استخاره‌ای که پرده از غیب برداشت

خبرگزاری حوزه، گاهی استخاره، فقط انتخاب میان دو راه نیست؛ بلکه گشودن پرده‌ای از غیب است. و گاهی کسی که تو را نمی‌شناسد، از باطن تو و آینده‌ات خبر دارد.

آقای اعتمادیان واعظ تهرانی در حضور آقای مروی گفت: در مجلسی خدمت مرحوم آقای سید عبدالکریم کشمیری بودیم. من مدح امیرالمؤمنین علیه السلام را خواندم، آقای سید عبدالکریم کشمیری خیلی خوشحال شد و سرحال آمد. چون مادرم برای خواستگاری این طرف و آن طرف می‌رفت، روزی به من گفت: فلان جا رفتم. گفتم: من از آن محل بدم می‌آید.

گفتم: خوب است امروز پیش آقای کشمیری در این مورد استخاره کنم و قصدم این بود که بلکه بد بیاید و پاسخ مادرم را همان استخاره قرار دهم.

به آقای کشمیری عرض کردم: یک استخاره برای من بفرمایید. ایشان حدود ده دقیقه یا بیشتر به استخاره مشغول شد، با قرآن استخاره می‌فرمود و پس از آن به من فرمود: این استخاره برای نکاح است.

گفتم بلی.

فرمود: طرف علویه و تاج سر شماست و اسم او چنین است و خصوصیات جسمی او را بیان کرد و فرمود: برو ازدواج کن.

من نمی داسنتم او علویه است و اسم او را هم نمی دانستم.

من پیش مادرم رفتم و عرض کردم: این طرف علویه است.

گفت: نمی دانم.

از خواهرم سؤال کردم، گفت: نمی دانم.

از اسم او پرسیدم، مادرم گفت: نمی دانم.

خواهرم اسم او را گفت. دیدم همانی است که آقای سید عبدالکریم کشمیری گفته است.

به مادرم گفتم: بروید تمامش کنید. گفتند: شما که نمی خواستی و او را ندیدی؟! گفتم: نه! بروید تمام کنید.

بعداً دیدم خصوصیات جسمی او همانی است که آقای کشمیری فرمود.

منبع: روزنه هایی از عالم غیب، صفحه ۱۳۱.