پنجشنبه ۹ فروردین ۱۴۰۳ |۱۷ رمضان ۱۴۴۵ | Mar 28, 2024
فاطمه الزهرا اصفهان

حوزه/ نشست تدبر در سوره قیامت در مؤسسه آموزش عالی فاطمه الزهرا (س) اصفهان برگزار شد.

به گزارش خبرگزاری حوزه از اصفهان، مینا سادات حسینی در محفل قرآنی و نشست تدبر در سوره قیامت در جمع طلاب مؤسسه آموزش عالی فاطمه الزهرا(س) اصفهان گفت: خداوند متعال در آیات سوره انعام اشاره می فرماید که کسانی به قرآن ایمان می آورند که به آخرت ایمان داشته باشند، ایمان به آخرت زمینه ساز ایمان به قرآن و رهنمودها و هدایت گری های قرآن است. در سوره قیامت خداوند به تقویت ایمان به معاد می پردازد؛ لذا در بهار قرآن جهت بهره بردن بیشتر از سفره انس با قرآن، سوره قیامت را برای تدبر انتخاب کردند.

استاد حوزه خواهران با دسته بندی آیات سوره قیامت بر اساس محتوای بیان شده، گفت: در آیات ابتدایی سوره قیامت خداوند متعال می فرماید: لَا أُقْسِمُ بِیَوْمِ الْقِیَامَةِ﴿١﴾ وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ ﴿٢﴾ به روز قیامت سوگند می خورم (۱) و به نفس سرزنشگر قسم می خورم (۲) اینجا قسم نخوردن تاکیدی بر وضوح مسئله قیامت و معاد است، مسئله قیامت و نفس لوامه به حدی روشن و واضح است که برای اثبات آن نیازی به قسم خوردن نیست. همانگونه که انسان در وجود خود نفس لوّامه و سرزنشگر را به روشنی تجربه می کند به همان اندازه نیز مسئله معاد برای او روشن و واضح است.

وی در ادامه گفت: در دومین بخش سوره، خداوند متعال به ریشه های نفسانی انکار معاد در انسان ها می پردازد. اولین علت انکار معاد، تمایل انسان ها به یله و رها بودن بیان شده است. انسانی که می خواهد از هر قید و بندی آزاد و رها باشد و هر آنچه را که می خواهد انجام دهد، منکر معاد می شود.

استاد حوزه خواهران دومین علت انکار معاد را حب دنیا بیان کرد و گفت: زمانی که انسان به دنیا وابسته است و تمام اهداف خود را در دنیا محدود می کند، قطعا منکر معاد می گردد. خداوند با بیان چگونگی مرگ و ورود انسان ها به قیامت و جستجوی آنان برای راه فرار به این نکته اشاره می فرماید که آنها با دلبستگی به دنیا امر واضحی مانند معاد را منکر می شوند.

حسینی با بیان اینکه در دو بخش ابتدایی سوره قیامت خداوند متعال به گرایش و رفتار انسان ها و واکنش آنها در هنگام ورود به قیامت می پردازد تا زمینه را برای تغییر فکرو عقیده افراد آماده کند، گفت: در بخش بعدی سوره به اثبات ضرورت معاد و قدرت الهی پرداخته شده است. خداوند از انسان ها می پرسد آیا گمان می کنید بی هدف و مهمل رها می شوید؟ سپس به قدرت الهی در خلقت انسان می پردازد و تاکید می کند که خداوند با حکمت و قدرت خود این انسان را در نهایت دقت آفرید و هرگز بی هدف رها نمی شود و معاد امری حتمی و قطعی است.

وی گفت: خداوند متعال در این سوره با تکذیب معاد در ۲ لایه انگیزشی (بیان ریشه های نفسانی انکار معاد) و بینشی (اثبات ضرورت معاد و قدرت خدا بر امکان معاد) مبارزه می کند. ائمه اطهار نیز در روایات به اهمیت تلاوت این سوره پرداخته اند. در نهج البلاغه خطبه ۱۰۹ امیر المؤمنین علی علیه السلام به توصیف لحظه ی مرگ پرداخته و از آن برای اثبات معاد کمک می‌گیرد.

انتهای پیام

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha