رایا نصیری، کارگردان سینما و مستندساز در گفت‌وگو با خبرگزاری حوزه، پیرامون ظرفیت‌های تصویرگری آثار مستند از مضامین دینی چنین توضیح داد: متاسفانه امروزه آثار مستند با موضوعات دینی و آئینی دچار نوعی کلیشه نگاری شده است. از نگاه من مستند دینی باید با نیازهای معنوی جامعه بنا بر اصالتش پیوند خورده باشد تا بتواند تاثیرگذاری داشته باشد، والا مفاهیمی که امروزه کارایی ندارد، بازگوئیش هیچ دست‌آوردی به همراه نخواهد داشت. ما در گذشته ی نه چندان دور در این حوزه مستندهای ارزشمندی از کارگردانان به نامی داریم که هنوز هم تاریخ مصرف دارند که با ساختاری زیبا مفاهیم ارزشمند دینی و آئینی را با شناخت جامع ارائه دادند.
وی افزود: یکی از دلایل سطحی‌نگری کارهای نمایشی آئینی، به نظرم نشئت گرفته از محدودیتی است که در این حوزه وجود دارد. در این عرصه کافیست بخواهید از چارچوب تعیین شده ای که بر آن پافشاری دارند نوعی دیگری حرف بزنید تا با سانسور مواجه شوید، بنابراین فیلمساز یا سرمایه گذار سعی می‌کند، سراغ موضوعی نرود که ممکن است برای او تبعات منفی به همراه داشته باشد.
کارگردان مستند «بچه‌های محله شیرآباد» تاکید کرد: محدودیت‌هایی که در این زمینه وجود دارد، در شرایطی است که اگر راه نقد و آسیب شناسی را به روی خود باز کند، حتما فیلم‌هایی که سعی دارند موضوعات دینی را مد نظر قرار دهند، کیفیت ساختاری بالاتر و انتقال مفهوم موفقی خواهند داشت.
نصیری در پاسخ به این سوال که مستندهایی که تصویرگر مناسک مذهبی هستند آیا جز کارهای دینی محسوب می‌شوند؟ چنین توضیح داد: من بیشتر این دست تولیدات را مستنداتی می دانم که ثبت یک رویداد را به عهده دارد و می تواند ما را هدایت کند به مفاهیم هستی شناسی و چرایی وجود. آثاری با موضوعات دینی، جدا از نمایش مناسک باید ریشه‌یابی در فلسفه ی آن با بیان و ابزارسینمایی داشته باشد تا بتواند تاثیر گذار باشد.
انتهای پیام
