به گزارش خبرگزاری حوزه حقیقتاً جای بسی تأسف است که درباره ام المسلمین و ام المؤمنین حضرت خدیجه کبری(س) در عرصه هنر و رسانه، کمترین آثار ممکن در راستای معرفی و شناساندن ایشان و سبک زندگی مجاهدانه و قهرمانانه شان، خلق شده است.
نشان به آن نشان که در عرصه رمان، تنها کتابی که تاکنون در این زمینه به زیور طبع آراسته شده، "یوما" به قلم خانم "مریم راهی" است و در عرصه فیلم و سریال که هنوز در مقام عمل گامی برداشته نشده، هر چند در این سال ها هر از گاهی از گوشه و کنار اخباری منتشر شده مبنی بر این که فیلمی درباره زندگی و شخصیت ایشان ساخته می شود اما ...!
همسر خاتم الانبیا(ص) و مادر فاطمه اطهر(س)، پیش از هر زن دیگری به همسرش به عنوان نبی خدا ایمان آورد و علاوه بر مهر و محبت به پیامبر (ص) دار و ندارش را به پای نهال نوپای اسلام ریخت و تا آخرین لحظات عمر شریف، یاوری بسیار وفادار برای رسول الله(ص) و دین حق بود.
اجمالاً این که تنها رمانی که درباره این بانوی بزرگ اسلام در عرصه ادبیات فارسی نگاشته شده، کتاب "یوما" است؛ رمانی بر اساس زندگی حضرت خدیجه(س) که برای هر مخاطب ادبیات دینی و با هر نوع سلیقه‌ای، حرف‌هایی جدی و تازه ای برای روایت دارد؛ رمانی که به همت انتشارات نیستان منتشر شده و در طول این سال ها، چندین بار هم تجدید چاپ شده است.
خانم راهی در این اثر به زیبایی هر چه تمام، تصویری تأثیرگذار از شیفتگی بانوی بزرگ اسلام به پیامبر خاتم(ص) را ارایه کرده است. از سوی دیگر این داستان به روشنی و البته به دور از هرگونه خروج از اسلوب قصه نویسی، تصویری رئالیستی از مکه و مدینه در دوران حیات حضرت رسول (ص) به تصویر می‌کشد و به طور غیرمستقیم به مسایل فرهنگی و اجتماعی دوران اعراب جاهلیت اشاره می کند.
نویسنده در گفتگویی، با اشاره به این که ماجراهای این کتاب از آنجایی شروع می‌شود که حضرت محمد(ص) وارد زندگی حضرت خدیجه(س) می‌شوند، اظهار داشته است:" این رمان، عاشقانه‌ای بین حضرت خدیجه(س) و حضرت محمد(ص) است و از سه بخش تشکیل شده؛ در بخشی که بستر اصلی رمان است، ما با زمانی روبه‌رو هستیم که ساعات منتهی به ولادت حضرت فاطمه(س) است؛ یعنی در فاصله‌ای که احساس می‌شود که حضرت فاطمه(س) دارد به دنیا می‌آید، رمان شروع می‌شود تا زمان ولادت حضرت فاطمه(س). یک بخش دیگر فلاش‌بک‌هایی است که به قبل از ازدواج حضرت خدیجه با حضرت محمد(ص) می‌پردازد یا حوادثی که بعد از ازدواج‌شان با ایشان و بعد از آغاز بعثت اتفاق افتاده و بخش سوم هم به معرفی کسی می پردازد که حضرت خدیجه(س) به عنوان همسر عاشق اوست. "
وی همچنین ادامه می دهد:"متأسفانه راجع به خود شخص حضرت خدیجه اطلاعات تاریخی خیلی کمی بود و این اطلاعات مربوط به زندگی ایشان بعد از ازدواج با حضرت محمد(ص) بود که من را برای نوشتن داستان به زحمت انداخت. کمبود اطلاعات و منابع مرا به سمت داستان‌سرایی بیشتر بُرد یعنی مجبور شدم با حفظ حساسیت‌هایی که بر روی شخصیت‌های دینی وجود دارد و رعایت اصول داستان نویسی از عنصر خیال خیلی بیشتر استفاده کنم...تحقیقات من فقط مختص به حضرت خدیجه(س) نبود. تحقیقات گسترده‌ای درباره حضرت رسول(ص) و همچنین شخصیت‌های جانبی که در این رمان و در زندگی این دو بزرگوار نقش داشتند؛ چه شخصیت‌هایی که موافق با اسلام بودند و یا شخصیت‌های معروفی که مخالف با اسلام بودند و در در زندگی حضرت محمد(ص) و حضرت خدیجه(س) تأثیر داشتند. تحقیقات گسترده‌ای در مورد دوره صدر اسلام، دوره جاهلیت، آداب و رسوم‌شان، خرافه‌گری و هر چیزی که مربوط به مردم آن دوره می‌شد تا بتوانم تصویر خیلی دقیق‌تری از مکه و مردمش در رمان ارائه دهم چون هر چقدر که آن تصویر واضح‌تر می‌شد، به من کمک می‌کرد در خلق شخصیت حضرت خدیجه و رسول اکرم(ص) و تفاوت این دو شخصیت با سایر شخصیت‌هایی که در مکه حضور داشتند. "
این بانوی نویسنده همچنین با بیان این که شخصیت حضرت خدیجه(س) چند بُعدی است و ظرفیت زیادی در زندگی ایشان برای خلق اثر هنری وجود دارد، به نکته مهمی اشاره داشته و می گوید: "در دوره‌ای که به زن خیلی بهایی نمی‌دادند و خودمان می‌دانیم که چه اتفاقاتی می‌افتاده، حضرت خدیجه این‌قدر شخصیت برجسته‌ای بودند که به عنوان ثروتمندترین زن و مدیر در کل حجاز معروف بودند. یعنی این‌طور نبود که زیر سایه یک مرد به این ثروت برسند و خودشان به‌شخصه و مستقل چنین کاری را انجام دادند. چنین شخصیتی مسلماً این‌قدر پیچیدگی خواهد داشت و این‌قدر می‌شود داستان در زندگی‌اش خلق کرد که اصلاً کار یک نویسنده نیست. چند نویسنده دیگر می‌توانند چند اثر دیگر خلق کنند. "
