خبرگزاری حوزه| «یا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ؛ ای پیامبر، آنچه را از جانب پروردگارت به تو نازل شده، ابلاغ کن؛ و اگر نکنی رسالتش را به انجام نرسانده‌ای؛ و خدا تو را از [گزند] مردم نگاه می‌دارد. بی گمان، خدا گروه کافران را هدایت نمی‌کند.»[۱]
این ابلاغ در بر دارنده چه پیامی برای مسلمانان بود که در صورت امتناع پیامبر از انجامش گویی تمام رسالتش و همه زحماتی و رنج هایی را که تا کنون برای اسلام و مسلمانان متحمل شده بود حبط می شد؟ مگر معرفی علی(ع) به عنوان ولی از چه درجه ای برخوردار بود که خداوند اینگونه محمد(ص) را مکلف به اعلام خبر بین مسلمانان کرد؟
گرمای هوا... سختی راه بیابان... معطلی حجاج رسیده و بازگشت آنانی که از برکه عبور کرده بودند!!!!
همه و همه نشانگر اهمیت موضوع است و جریان فراتر از یک معرفی ساده برای دعوت به دوستی و مودت علی(ع) باید باشد حتماً خداوند قصد دارد مسؤولیتی در تراز درجه بالایی که به خواص تعلق دارد به علی(ع) بدهد! انگار صحبت از جانشینی و ولایت تام است! علی (ع)برای محمد(ص)، هارونی برای موسی شده است؟!![۲]
یعنی از این پس مسلمانان علی را نه فقط داماد و پسر عم پیامبر بلکه باید رهبر و مولای خود بدانند؟!!
این سوالات در اذهان حضار غدیر خم گذر می‌کرد تا اینکه پیامبر اسلام به ابهامات پایان داد و مرز شقاوت و سعادت بشریت تا ابد مشخص شد.
غدیر، چشمه زلال هدایت و نقطه عطفی در تاریخ اسلام است که پیامبر اکرم (ص) در روز هجدهم ذی‌الحجه، در مکانی به نام غدیر خم، ولایت و امامت امام علی (ع) را به‌طور رسمی اعلام کردند. این واقعه، نه تنها نشان‌دهنده مقام والای امام علی (ع) در دین اسلام است، بلکه به‌عنوان یک میثاق الهی و نشانه‌ای از وحدت مسلمانان نیز به شمار می‌آید. در این روز بزرگ، پیامبر (ص) با خطبه‌ای پرشور و عمیق، مردم را به یادآوری مسئولیت‌های خود در قبال ولایت امام علی (ع) فراخواندند. ایشان فرمودند: «من کنت مولاه فهذا علی مولاه»، که به‌روشنی بر مقام و منزلت امام علی (ع) تأکید می‌کند.
این اعلام، نه تنها به‌عنوان یک دستور دینی، بلکه به‌عنوان یک راهنمایی برای آینده مسلمانان در انتخاب رهبران و پیشوایان دینی مطرح شد. اما در این میان، گروهی بودند که با ولایت امام علی (ع) مشکل داشتند. این افراد، به دلایل مختلفی از جمله حسادت، قدرت‌طلبی و عدم درک صحیح از مقام امامت، به مخالفت با این ولایت پرداختند.
آن‌ها به جای پذیرش حقیقت و پیروی از رهبری الهی، به تفرقه و جدایی دامن زدند و در نتیجه، نه تنها خود را از نور هدایت محروم کردند، بلکه بر وحدت مسلمانان نیز آسیب زدند. شکاف میان این دو گروه، یکی از مهم‌ترین چالش‌های تاریخ اسلام را رقم زد. در حالی که پیروان واقعی امام علی (ع) با ایمان و اعتقاد راسخ به ولایت او، در مسیر حق و حقیقت گام برداشتند، مخالفان او به انحراف و گمراهی دچار شدند.
این تضاد، نه تنها در آن زمان، بلکه در طول تاریخ اسلام نیز ادامه یافت و به‌عنوان درسی عبرت‌آموز برای نسل‌های آینده باقی ماند. غدیر، یادآور این حقیقت است که پیروی از ولایت الهی، راهی است به سوی رستگاری و سعادت، و کسانی که در این مسیر گام برمی‌دارند، همواره در سایه رحمت و هدایت الهی قرار خواهند گرفت.
۱.آیه۶۷سوره مائده
۲.آیه۱۴۲سوره اعراف
مریم فلاحی
نظر شما