به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین غلامرضا صدیق اورعی در نشست علمی مجازی «کارآمدی و آینده همکاری های علمی حوزه و دانشگاه» از سلسله نشست های همایش مجازی «علوم انسانی- اسلامی، پژوهش و فناوری» که از سوی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه برگزار شد، به تبیین بحث خود درارتباط با بررسی چالش‌های ماندگار در راه وحدت حوزه و دانشگاه پرداخت.
استادیار جامعه شناسی اقتصادی دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به اقتدار به عنوان یکی از مؤلفه های اصلی در هر نظام اظهار داشت: اقتدار به مادی و معنوی تقسیم می شود و این اقتداری که در بعد اقتصادی یا سیاسی وجود دارد از نوع مادی و اقتدار در حوزه های درونی را معنوی می نامند؛ به عنوان نمونه در گذشته و در فضای جامعه مسیحیت گفته می‌شد که اقتدار مادی دست پادشاهان و فراماندهان نظام و اقتدار معنوی دست روحانیون است.
وی اضافه کرد: اگوست کنت اعلام کرد که با تغییر فرایندهای اجتماعی و تحولات جامعه به یک دوره بعدی خواهیم رسید که اقتدار معنوی دست دانشمندان علوم قرار می گیرد؛ در حقیقت باید توجه داشت که اقتدار معنوی نزدیک به مفهوم جاه در اخلاق اسلامی است که یکی از رذایل محسوب می‌شود و عمدتا در دانشمندان سراغ گرفته می‌شود.
استاد دانشگاه با بیان این که در اروپا نزاعی بین روحانیون مسیحی و دانشمندان جدید شکل گرفت، تصریح کرد: وقتی علم جدید به ایران آمد اولین مواجه هایی که انجام شد و به شکل مکتوب در تاریخ کشور ماند مقالات و کتابچه هایی مانده است، انکار علم بودن علم تجربی جدید از سوی روحانیون بود.
وی اضافه کرد: روحانیون در جامعه ما از گذشته تحت تأثیر اسلام از یک ارزش والایی برخوردار بودند و عالمان دارای جایگاه ویژه ای بودند از این رو عقیده داشتند کسانی اقدام به آوردن علوم تجربی کرده اند، دانش و فنی دارند که این علم نیست بلکه صفت فن دارد به همین جهت امیرکبیر هم مرکز دارالفنون را درست کرد نه دارالعلم.
حجت الاسلام والمسلمین صدیق اورعی افزود: به تدریج این مسأله کمرنگ شد و زمان رضا شاه ابتدا دانشسرا و بعدا دانشگاه تأسیس شد که ادعای علمی بودن در آنجا مطرح شد و رقابت مدعیان عالم بودن شکل جدیدی به خود گرفت تا جایی که امروز فن و صنعت متخصصان علوم تجربی در بین بزرگان از فقهای ما نیز پذیرفته شده است
استاد دانشگاه فردوسی در ادامه سخنان خود یادآور شد: حال که عالمان دینی اقتدار عالمان تجربی را پذیرفتند، سؤال می‌شود که آیا عالمان علم تجربی نیز اقتدار معنوی عالمان درجه یک حوزوی را پذیرفته اند یا خیر؟ و در چه چیزی باید این اقتدار پذیرفته شود؟ پاسخ حوزویان این است که در تعیین ارزش ها و هنجارها و هدف زندگی و جهان بینی باید اقتدار معنوی نزد رده اولیه حوزه های علوم دینی باشد.
وی با بیان این که حوزویان اقتدار فنی و کشف واقعیت در قلمرو طبیعت را از دانشگاهیان پذیرفته اند، ابراز داشت: آنها انتظار دارند که اقتدار آنها را در تعیین خوب و بد و هدف گذاری زندگی و تفسیر از هستی توسط دانشگاهیان پذیرفته شود.
حجت الاسلام والمسلمین صدیق اورعی در پایان با تأکید بر این که دانش آموخته غربی در علوم انسانی، انسان شناسی را با معیارهای اندیشمندان غربی می آموزد و اغلب می پذیرد، گفت: در حقیقت دانشگاه مهد ترویج اندیشه و معیارهای غربی است و استاد دانشگاه، حامل و مروج آن و عدم درک کامل این تصریح به محل نزاع و عدم گفت‌وگوی شفاف باعث شده به علاوه پیشینه دوگانگی غرب گرایی و اسلام گرایی در ۲۰۰ سال گذشته ماندگار شده و ایده اتحاد این دو مرکز نیز محقق نشود.
