دکتر امید علی مسعودی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، با انتقاد از کسانی که در روزها و هفته های اخیر به بهانه شیوع ویروس کرونا، تنها به انتشار اخبار منفی و نگران کننده می پردازند، اظهار داشت: سؤال و دغدغه ای که در این جا مطرح می شود این که آیا به راستی لازم است که عموم مردم به انتشار این گونه اخبار و مطالب نگران کننده و منفی بپردازند یا این که ما باید بیش از اخبار منفی، انتشار دهنده اخبار خوب و مسرت بخش در فضای مجازی باشیم تا این مساله باعث حفظ و تقویت روحیه امید در سطح جامعه شود.
وی افزود: عمل به توصیه پزشکان در وضعیت فعلی برای حفظ جان و پیشگیری از سرایت بیماری یک تکلیف عقلی و شرعی است اما حتی مهم تر از جسم، امنیت فکر و روان آدمی است، چه آن که در این شرایط آشفته که عده ای می خواهند امنیت و آرامش فکری و روانی ما را بر هم بزنند، ما باید به جامعه آگاهی و در عین حال امید بدهیم.
عضو هیئت علمی دانشگاه سوره همچنین بیان داشت: متاسفانه در شرایط کنونی گروهی از رسانه ها می کوشند مسأله ای که مربوط به بهداشت جهانی است را به منطقه ایران ربط می دهند و در این باره هدفشان برجسته سازی اخبار منفی است تا به این وسیله به نظام و انقلاب اسلامی ضربه بزنند و در واقع از یک موضوع بهداشتی و درمانی یک ابزار سیاسی و جنگ روانی ساخته اند تا به اهداف شوم خود به این وسیله برسند.
وی افزود: البته از آن سو نیز گاهی هم شاهد عکس ماجرا هستیم، به این معنا که عده ای در داخل فکر می کنند که مسائل بهداشتی خارج از اعتقادات دینی است و شاهد انحرافاتی هستیم؛ برای مثال بدون توجه به دستورات مسئولان درباره مقابله با شیوع بیماری کرونا هستند و یا با رفتن به بقاع متبرکه حرکاتی انجام می دهند که دور از شأن شیعیان است که البته بعداً برای همه مرم مشخص شد که این افراد آبشخورشان، اسلام و تشیع لندنی است.
مسعودی با تاکید بر لزوم تقویت همدلی و همبستگی ملی برای شکست ویروس کرونا و عبور از این مرحله سخت گفت: متأسفانه در بستر فضای مجازی کاربران داخلی و خارجی به دو دسته تقسیم شده اند؛ به این معنا گروهی که بیمارهراسی را ترویج می کنند و مداوم در این روزها این موضوعات را منتشر می کند که بیماری کرونا جان آدم را می گیرد و مسئولان هم در این رابطه هیچ کاری نمی کنند و دسته دوم کاربرانی هستند که ویروس کرونا را به تمسخر می گیرند و برایش طنز می سازند که به عقیده بنده هر دوی این گروه ها به خودشان و جامعه آسیب می زنند، چرا که این مساله چیزی نیست که شاهد افراط و تفریط در قبال آن باشیم.
۳۱۳/۸
