به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین محمّد جعفر طبسی در یادداشتی به موضوع عقیده به ولادت حضرت مهدی (ع) در میان اهل تسنّن پرداخته است که بدین شرح است:
یکی از موضوعات بسیار مهمّ در مباحث مهدویت اثبات اصل ولادت حضرت مهدی (ع) است.
برخی گمان می‌کنند که فقط منابع شیعه به ولادت آن حضرت(ع) پرداخته‌اند؛ در حالی که با مراجعه به منابع سنّی آشکار می‌شود بعضی از علمای اهل‌تسنّن هم در موضوع ولادت حضرت مهدی(ع) با شیعه هم‌عقیده و همصدا هستند که به برخی از آنها اشاره می‌شود:
۱. ابن‌ازرق فارقی(م۵۱۰ق) به ولادت امام زمان(ع) تصریح کرده است. ابن‌طولون در کتاب «الائمه الاثنی عشر(ع)» ص۱۱۷ می‌نویسد: «ابن ازرق در تاریخ میافارقین می‌گوید: حُجّتی که ذکر شد (امام زمان(ع)) در نهم ربیع الثانی سال ۲۵۸ق به دنیا آمده است» البته نظر او درباره تاریخ تولد آن حضرت(ع) با دیدگاه ما همخوانی ندارد. زیرا مشهور علمای شیعه امامیه بر این عقیده‌اند که حضرت مهدی(ع) در شب نیمه شعبان سال ۲۵۵ق چشم به جهان گشودند. گرچه در اصل ولادت آن حضرت(ع) با ما هم‌نظر و موافق است.
۲. ابن‌طلحه شافعی(م۶۵۲ق) می‌نویسد: «مهدی(ع) حجّت خلف صالح منتظر است. او در «سُرّ من رأی»(سامرّا) سال ۲۵۸ق متولّد شده است.»(مطالب‌السؤول، ص۸۹)
۳. ابن‌الوردی(۷۴۹ق) در ذیل تتمة المختصر که به «تاریخ الوردی» معروف است، می‌نویسد: «محمّدبن الحسن الخالص(ع) در سال ۲۵۵ق متولّد شده است.» (نورالابصار، ص۳۴۲)
۴. ابن‌صباغ مالکی (۸۵۵ق) درباره آن حضرت (ع) می‌نویسد: «ابوالقاسم محمد الحجّه بن الحسن الخالص شب نیمه شعبان سال ۲۵۵ق در "سُرّ من رأی" متولّد گردید. لقب او حجّت، مهدی، خلف صالح، قائم منتظر و صاحب زمان است که مشهورترین آنها «مهدی» است(الفصول‌المهمّة..ص۲۷۴)
۵. ابن‌طولون(م۹۵۳ق) می‌گوید: «ولادت ایشان(ع) روز جمعه نیمه شعبان سال ۲۵۵ق بوده است و به هنگام رحلت پدرشان، پنج سال داشتند.»(الائمه‌الاثنی عشر، ص۱۱۷)
۶. ابن‌حجر هیتمی شافعی (م۹۷۴ق) می‌نویسد: «محمّد(ع) حجّتی که ذکر شد، در «سُرّ من رأی» به سال ۲۵۵ق متولّد شده است.»(الصواعق‌المحرقة، ص۱۹۸)
۷. شبراوی شافعی مذهب مصری درباره ولادت امام زمان(ع) می‌نویسد: «امام محمّد حجّت(ع) در سال ۲۵۵هجری متولّد شد. پدرش(ع) او(ع) را به خاطر شرایط بسیار دشوار آن زمان و ترس از خلفاء، مخفی می‌کرد و ولادتش را از چشم دیگران پنهان نگاه می‌داشت. زیرا خلفای آن دوران، بنی‌هاشم را تعقیب می‌کردند، آنان را به زندان انداخته یا به قتل می‌رساندند.»(الاتحاف بحبّ‌الاشراف، ص۱۷۹ق)
۸. شیخ عثمان العثمانی می‌گوید:«مهدی(ع) در ۲۳ رمضان سال ۲۵۸ق در "سرّ من رأی" چشم به جهان گشود.»(تاریخ الاسلام و الرجال، ص۳۷۰) مضمون این متن در سال ولادت با ما اختلاف دارد. گرچه اصل ولادت حضرت مهدی(ع) را پذیرفته است.
۹.عبدالوهّاب شعرانی می‌نویسد: «مهدی(ع) از فرزندان امام حسن عسکری(ع) است. ولادت او در شب نیمه شعبان سال ۲۵۵ق اتفاق افتاده است. او زنده است تا زمانی که با عیسی‌بن مریم(ع) یکجا جمع شود. عمر او(ع) تا این لحظه (۹۵۸ق) هفتصد و شش سال است.»(الیواقیت و الجواهر،ج۲، ص۴۱۰؛ نورالابصار، ص۳۴۵)
از تمام این نصوص ثابت بودن اصل ولادت امام زمان (ع) استفاده می‌شود. گرچه برخی از آنها در تاریخ تولّد آن حضرت (ع) با ما اختلاف دارند. حقیقتا کسی که به دور از تعصّب جاهلی باشد، به ولادت آن حضرت (ع) اذعان و ایمان پیدا می‌کند. از این جهت مخالفت «ذهبی» سلفی مسلک با این موضوع ارزش و اهمّیتی ندارد. چرا که شاگردش «سبکی» درباره او اینگونه می‌گوید: «ذهبی شیخ و استاد ما است. او در تعصّب به جایی رسیده که مورد تمسخر قرار می‌گیرد. من بر قیامت و آخرت او نگران هستم.»(الطبقات الشافعیة، ج۲، ص۱۳)
۱۴:۱۳ - ۱۴۰۰/۰۱/۱۱