به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، مهدی فیروزجایی در نشست تخصصی کنگره ملی شعر و داستان امر به معروف و نهی از منکر گفت: موضوع امر به معروف و نهی از منکر بازداشتن و واداشتن به کار است؛ طی این فریضه ما می خواهیم یک عمل خوب را که دارد فراموش می شود متذکر شویم و یا از کارهای ناپسند نهی کنیم.
وی افزود: هدف ناهی و آمر تلنگر و تذکر به مخاطب در مورد فاصله گرفتن او از سرشت خودش است؛ این فاصله گرفتن از سرشت انسانی، فاصله گرفتن از حق و دچار شدن به غفلت است.
این کارشناس ادبی تصریح کرد: نویسنده و هنرمند اساساً علت غایی و هدفش از خلق اثر نزدیک کردن خود و مخاطب به حق است؛ این دیدگاه از منظر فیلسوفان هنر اسلامی می باشد.
وی افزود: شیوه امر به معروف و نهی از منکر همان چیزی است که امروزه در جامعه مرسوم می باشد؛ در این شیوه ویژگی خاصی که وجود دارد مستقیم گویی و بعد لسانی آن است.
فیروزجایی بیان داشت: اما در رمان به شدت از مستقیم گویی و از رو حرف زدن گریزان هستیم؛ در رمان عناصر کنایه، اسطوره ها و ابهام ها به شدت دخیل هستند.
وی گفت: هنر ابزاری برای انتقال پیام است.
این رمان نویس اظهار کرد: همه عناصر داستانی اگر در آن ها ریز شویم می بینیم که باید به گونه ای به کار گرفته شوند که انتقال دهنده های خوبی برای پیام اصلی که همان نزدیک کردن مخاطب به حقیقت است باشند.
وی عنوان داشت: ما نویسندگان اعم از طلبه ها و سایر اقشار و حتی روشنفکران هر اثری که تولید کنیم می تواند در خدمت امر به معروف و نهی از منکر قرار گیرد؛ اما باید در همه آن ها حواسمان باشد که این به مخاطب القاء نشود که نویسنده دارد مرا امر به کاری و یا نهی از امری دیگر می نماید.
وی افزود: نویسنده باید بی طرفی نمایی داشته باشد تا در انتقال پیام مخاطب او را پس نزند و بدون موضع گیری کار را مطالعه نماید تا تأثیرگذاری بیشتری داشته باشد؛ نویسنده در حقیقت هیچ گاه بی طرف نیست.
فیروزجایی خاطرنشان کرد: نویسندگی باید همراه با مخاطب شناسی دقیق باشد.
وی گفت: هر دو شیوه مستقیم و غیرمستقیم امر به معروف و نهی از منکر را در سیره معصومین علیهم السلام داریم.
این کارشناس ادبی بیان داشت: در رمان و داستان وقتی پیام با هنرمندی و به طور دقیق منتقل می شود هیچوقت بین مخاطب و نویسنده تقابل ایجاد نمی شود؛ در این جاست که مخاطب به خوبی جذب داستان شده و پیام داستان هم خواه یا ناخواه به وی منتقل می گردد.
وی در معرفی آثار تولیدی خود گفت: یکی از آثار بنده کتاب رمان «گرگ های تیمور قلعه» و کتاب دیگر «به هم رسیدن در میانسی» و رمان سوم من با عنوان «افعی کشی» است که در موضوع رمالی و اخاذی از مردم است؛ کتاب چهارم بنده رمان «دارم میرسم جان جان» است و دیگری رمان «ملداش» که در لهجه مازندرانی به معنای ملاداداش است و این کتاب حول مباحث تبلیغی می باشد.
فیروزجایی ادامه داد: در حال حاضر دو رمان در دست چاپ دارم که یکی «گل کاری آخوندی» در مورد فعالیت های جهادی طلاب است و دیگری در باب زندگی مرحوم آیت الله فاضل مدیر سابق مدرسه فیضیه بابل و با عنوان «حاج آقا» می باشد.
وی گفت: در بحث انتقال پیام یکی از مشکلاتی که ما داریم این است که آوردن مباحث فقهی و احکام شرعی به قالب رمان کار سختی می باشد؛ زیرا این گونه مسائل همیشه با رک گویی و اشاره مستقیم همراه هستند.
این رمان نویس عنوان داشت: اما گنجاندن مسائل اخلاقی در قالب رمان کار راحت تری است.
وی تصریح کرد: ما باید به این نکته توجه کنیم که بیان احکام در قالب رمان حوصله و ذکاوت بیشتری را می طلبد.
فیروزجایی خاطرنشان کرد: برگزاری جشنواره کار بسیار خوبی برای کشف، تشویق، پرورش و معرفی نویسنده به جامعه است؛ اما این کار به تنهایی کافی نیست.
وی در پایان افزود: باید در زمینه آموزش و تقویت نویسندگان برنامه ریزی شود؛ این کار با چندبار اجرایی شدن ثمرات لازم را به دنبال نخواهد داشت و نیازمند تلاش های چندساله است.
