حوزه نیوز ضمن آرزوی توفیق و قبولی عبادات توجه میهمانان ضیافت الهی را به چکیده ای از این وقایع جلب می کند.

1. نامه هاى اهل كوفه براى امام حسين (عليه السلام )

در سال 60 ه‍ جمعى از كوفيان نامه هاى مردم كوفه را براى امام حسين (عليه السلام ) آوردند. كه از جمله نام سليمان بن صرد و مسيب بن نجبه و رفاعه بن شداد بجلى و حبيب بن مظاهر و جمعى از شيعيان آن حضرت در آنها بود، كه توسط عبد الله بن مسمع همدانى و عبد الله بن وال خدمت امام (عليه السلام ) آورده شد.

2. وفات حضرت خديجه (عليها السلام )

در اين روز حضرت خديجه كبرى (عليها السلام ) از دنيا رحلت فرمودند. اين قول بنابر نقل 45 روز بعد از رحلت جناب ابوطالب (عليه السلام ) است. اقوال ديگر در رحلت آن حضرت و جود دارد.

آن حضرت نخستين همسر پيامبر (صلى الله عليه و آله ) بود و تا زنده بود، نبى گرامى اسلام (صلى الله عليه و آله ) همسرى اختيار نفرمود. خدمات او به پيامبر (صلى الله عليه و آله ) زياده از آن است كه ذكر شود. در فضيلت آن حضرت همين بس ‍ كه والده مكرمه حضرت صديقه طاهره (عليها السلام ) است و همه ذرارى پيامبر (صلى الله عليه و آله ) به ايشان منتهى مى شوند.

* مرا ببخش که کوتاهی کردم

آن حضرت هنگام رحلت چند وصيت به پيامبر (صلى الله عليه و آله ) نمودند و با آن همه فداكارى و انفاق مال ، به پيامبر (صلى الله عليه و آله ) عرض كردند: «يا رسول الله ، مرا ببخشيد كه در حق شما كوتاهى كردم ». پيامبر (صلى الله عليه و آله ): «حاشا و كلا! من از شما تقصيرى نديدم ، بلكه منتهاى سعى و كوشش خود را در حق من نمودى . شما در خانه من زحمات زيادى را متحمل شدى . اموالت را در راه خدا بذل و بخشش نمودى».

آنگاه خديجه (عليها السلام ) عرض كرد: «يا رسول الله ، شما را وصيت مى كنم به اين دختر (به حضرت فاطمه (عليها السلام ) اشاره نمود) اين دختر بعد از من يتيم و غريب است . كسى از زنهاى قريش او را اذيت نكند. كسى به صورت او لطمه اى نزند، به روى او داد نزند و مكروهى نبيند».

حضرت خدیجه‌(س) اولين زنى است كه پيامبر (صلى الله عليه و آله ) را تصديق نمود و اول زنى است كه در مكه با رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) نماز جماعت خواند و اول زنى است كه ايمان خود را در مكه در ميان مشركين اظهار نمود و اول زنى است كه در مقابل دشمن از رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) دفاع نمود و تمام اموال خود را به پيامبر (صلى الله عليه و آله ) بخشيد و اول زنى است كه ايمانش با قبول ولايت امير المؤ منين (عليه السلام ) به درجه كمال رسيد.

روزى پيامبر (صلى الله عليه و آله ) خديجه (عليها السلام ) را خواست و در كنار خود نشاند و فرمود: اين جبرئيل است و مى گويد: براى اسلام شروطى است كه عبارتند از اقرار به يگانگى خداوند متعال ، اقرار به رسالت رسولان ، اقرار به معاد و اصول اين شريعت و احكام آن ، اطاعت از اولى الامر و ائمه طاهرين از فرزندان او يكى بعد از ديگرى با برائت از دشمنان ايشان .

خديجه (عليها السلام ) به همه آنها اقرار نمود و ائمه طاهرين به خصوص امير المؤ منين (عليه السلام ) را تصديق كرد. پيامبر (صلى الله عليه و آله ) فرمود: « هُوَ مَولاكَ وَ مَوْلَي الْمُؤْمِنينَ وَ اِمامُهُمْ بَعْدي» : يعنى «على مولاى تو و مولاى مؤ منان بعد از من و امام ايشان است». آنگاه از خديجه (عليها السلام ) در قبول ولايت امير المومنين (عليه السلام ) عهد مؤ كد گرفت . سپس رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) يك يك از اصول و فروع دين حتى آداب وضو و نماز و روزه و حج و جهاد و صله رحم و واجبات و محرمات را بيان فرمود.

پس از آن پيامبر (صلى الله عليه و آله ) دست خود را بالاى سر امير المؤ منين نهاد و خديجه (عليها السلام ) دست خود را بالاى دست رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) و به اين ترتيب با امير المؤ منين (عليه السلام ) بيعت نمود.

منبع :تقویم شیعه