به گزارش خبرگزاری حوزه، با رخداد حوادث ناظر به بحران جانشینی پیامبراکرم (ص) و با روی کار آمدن دو حکومت أموی و عباسی و محروم شدن مردم و دانشمندان از آموزه‌های أهل بیت(ع) و استفاده ابزاری این دو حکومت از سرنوشت و قضا و قدر برای نگه‌داشتن قدرت خود، عده‌ای از مردم به جبر و گروهی به تفویض گرایش یافتند.

معتقدان به جبر کسانی بودند که برای قدرت خدا أهمیت زیادی قائل بودند؛ چون هیچ عملی را خارج از قلمروی إلهی نمی‌دانستند. سخن آنها منجر به مجبور بودن انسان و سلب آزادی از او می‌شد. این گروه به أشاعره نامبردارند.

در مقابل عده دیگری که سخنان طرفداران جبر را مخالف عدالت إلهی می‌دانستند، برای انسان إختیار و آزادی را ثابت کردند اما به‌دلیل استفاده نکردن از معارف أهل بیت(ع) در دام دیگری أفتادند و آن خروج انسان از قلمرو قدرت إلهی بود؛ به این گروه أهل تفویض یا معتزله می‌گویند. أهل بیت(ع) این مسئله پیچیده علمی را با کمک قرآن توضیح دادند.

پراکندگی شیعیان در مناطق  مختلفی چون بغداد، کوفه، بصره، أهواز، قم، همدان، مکه و مصر و ... و همچنین ترجمه کتاب‌های فلسفی یونان و رواج تفکرات صحیح و غلط اعتقادی و حیرت و سردرگمی شیعیان و نیز تشدید جو خفقان در دوران ائمه متاخر از صادقین(ع) و عدم ارتباط شیعیان با ائمه اطهار(ع) باعث شد، جمعی از مردم أهواز نامه‌ای خطاب به امام هادی(ع) ـ که در سامراء (تختگاه) سکونت داشت ـ بنویسند و از آن حضرت در باره مسئله جبر و إختیار پرسش نمایند. ­­­

إمام هادی(ع) در نامه خود خطاب به مردم اهواز، به سخنان أئمه پیشین إشاره و فرمودند: حقیقت این است که نه جبر صحیح است و نه تفویض، بلکه أمری است بین این دو؛ به این معنا که قدرت بی‌پایان إلهی و إختیار انسان در طول هم قرار دارد نه در عرض هم ...

حجت الاسلام سید مجتبی احمدپناه در این اثر کوشیده است تا فهم مسئله جبر و تفویض و اختیار را در قالب داستانی جذاب، برای خوانندگان تسهیل نماید.

این اثر در ۹۶ صفحه رقعی از سوی انتشارات نجم الهدی در قم منتشر شده است.