به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، محمد محمدرضایی در نشست علمی «تحلیل الاهیاتی مساله شر، با تاکید بر پاسخ به شبهات کرونا» که از سوی مرکز مطالعات پاسخ گوئی به شبهات حوزه های علمیه به صورت مجازی برگزار شد، اظهار کرد: امروز اگر در غرب و فلسفه های دین معاصر، برخی دیدگاه ها برجسته شده و برخی برجسته نشده ولی وجود داشته، در فلسفه اولین موجود بررسی کنیم به دیدگاه های متعدد و برجسته ای برخواهیم خورد، اما یک سوال همیشه مطرح است که؛ شرّ چیست؟

وی ادامه داد: آیا کسی در گوش کسی بزند، شرّ است؟ زلزله، آتشفشان، سیل، شرّ است؟ اصلا شر  به چه معناست؟ خود مفهوم شرّ بحث بسیار زیادی را می طلبد ولی خیلی سریع از کنار آن می گذریم، حتی خود غربی ها یک مغالطه مهمی را مرتکب شدند، رنج را مطابق شرّ دانستند! رنج هایی که بدون هدف است هیچ عایدی از خیرات متوجه آنها نیست، آیا آنها شرّ است؟

استاد حوزه و دانشگاه اظهارکرد: مسأله‌ی شرور یکی از مسایل مهمّی است که فکر اندیشمندان موحّد را از زمان‌های دور به خود معطوف داشته است و هر کدام فراخور ذوق و استعداد خود پاسخی به این مسأله داده‌اند.

محمدرضایی بیان کرد: شرّ یک مفهوم عقلی، رنج یک مفهوم حسی است، سوزن زدن به بدن رنج است، اینکه بد یا خوب است یک تدبیر، ایدئولوژی، جهان بینی در ورای او است، اینکه این سوزن زده شده است آیا شرّ است یا نه؟ شاید من بیماری دارم که وقتی آمپولی به من زده شود بدون اینکه احساس ناراحتی شوم، بهبود پیدا کنم. متفکران غربی این مسائل را با هم خلط کردن و جای بحث دارد.

وی گفت: آنچه که الان معروف است،  در مفهوم شرّ، دیدگاههای متفاوتی مطرح است، یک دیدگاه مشترکی نیست که همه اتفاق نظر داشته باشند، یک کسی سودگرا است، یکی قدرت گراست، دیدگاهها متفاوت است. برخی فضیلت گرا هستند  و شجاعت و علم را خیر می داند. اینطور نیست که مفهوم خیر و شر یک برداشت مشترک باشد و بین الاذهانی است، وقتی در مفهوم اختلاف باشه در مصداق هم اختلاف است، مانند آمپول زدن.

استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: در اعصار قدیم مسأله شر را منافی با یکی از صفات خدا، یعنی عدل الهی می‌دانستند. سپس با راه حل‌هایی که در این باره ارایه می‌کردند؛ این مشکل را به نحوی حل می‌نمودند، فی‌المثل این که شر امری عدمی است و و اقعیتی ندارد یا شر نسبت به خیر قلیل است و یا این که شر مجعول بالتبع است و خدا منبع و جاعل خیر است، یا شر ناشی از آزادی انسان است، یا بعضی از خیرها از دل شر پدید می‌آیند و یا اگر از منظر خدا یا جهان را به صورت کل بنگریم شری وجود ندارد.

وی بیان داشت: خیلی راحت از کنار مفهوم و موضوع شرّ می گذریم. این خلطی که بین  درد و رنج و شرّ وجود دارد باید شناخت. مثلا همین سیل؛ وقتی خانه را خوب بسازیم چه شرّی برای ما خواهد داشت؟.

انتهای پیام  ۳۱۳/۱۷