فاطمه تقی زاده در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه، عنوان کرد: مدیریت بحران به معنای سوق دادن هدفمند امور به روالی قابل کنترل و انتظار بازگشت سریع امور به روال قبل است. به هنگام بحران، نخستین گروهی که در جامعه باید احساس خطر کنند و دست به اقدامات اساسی بزنند، عالمان دین هستند. رهبرانی که تحت فشار زیاد به خوبی عمل میکنند، میتوانند گروه یا جامعهای را در هنگام چالش هدایت کنند.
وی ادامه داد: زمانی امام مجتبی علیه السلام حاکمیت جامعه اسلامی را برعهده گرفت که جامعه اسلامی با بحران اختلاف وچند دستگی، عدم اتحاد، عافیت طلبی و ثروت اندوزی، اضافه شدن مسلمانانی از بلاد دیگر که با روح اولیه اسلام و ایثارگری مسلمانان صدر اسلام بیگانه بودند مواجه بودند.
پژوهشگر تاریخ اظهار کرد: این شرایط در حقیقت ادامه وضعیتی بود که در زمان امام علی علیه السلام هم وجود داشت و حضرت به مبارزه و جنگ با دشمنان پرداخت و حتی سپاهی برای مقابله با معاویه تجهیز نمود. با شهادت امام علی (ع)، امام حسن علیه السلام در ادامه راه پدر قصد جنگ با معاویه را داشت، اما با توطئه معاویه در دو منطقه جنگی که دو سپاه امام مجتبی (ع) درآن قرار داشت یکی مَسکِن و دیگری مدائن، سپاه امام دچار تزلزل وسستی شد.
وی اضافه کرد: اولا با رشوهای که معاویه به عبیدالله بن عباس فرمانده لشکر امام حسن علیه السلام داد و او شبانه لشگرگاه را ترک کرد و ثانیا بعد از جانشینی قیس بن سعد این فرد انقلابی و شجاع بر لشگر و کنترل شرایط، معاویه با انتشار شایعه صلح امام حسن علیه السلام، ضربهای دیگر بر روحیه مسلمانان وارد کرد.
تقی زاده بیان کرد: امام یک فرد با تقوا و پایبند به اصول است که نمیتواند و نباید از روشهای شیطانی معاویه استفاده کند و از طرفی با اوضاع به وجود آمده احتمال غلبه امام بر معاویه صفر است و در صورت جنگ، کشته شدن امام حتمی و این مطلوب و هدف معاویه بود تا دیگر نامی ازاسلام ناب محمدی، باقی نماند.
وی افزود: امام به عنوان مسئول اول حفظ قرآن و مکتب اسلام، بر سر دوراهی جنگ و صلح قرار دارد. لذا بر طبق عمل به آیه 15 سوره انفال «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا زَحْفاً فَلا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبارَ؛ که در جبهه حق و باطل کسی حق ندارد از برابر دشمن بگریزد» مگر با یک استثنا «إِلَّا مُتَحَرِّفاً لِقِتالٍ أَوْ مُتَحَیِّزاً إِلی فِئَةٍ» که رویگردانی از دشمن برای تدارک ضربه محکم تر است. هدف امام در برگزیدن آتش بس، برای زدن چنین ضربهای است و نه صلح به معنای کوتاه آمدن از اصول و مبانی.
پژوهشگر حوزوی گفت: امام (ع) با گزینش این تاکتیک شرایط را برای ماندگاری اسلام و زمینه قیامهای شیعی که صدر آن قیام امام حسین علیه السلام بود فراهم آورد که این قیامها سبب حفظ و بقای اسلام شد. این حد اعلای مدیریت بحران و صلحی از جنس صلح رسول خدا صلی الله علیه وآله، در حدیبیه بود که زمینه فتح مکه و پیروزیهای پس از آن و گسترش اسلام را فراهم آورد.
وی یادآور شد: درسی که از این نحوه برخورد امام گرفته میشود، نترسیدن از طعنهها و سرزشهای ملامت گران و دشمنان است. در این روش شجاعانه مسیر حق را انتخاب کرده و راهی که سبب حفظ اسلام و جامعه اسلامی است را برگزید. امام که فرزند شجاعان بود و هراسی از مرگ نداشت، به قیمت آبرو، پای دفاع و حفظ اسلام ایستاد.
تقی زاده تاکید کرد: در شرایط کنونی وظیفه هر فرد مسلمانی است که پشت امام جامعه بایستد و با هوشمندی، تمام شرایط را رصد کرده، دشمن را به خوبی بشناسد و حرکتی انجام دهد که کمترین ضربه به اسلام و جامعه اسلامی و سنگین ترین ضربه را به دشمن وارد کند.
انتهای پیام
نظر شما