خبرگزاری حوزه | در آثار علمای شیعه تعریف ها و ستایش های بلند و ارزشمندی درباره حضرت عبدالعظیم حسنی به چشم می خورد.

آنان از حضرت به عنوان عابد، زاهد، ثقه و دارای اعتقاد نیک و صفای باطن یاد کرده اند در برخی روایات نیز برای زیارت قبر آن جناب ثوابی همچون زیارت قبر امام حسین(ع) بیان شده است و امام هادی(ع) جناب عبدالعظیم را از دوستان حقیقی خویش می شمرد و گاهی اشخاصی که سوال یا مشکلی داشتند راهنمایی می فرمود که از ایشان بپرسند؛ همه اینها گواه مقام والا و موقعیت ارزشمند و جایگاه ویژه این انسان با عظمت است.

در دورانی که نهضت های گوناگون علیه حکام بنی‌عباس انجام می گرفت و اغلب شکست می خوردند و اولاد حضرت زهرا سلام الله علیها به حبس می افتادند یا به شهادت می رسیدند، حضرت عبدالعظیم چشم به دهان امامان معصوم دوخته بود و از خط ولایت و هدایت آن ستارگان گامی فراتر نمی رفت و این در فرهنگ شیعی بسی ارزنده است.

گرچه آن قیام ها همه بر ضد ستم و ظالمان بود ولی ائمه آن گونه تلاش های نظامی آشکار را ثمر بخش نمی دیدند و نظرشان برخورد مستقیم و قهرآلود با خلفا نبود؛ چون زمینه قیام را فراهم نمی‌دیدند این جا بود که حرکت در خط اطاعت از رهبر معصوم معنا می یافت.

سیره حاج قاسم، سید حسن نصرالله همچون سیره سیدالکریم در اطاعت محض از ولی بود و همین طریقت انسان را سعادتمند می کند، بر همه ما خصوصا طلاب آشنای با علوم دینی است که راه را گم نکرده و از مسیر ولایت فقیه گمراه نشویم.

والعاقبه للمتقین

رؤیا افسری