اللهمّ اجْعَل سَعْیی فیهِ مَشْكوراً وذَنْبی فیهِ مَغْفوراً وعَملی فیهِ مَقْبولاً وعَیْبی فیهِ مَسْتوراً یا أسْمَعِ السّامعین.
خدایا قرار بده كوشش مرا در این ماه قدردانـى شده و گناه مرا در این ماه آمرزیده و كردارم را در آن مورد قبول و عیب مرا در آن پوشیده. اى شنواترین شنوایان.
خداوند متعال در سوره مبارکه کهف آیه 104 می فرماید: الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعاً.
«آیا به شما خبر دهم که زیان کارترین افراد چه کسانیاند؟ آنان که در زندگی دنیا، تلاششان گم شده و نابود میشود و در عین حال، خیال میکنند که نیکو عمل میکنند!»
یکی از مهم ترین نکات در سلوک ایمانی به سوی تکامل انسانی و رسیدن به مقام قرب الهی، این است که انسان ضمانتی برای قبول اعمال و به نتیجه رسیدن آن داشته باشد و بداند که عمل و تلاش او نابود نمی شود و به فرجام و سرانجام نیکویی نائل می آید.
این خطاب الهی که در این آیه شریفه آمده نه فقط خطاب به پیامبر بلکه به همه انسانهاست به آنانی که در زمره غبن و خسران و امکان خلل و بی سرانجامی بسر می برند مگر آنکه به حبل المتین خلوص و عنایت الهی دست یازند و بر رشته ایمان و عبودیت به حضرت رب چنگ زنند. همه آنانکه میروند و نمیرسند، عمل میکنند و نتیجه نمیگیرند. میجویند و نمییابند. رنج میبرند و گنج نمیبرند...
تلاششان بیفایده است و سعیشان بدون شکر! و این مصداق تام و تمام خسران است.
و این دقیقا مفهومی است مقابل و متضاد با آنچه در معارف دینی از آن به عنوان سعی مشکور یاد می شود.
اگر عمل انسان و سعی و تلاش او مورد رضایت خدا قرار بگیرد و پروردگار به عین عنایت در آن نظر کند، چنین عملی «سعی مشکور» است یعنی سعی که سپاس الهی را به دنبال دارد.
اما سعی مشکور سعی است که آمیزههایی از خلوص و صدق داشته باشد. «صبغه الهی» در آن باشد. ایمان و عمل صالح، طلب آخرت و در زمره ابرار بودن و... شرایط رسیدن به سعی مشکور است.
خداوند در سوره أسرا آیه 19 می فرماید:
وَمَنْ أَرَادَ الْأَخِرَةَ وَسَعَى لَهَا سَعْيَهَا وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَئِكَ كَانَ سَعْيُهُم مَّشْكُوراً. و هر كس خواهان آخرت باشد و براى آن تلاش شايسته و در خور كند، و مؤمن باشد، پس تلاش آنان سپاس گزارده مىشود.
آری؛ یکی از مهم ترین نکات در سلوک ایمانی به سوی تکامل انسانی و رسیدن به مقام قرب الهی، این است که انسان ضمانتی برای قبول اعمال و به نتیجه رسیدن آن داشته باشد و بداند که عمل و تلاش او نابود نمی شود و به فرجام و سرانجام نیکویی نائل می آید.
و چه ضمانتی بهتر و بیشتر از خلوص در نیت و عمل؛ و توکل به ذات اقدس الهی که ارحم الراحمین است به انسان، چونان عاشقی شیفتة معشوق خود؛ آنچنانکه خود درباره رابطه اش با بنده گان اینچنین فرموده است.
و رمضان؛ ماه میهمانی چنین خدایی است و اینک در آستانه اتمام عاشقانة خویش!
باقیماندة نعمات این خوان پرکرامت و اهورایی را دریابیم که اگر نه؛ در جرگه خسران زده گانیم!
باشد که چنین نباشد!
