به گزارش خبرنگار خبرگزاری «حوزه» در خراسان شمالی، حجتالاسلام حجت سالاری مکی، امروز در درس اخلاق حوزه علمیه استان، با اشاره به اینکه دنیا میدان گاه تمرین و آمادگی برای ورود به جهان باقی و آخرت است، اظهار کرد: حضرت علی(ع) در نهجالبلاغه میفرماید: «الا وانّ الیوم المضمار و غداً السّباق والسّبقة الجنّة والغایة النّار» و تأکید میکند دنیا باشگاه استقامت است نه هتل استراحت، دنیا میدان گاه انسان برای آخرت بوده و امروز زندگی انسان میدان گاهی برای تمرین است، چراکه وقتی دو روز دیگر مسابقه شروع شد در آنجا عقب نماند.
وی تصریح کرد: تمرین تقوا و تفکر، تمرین زهد و انواع و اقسام دستورات برای بالا بردن ظرفیت انسان است، زیرا وقتی گوش انسان تمرین کرد و موسیقی حرام گوش نکرد، چشم انسان تمرین کرد و مرتکب حرام نشد در اینجا ظرفیت پیدا میکند که در بهشت پیامبر اکرم(ص) را ببیند، ولی اگر بدن انسان بیمار شد دیگر تا زمانی که بهبود پیدا نکند ظرفیت پیدا نمیکند، ازاینرو باید بهوسیله جهنم بهبود حاصل شود.
استاد اخلاق حوزه خراسان شمالی افزود: هرچه انسان در میدان مسابقه بیشتر تمرین کند، آمادگی برای مسابقه بیشتر میشود، به همین دلیل حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) میفرمایند: «الناس معادنٌ کمعادن الذهب و الفضه»؛ یعنی اینطور نیست که از اول طلا و نقره باشند، بلکه زحمت میخواهد تا طلا و نقره استخراج شود.
حجتالاسلام سالاری مکی گفت: حوزه علمیه مهد پرورش بزرگانی همچون شیخ طوسی، علامه حلی، سید بحرالعلوم و سایر علمای بزرگ است؛ البته اینطور نیست که از اول اینطور بوده باشد بلکه حصول به این نتایج نیاز به زحمت و مشقت دارد.
وی با اشاره به فرموده امام علی(ع) مبنی بر اینکه «والسبقه الجنه و الغایه النار»، افزود: سید رضی به زیبایی به این کلام امیرالمؤمنین(ع) که در اوج فصاحت و بلاغت است، اشاره کرده و میگوید: حضرت فرمودند جایزه بهشت است ولی وقتی خواسته جهنم را بگوید، میفرماید اگر به این جایزه نرسی نهایت کار تو جهنم است.
حجتالاسلام سالاری مکی ادامه داد: حال که دنیا میدان مسابقه است باید کاری کنیم که در این مسابقه بهترین تمرین و عملکرد را داشته باشیم.
وی اضافه کرد: علامه جوادی آملی در توضیح این مطلب حدیثی را از امام حسن عسکری (ع) را بیان کرده و میفرماید: امام حسن عسکری(ع) میفرمایند: «اِنَّ الوُصُولَ اِلَی اللهِ عَزَّوَجَلَّ سَفَرٌ لا یدرَک اِلّا بِامتطاءِ اللَّیلِ» و تأکید میکنند که وصال به خداوند عزوجل سفری است که جز با مرکب راهوار شبزندهداری به دست نمیآید.
انتهای پیام/