شنبه ۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ |۱۰ شوال ۱۴۴۵ | Apr 20, 2024
کد خبر: 891969
۲ فروردین ۱۳۹۹ - ۱۰:۰۶
یادداشت بانوان

حوزه/ خیانت در برابر خیانت نه تنها راه حلی برای مشکل نیست؛ بلکه گره ی مشکل را محکم تر و حل آن را غیر ممکن می سازد و علاوه بر آن روح انسان را نیز درگیر و گناه را در نظر فرد، عادی جلوه می دهد.

خبرگزاری حوزه | عقد ازدواج از مقدس ترین تعهدات در فضای جامعه ی اسلامی به شمار می رود.

 امام علی «علیه السلام » خیانت را نوعی عهد شکنی می داند (غررالحکم:۱۰۷) و در جایی دیگر انسان ها را از خیانت نهی کرده و آن را بدترین گناه دانسته و خائن را مستحق عذاب می داند(غررالحکم:۲۶۶۷).

محدودیت ایجاد شده توسط قوانین شرعی باعث جلوگیری از فساد و منبع آرامش جامعه محسوب می شود. طبق شریعت الهی هیچ کدام از زن و مرد اجازه ی رابطه ی آزاد با نامحرم را ندارند. شریعت برای کسانی که از این خط قرمزهای شرعی عبور کنند، مجازات های سنگینی قرار داده است و مجازات زنان و مردان متأهل از مجازات زنان و مردان مجرد سنگین تر است. به طور مثال زن یا مرد متأهلی که دچار خیانت به همسر خویش شده و گناه بزرگ زنا را مرتکب شود؛ علاوه بر حد زنای  محصنه و مجازات مادی، تا ابد از ازدواج با فردی که با وی زنا انجام داده، نهی می شوند و در اصطلاح حرام ابد می شوند.

گسست خانواده و به خصوص رابطه ی بین همسران در دستور کار دشمن قرار دارد و دشمن همواره با هدف تخریب خانواده از هیچ اقدامی فرو گذاری نمی کند.

 آنچه توسط رسانه های دشمن به عنوان اصلی ترین هدف مورد اصابت قرار گرفته شده است، عادی سازی روابط زنان و مردان متأهل با نامحرم است. فیلم و سریال های ارائه شده توسط ماهواره یا برخی مطالب به اشتراک گذاشته شده در فضای  مجازی باعث رشد آمار خیانت در بین متأهلین و فروپاشی نهاد خانواده شده است. حال آن که امام علی «علیه السلام» فرموده اند: « اوج خیانت، خیانت کردن به دوست صمیمی و شکستن عهد و پیمان هاست»(غررالحکم: ۶۳۷۴) و چه کسی نزدیک و صمیمی تر از زن و شوهر و چه پیمان و عهدی محکم تر از عهد ازدواج.

واکنش اولیه ی هر کدام از زن و مردی که همسرش دچار گناه خیانت شده، بسیار مهم و نقش بسیار مؤثری بر حیات آینده ی خانواده و فرزندان دارد.  

برخی از زنان یا مردانی که متوجه خیانت همسر خویش می شوند، در اولین برخورد دچار برانگیختگی ناشی از خشم شده و سعی می کنند تمام اطرافیان را متوجه ی خیانت همسر خویش نمایند؛ در صورتی که بنابر فرموده ی امام علی «علیه السلام»، هر گاه گناهان (خیانت ها) آشکار شود، برکت ها از میان می رود(غررالحکم:۴۰۳۰).

 بنیاد خانواده خود یکی از برکت هایی به شمار می رود که در صورت چشم پوشی نکردن از گناه همسر از بین خواهد رفت. برخی دیگر سعی به مقابله به مثل نموده و خود نیز به سمت روابط حرام روی آورده و گمان می کنند به این شیوه خیانت همسر خویش را بدون جواب نگذاشته اند. در صورتی که پیامبر اکرم «صلوات الله علیه» فرموده اند:«به کسی که به تو خیانت کرده است، خیانت نکن که تو نیز چون او خواهی بود». (بحارالانوار، ج۳، ۱۷۵، ۱۰۳ )

 خیانت در برابر خیانت نه تنها راه حلی برای مشکل نیست؛ بلکه گره ی مشکل را محکم تر و حل آن را غیر ممکن می سازد و علاوه بر آن روح انسان را نیز درگیر و گناه را در نظر فرد، عادی جلوه می دهد.

و اما عاقلانه ترین برخورد در مقابل خیانت همسر کمک گرفتن از مشاوران دین مدار و چاره جویی در جهت حل مشکل و در صورت امکان،  بازگردان حیات به زندگی خانوادگی است. بنابراین آشکار نمودن خیانت و یا اقدام متقابل راه حل اساسی نیست. در صورتی که گناه آشکار شود، راه بازگشت دوباره به زندگی بسته شده و این امر زمینه  ساز نفرت و بدنامی شخص خطاکار می شود. با اقدام متقابل نیز علاوه بر اینکه خانواده سست تر خواهد شد، فرزندان بشدت آسیب می بینند.

در نهایت اگر زن و مرد قادر به بخشش همسر خطاکار خود نیستند، به دستور شریعت آخرین راه حل، یعنی طلاق را بپذیرند که به طور قطع آثار منفی یک طلاق اصولی از گسترش فساد در خانواده و اجتماع کمتر خواهد بود.

زهرا صادقی، عضو گروه نویسندگی صریر وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرات

  • شکریه احمدی GB ۱۵:۳۶ - ۱۳۹۹/۰۱/۰۲
    0 0
    بسیاااار شیوا