پنجشنبه ۲۲ آذر ۱۴۰۳ |۱۰ جمادی‌الثانی ۱۴۴۶ | Dec 12, 2024
کد خبر: 276960
۱۴ فروردین ۱۳۹۱ - ۲۱:۱۲

درک صحیح از واژگانی که مفهاهیم عمیق علمی و دینی را در خود دارند، نیازمند تأمل و تدبر می‌باشد و بی‌شک توجه و بهره‌مندی از کلام و شرح علما بر این مفاهیم و اصطلاحات ما را از گمراهی و کج‌فهمی در منابع دینی مصون می‌کند.

به گزارش سرویس علمی فرهنگی مرکز خبر حوزه  آیت‌الله العظمی سبحانی در نوشتاری معنا و مفهوم باب‌الحوائج را تبیین کردند.

       سئوال: باب الحوائج به چه معناست؟

پاسخ: اصولاً خدا قاضى الحاجات است، نه باب الحوائج، باب، راه رسيدن به مقصود است، و غايت، خدا است و طريق غير از غايت(هدف) است.

اصولاً مقصود از «باب الحوائج» اين است كه انسان به روح والاى اين امام متوسل شود و از او درخواست دعا كند تا خدا بر اثر استجابت دعاى او، حاجت او را برآورده كند. پيامبر در حقيقت، باب الحوائج بود، مردم كليه مشكلات را با او در ميان مى نهادند. پيامبر الهى در حد امكان، نيازهاى آنها را برطرف مى كرد.

سالار شهيدان در كلام خود، به مردم سفارش مى دهد كه اگر فردى، حاجتى را از شما خواست، شما در برآورده كردن آن كوتاهى نكنيد و مى فرمايد:

       «اعلموا إنّ حوائج الناس إليكم من نعم الله عليكم فلا تملّوا النعم فتتحولَ إلى غيركم». ( [1])

«يكى از نعمت هاى خدا نيازهاى مردم به سوى شماست، پس از نعمت هاى خدا خسته و دلگير نشويد كه از شما گرفته مى شود و به ديگرى سپرده مى شود».

       توسل به اولياء الهى، درخواست دعا از آنان جز تمسك به اسباب معنوى نيست، و وصف «باب الحوائج» جز اين معنى ديگرى ندارد.

[1] . مستدرك الوسائل، ج12، ص 369.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha