از طلاب محترم می خواهم در مورد اینکه ساخت این پیاده راه ها در اطراف حرم معصومه کار صحیحی بوده است یا خیر نظر بدهند؟ از اهداف این پروژه در متن خبر بالا ذکر شده است که «ایجاد مبلمان شهری جهت رفاه حال زوار و شهروندان» در این باصطلاح مبلمان شهری یعنی همان نیمکت های سنگی اطراف حرم چه کسانی می نشینند؟ آیا زائران می نشینند یا محلی برای ملاقات و آشنایی دختران مانتویی با پسران شده است؟ اگر مقصود رفاه زائران است که تا جایی که به خاطر دارم دستور اکید داده شده بود که زائران پاکستانی اربعین به مصلای قدس یا فلکه روح الله بروند و زائران فقیر پاکستانی این فاصله طولانی را برای رسیدن به حرم پیاده طی می کردند و بسیاری از آنها گم می شدند. اگر به فکر زائران هستید که ساخت این نیمکت ها راهش نیست بلکه تسهیل مسیر خودروها راهش است، یکی دیگر از فوائد این پیاده راه در متن خبر فوق «بهبود عبور و مرور عابر پیاده» ذکر شده است زائران سالمند وقتی از اتوبوس خیابان چهارمردان پیاده شوند و تمام مسیر را پیاده تا حرم بیایند که کاملاً از نظر بدنی خسته شده اند و در عبور و مرور عابران سالمند هیچ بهبودی حاصل نشده است. با منع تردد اتوبوس ها زیارت سالمندان به حرم بسیار سخت شده است.

در متن خبر فوق از مزایای این پروژه «ایجاد امنیت محیطی برای شهروندان در اطراف حرم مطهر کریمه اهل‌بیت(س)» ذکر شده است، در گذشته که زائران سالمند با اتوبوس واحد تا نزدیک در حرم می آمدند ، این منطقه امنیت نداشته است؟ الان تنها راه رسیدن به حرم برای زائران سالمند پیاده شدن از اتوبوس در سه راه بازار و سپس پیاده روی خیلی طولانی به سمت مسجد امام حسن عسگری و سوار شدن به خودروی برقی زائر بر است. در حالیکه خودروهای برقی همیشگی و هر روز نیستند تعداد آنها هم در ایام شلوغی کافی نیست و اساساً ایستگاه سوار شدن خودروی برقی زائر بر در کنار ایستگاه اتوبوس واحد نیست. یعنی زائران باید از سه راه بازار از اتوبوس پیاده شوند و تا محل ایستگاه خودروی برقی که مسجدامام حسن است پیاده روی طولانی بروند . این چه امنیت محیطی است؟

نصب مجسمه چه توجیهی دارد ؟!

طر ح بسیار بدی است و عبور و مرور زوار و طلاب را (با توجه به اینکه اکثر دروس در محدوده حرم مطهر برگزار می شود) سخت میکند.

سلام زیبا سازی شهر بهانه است ... علیکم بالتأمل