و مهاجرتها نشاندهنده ارتباطات عمیق علمی و تبلیغی علمای ما با شبهقاره به ویژه کشمیر است.
سخنران نشست با اشاره به حضور شاخههای مختلف تصوف در هند، تصریح کرد: همه شاخههای تصوف متأثر از صوفیان ایرانی هستند و تقریباً همه آثار نظم و نثر تصوف ایرانی در هند وجود دارد و مورد استفاده است.
وی وجود تشابهات دینی و اجتماعی را بین این دو، زمینه مساعدی برای ارتباطات دوجانبه دانست و یادآور شد: عاشورا، که پررنگترین نمود شیعه در هند است، از پایههای انقلاب اسلامی ایران به شمار میآید.
حجتالاسلام محمدی با اشاره به جملات متعدد «گاندی»، رهبر مردم هند در مبارزه با استعمار انگلیس، که مبارزات مردم این کشور را الهامگرفته از حرکت امام حسین(ع) میدانست، اظهار داشت: در میان شیعیان هندی، نام «حسین» بیشترین استفاده را دارد و حضور اهل سنت یا حتی هندوها در مراسم عاشورا در این کشور، عادی است.
وی با تأکید بر جایگاه مهم اجتماعی نهاد مرجعیت و روحانیت بین پیروان مکتب اهلبیت(علیهمالسلام) در ایران و هند، اظهار داشت: همان گونه که در انقلاب اسلامی، روحانیت از جایگاه سیاسی اجتماعی ویژهای برخوردار است، در هند نیز شیعیان جایگاه معنوی و اجتماعی ویژهای برای روحانیون قائل هستند.
سخنران این نشست، حمایت از فلسطین را یکی دیگر از اشتراکات مسلمانان ایران و هند برشمرد و ابراز داشت: حمایت از فلسطین، یکی از بنیادیترین اصول انقلاب اسلامی به شمار میآید و مسلمانان هند نیز همواره شدیدترین مواضع را در قبال حمایت از فلسطین بین کشورهای جهان اسلام داشتهاند.
وی زبان فارسی را یکی دیگر از زمینههای مشترک دو کشور دانست و گفت: پیش از دوران استعمار انگلستان، زبان فارسی حدود 1700 سال یکی از زبانهای رسمی در هند به شمار میآمد و هماکنون نیز تأثیر آن در زبان اردو به یادگار مانده است. زبان مشترک، تنها ابزاری برای گفتوگو نیست، بلکه پلی برای تبادل فرهنگ به شمار میرود.
حجتالاسلام محمدی با اشاره به فعالیت علمی و فرهنگی نهادهای مختلف مانند نمایندگی مقام معظم رهبری(مدظلهالعالی)، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، جامعهالمصطفی و... در هند، خاطرنشان کرد: هماکنون، حدود نیمی از ظرفیت آموزشی جامعهالمصطفی به شبهقاره اختصاص یافته است که نشاندهنده توجه المصطفی به این منطقه مهم است.