دوشنبه ۹ تیر ۱۴۰۴ - ۱۰:۳۶
تقویت باور به مهدویت؛ راهی برای ایجاد امید در خانواده

حوزه/ استاد حوزه علمیه خواهران گفت: تقویت باور به مهدویت نقش مهمی در امید آفرینی دارد؛ زیرا وقتی بدانید که فردی خواهد آمد و وضعیت نامطلوب امروز را به وضعیت مطلوب تبدیل خواهد کرد قطعاً امید یا روزنه امید در وجود شما ایجاد خواهد شد.

به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، ناهید طیبی در نشست «نقش مادران در مدیریت عواطف اجتماعی با تمرکز بر امیدآفرینی» که به صورت مجازی برگزار شد، عنوان کرد: تقویت باور به مهدویت نقش مهمی در امید آفرینی دارد؛ زیرا وقتی بدانید که فردی خواهد آمد و وضعیت نامطلوب امروز را به وضعیت مطلوب تبدیل خواهد کرد قطعاً امید یا روزنه امید در وجود شما ایجاد خواهد شد.

وی با بیان اینکه کار احساسی در مرحله اول باید بتواند باور خود را پرورش بدهد تا در مرحله دوم به دیگران منتقل شود، گفت: مادران در مدیریت عواطف اجتماعی با تمرکز بر امیدآفرینی باید در سه بعد شناختی، جسمی و عاطفی فعالیت کنند. هنر مادران این است که هم زمان در هر سه بعد عمل می‌کنند.

استاد حوزه علمیه خواهران با بیان اینکه در بعد شناختی، مادران باید باورها را تغییر دهند، بیان کرد: برای امیدآفرینی ابتدا باید در بعد معرفتی اقدام کرد به همین خاطر مادران ابتدا باید دانش خود را افزایش دهد.

وی ادامه داد: اگر مادر دانش خود را نسبت به تاریخ افزایش دهد و قهرمانان ایران باستان، ایران اسلام (قبل از پیروزی انقلاب اسلامی)، قهرمان پیروزی انقلاب و دفاع مقدس و قهرمانان بعد از جنگ که شامل دانشمندان و.. است را بشناسد می‎تواند با معرفی آنان و داستان‌هایی شان، ترس و اضطراب را از خانواده دور کند.

پژوهشگر حوزوی بیان کرد: مادری که شناخت دارد، رابطه بین خود و خداوند را می‌شناسد و دعا در مرکز فعالیت‌هایش قرار دارد. وقتی مادر دعا می‌کند فرزندان هم به سمت دعا می‌روند که این امر باعث تعلیم معنویت می‌شود. اضطراب باعث ناامیدی و غم می‌شود و دعا اضطراب را دور می‌کند.

وی با اشاره به اینکه دانش سبب یادآوری داشته‌ها می‌شود، تصریح کرد: دانش مادران سبب می‌شود بسیاری از تنش‌های نوجوانان با خانواده کاهش یابد زیرا می‌داند که با چه رفتاری می‌تواند فرزند خود را آرام کند.

طیبی اضافه کرد: تلاش برای تغییر حالت‌های جسمی همراه با تجربه‌های احساسی بعد دیگری است که مادران باید برای آرامش و امید آفرینی اقدام کند. مادران می‌دانند با چه کار عملی فرزند آرام می‌شود؛ بغل کردن، بازی کردن، بوسیدن و کمک به تنفس بهتر از جمله اقداماتی است که می‌توان انجام داد.

وی در رابطه با بعد عاطفی گفت: در این مرحله برای تغییر وضعیت روحی و عاطفی تلاش می‌شود. تلاش برای خندیدن یا گریه کردن، یادآوری خاطره‌ای شیرین و خنده دار از جمله اقدامات این بعد است.

استاد حوزه علمیه خواهران یادآور شد: مادران باید بازی گری کنند این بازیگری گاهی سطحی است و فقط بر روی دیگران اثرگذار است؛ اما گاهی عمیق است و باعث تأثیرگذاری در خود مادر نیز می‌شود.

وی اظهار کرد: در راهکارها باید به سن، جنسیت، تفاوت‌های شخصیتی و علائق توجه کرد؛ مثلاً نوجوانان شاید با بوسیدن آرام نشوند؛ اما کودکان با در آغوش کشیدن و بوسیدن آرام می‌شوند.

طیبی با اشاره به اینکه مادران باید نگاه را تغییر دهند و فرزندان مثبت نگر قدرتمند تربیت کند، اظهار کرد: تقویت ایمان، توکل، تلاش و صرف انرژی برای بهبود زندگی، یادآوری الطاف خداوند و تقویت فرهنگ مهدویت از جمله اقداماتی است که مادران باید انجام دهند، زیرا وقتی مادران ایمان قوی داشته باشند یا وقتی برای زندگی بهتر تلاش می‌کنند فرزندان نیز امیدوار می‌شوند.

انتهای پیام

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha