به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین مدرس و پژوهشگر حوزه تعلیم و تربیت اسلامی و سند تحول بنیادین آموزش و پرورش همزمان با سومین شب از شبهای پربرکت و با فضیلت قدر، به سه پرسش دانش آموزی پاسخ داد.
بسم الله الرحمن الرحیم
در شب های قدر ماه مبارک رمضان سوالاتی برای جوانان وجود دارد که آشنایی عالمانه با آن سبب افزایش سطح مهرورزی خانوادگی آنان و نیز تعاملات خرد ورزان اجتماعی و شهروندی آنها می گردد برخی از آن سوالات عبارتند از اینکه آیا شب قدر فقط برای مسلمانان است و دیگر مردم جهان سرنوشت یکساله ندارند؟ دوم اینکه اگر در شب قدر حاضر نشویم و چیزی نخواهیم برای سرنوشت این دسته از افراد جامعه موانع و محرومیت نوشته می شود؟ اما سوال سوم اگر ما بخواهیم روزه بگیریم ولی پدر و مادر راضی نباشند و اجازه ندهند تکلیف شب قدرمان چه می شود؟
در پاسخ به سوالات ایجاد شده ابتدا نیاز است اثبات گردد که اداره کننده جهان هستی در مدیریت مخلوقات خود محتاج و منتظر نظردهی و تمنا و تقاضای مخلوقاتش نیست و این سبک اشتباهات و مقایسه های غیرمنطقی که بین مسلمان و مشرک و همچنین اشخاصی که غافل و بی توجه به دستورات خالق هستی هستند با افرادی که مؤمن و موفق به اطاعت از خداوند مهربان می باشند نشان از عدم علم و آگاهی می دهد نه قضاوت های مغرضانه ایی که توسط بوق های دشمنان گهگاهی به گوش می رسد؛ این افراد در حقیقت قبل از سوال از دین و مذهب سوال از علت محرومیت خود دارند و اگر به دلائل کوتاهی و کاهلی خویش پی ببرند در صدد جبران آن می شوند چراکه نوع جوانان در پی حقیقت هستند و هر حقیقت جوی در پی پاسخ به سوالات خویش لازم است جهت دریافت پاسخ عالمانه محقق و اهل مطالعه باشد یا انصاف به خرج بدهد و از اندیشمندان با تفکر سالم و نیز صاحبان تجربه بدون غرض و مرض اطاعت و تبعیت داشته باشد؛ با توضیحات فوق الذکر حال در صدد پاسخ به سوالات عزیزانمان می شویم؛
سوال اول آیا شب قدر برای فقط مسلمانان است؟ خیر، هر که از بدن انسانی برخوردار است لازم است جهت زیست با جهان طبیعت یعنی زمین زیر پا و آسمان های بالای سر که از قوانین حکیمانه به عبارتی همان برنامه ریزی بدون خطا که در آنها ذخیره شده پیروی کامل داشته باشند بدین معنی که در فصول چهارگانه آدمی زاده به ناچار در تسلیم و به اختیار قانون حاکم در طبیعت باید باشد همچنانکه همه موجودات به ویژه حیوانات نیز تسلیم و در تحت حاکمیت بدون چون و چرای نظام طبیعت به زیست خود ادامه می دهند که برای این موضوع می توان به علت آرامش حیوانات و عدم دغدغه اقتصادی آنها در نظام طبیعت اشاره کرد و اینکه برخی انسان‌ها زندگی با حیوانات را بر انسان ها ترجیح می دهند به احتمال قوی دلیل آن همین آرامشی است که قانون طبیعت در ظاهر و باطن حیوانات حاکم کرده و با مزاحمت های تفکر مسموم بشری مواجه نمی گردد تا با مداخله گری به آشفتگی و آسیب های و آفات درد آور مبتلی بگردد و بگرداند؛ با این توضیحات به این نقطه می رسیم که حیوانات نیاز به شب قدر نداشته و ندارند چراکه آنها مانند انسان از حق انتخاب و اختیار برخوردار نیستند تا نیاز به نظام برنامه ریزی عاقلانه داشته باشند بلکه همان نظام برنامه غریزی و اجباری آنها را جوابگوی نیازهایشان است از این رو در شب قدر این حق انتخاب انسان ها است که نیاز به تصویب جهت افزایش یا کاهش دارد همچنانکه انسان با مهندسی فکری یا همان قدر و اندازه گذاری محتویات حافظه اش از زیبایی های طبیعی بیشتر برخوردار می گردد و آرامش و آسایش مطلوب را در اختیار می گیرد حال اگر روح و روانش هم از برنامه های بدون خطا فرشتگان اداره کننده جهان طبیعت برخوردار گردد و بهره‌مندی داشته باشد قطعا و حتماً از اختیار و اعتماد به خود و خالق جهان سهمی متفاوتی خواهد داشت که دیگران از آن برخوردار نمی شوند از همه مهم‌تر اگر این انسان پذیرش از انسان کامل را داشته باشد و آنرا الگوی خود بخواند بی شک در مسیر رسیدن به نیازهای خویش و برای زیست انسانی خسته و درمانده نمی گردد تا با سقوط در ناامیدی به آفات و آسیب های سبک زندگی سکولار سرمایه داری مبتلی گردد؛ در نهایت باید بگوییم که شب قدر برای همه بشریت است و لکن هر شخص به قدر و اندازه ظرف باطنی و وسعت درونی خودش از آن شب اندازه گذاری اجازه بهرمندی دارد که البته در این شب گرانقدار سحرخیزان تحت فرمان انسان کامل حظ و بهره برتری را خواهند داشت و دیگر مردم جهان هم به سهم خود بی نصیب از برکات الهی نمی باشند؛ در واقع با توضیحات ارائه شده سوال دوم هم پاسخ داده شد زیرا با این توجیه که اکثر مردم جهان ماه مبارک رمضان ندارند و از شب قدر هم خبری نداشته یا حضور پیدا نمی کنند دلیلی بر حقیقت نداشتن دستورات و آداب رسوم اسلامی نمی گردد تا آنانکه زحمت مشارکت در شب قدر را بر خود هموار کرده اند با دیگران بصورت یکسان باشد و همچنین عدم اطلاع از یک موجود دلیل بر عدم وجود آثار آن نمی تواند داشته باشد.
نوبت به پاسخ سوم می رسد که اجازه ندادن و مانع شدن والدین یا اعضای خانواده با هر توجیهی سبب این نمی گردد که خداوند عطوف و رئوف کسی را محروم کند و لکن لازم است هر شخصی با استمداد خواهی از خالق هستی و مطالعه کافی و نیز مشورت معروف و مشاوره حقیقی راهکار مناسب را جستجو کند تا در گروه افراد منفعل و محروم واقع نگردد؛ البته در خانواده باید حرمت والدین و بزرگتر ها حفظ گردد ولی این دلیل بر عصیان گری و عدم اطاعت از دستورات خالق برای کسب رضایت مخلوق نمی گردد؛ در پایان باید به این نکته راهبردی توجه داشت که نظام تعلیم و تربیت امروز بین الملل بشری با توجه به جبهه گیری های تربیت شده هایش در برابر افتضاح انواع حقوق بشر؛ حقوق کودک؛ حقوق زنان و حقوق طبیعت در شهر مقتدر و مظلوم غزه سخت به بن بست و پایان عمر خود رسیده است؛ چراکه آدمی برای رسیدن به مقام بلند مرتبه انسانیت که تمامی آفرینش جهان از برای آن خلق شده نیاز حتمی دارد به نوع تعلیم و تربیت تمام ساحتی اسلامی دارد که نمونه آن در این ماه مبارک رمضان برخورد حضرت علی علیه السلام با دشمن خویش و دستورات فراگیر برای یتیمان و مستمندان و حیوانات است چراکه حضرتش با افکار و رفتار لطیف خود ثابت کردند تربیت تراز قرآنی بدیل و مانندی ندارد و اگر امروز مردم غزه با همراهی و همکاری یا سکوت سران کشورهای عربی و همچنین خباثث های کشورهای غربی؛ فاجعه های غیر قابل توصیف را پشت سر می گذارد این ها همه بر می گردد به نوع نظام فکری بر آمده از تعلیم و تربیت تک ساحتی بدون معنا و معنویت که آنان را تربیت کرده است.
انتهای پیام ۳۱۳/۱۷
