این برجستگی را از چند جهت باید به نظاره نشست؛

یکی از مهم ترین ابعاد آن، شخصیت علمی ایشان است. هم در تاریخ زندگی و سیره علمی و هم در کلام بزرگان این ویژگی کاملا محسوس است.

ایشان یکی از تلامیذ برجسته و شاگردان نخبه حضرت امام در حوزه نجف بوده اند و تلاشهای علمی و پژوهشهای معرفتی شان زبان زد بوده است.

این شخصیت علمی در حدی بوده که آقا سید مصطفی را به یک محقق و پژوهشگر برجسته و نامدار تبدیل نموده است.

و این همان چیزی است که در بیان مقام معظم رهبری هم آمده است:

ایشان اگر نگوییم بهترین شاگردان، جزء بهترین شاگردان درس امام(س) بود و در عین حال خود یک مدرس معروف بود و فلسفه و فقه درس می داد. او به عنوان یک چهره برجسته در میان طلاب، فضلا و مدرسین حوزه، معروف بود.

اما نگاهی به زندگی ایشان می تواند تا حدی ما را در جریان وقایع و مقتضیات مقاطع مختلف دوران حیاتشان قرار دهد و به درک بهتر ارزش و سترگی حضور ناب و تابناکشان مستحضر نماید.

در 21 آذر 1309 در محله عشقعلی قم متولد شد. پدر ایشان برای زنده نگاهداشتن یاد و نام پدر بزرگوارشان نام او را مصطفی قرار داد.

در سال 1324 وارد حوزه شد و دروس سطح را در 6 سال به پایان برد و در این مدت از محضر اساتیدی همچون شیخ مرتضی حائری، شهید صدوقی، سلطانی و شیخ عبدالجواد اصفهانی بهره برد.

و در درس خارج حضرات آیات عظام حجت، بروجردی، محقق داماد، امام خمینی، شاهرودی، خویی و حکیم شرکت نمود.

فلسفه را از آیات عظام فکور یزدی، والد محقق، طباطبایی و رفیعی قزوینی آموخت.

در بیست و چهار سالگی در سال 1335 با دختر آیت الله شیخ مرتضی حائری در سن شانزده سالگی اش ازدواج نمود.

4 فزرند داشت که دو تن در کودکی و قبل از میلاد فوت کردند. حسین که مشغول دروس حوزوی شد و مریم که تا دکترا پیش رفت.

یک سال در شهر برسای ترکیه تبعید شد و به همراه پدر مبارزش از ترکیه به عراق تبعید و در 1344 وارد نجف گردید.

و بالاخره در شب یکشنبه اول آبان 1356 در سن 47 سالگی توسط ایادی استکبار و استعمار و عماّل رژیم سفاک پهلوی به طرز مشکوکی مسموم و به شهادت رسید.

در حالات و عادات مرحوم آقا سید مصطفی نکات جالب توجه و تأثیرگذاری ذکر کرده اند.

عبادت شبانه و مطالعه تا اذان صبح و نیز قرائت قرآن در تمام روزهای سال که هیچ وقت ترک نمی شد و بر مداومت و استمرار آن همت می گمارد.

آنچه از ایشان برجای مانده چه در قالب مصنفات و تألیفاتشان و چه در سیره و عادات و رفتارهایشان گویای یک عالم ربانی و مجتهد نخبه است که عبادت و پرهیز و کسب علم و پژوهش عنصر اصلی و همت جدی و علاقه اولیه اش بوده و در این راه از هیچ تلاشی فروگذار ننموده است.

و این ویژگی ها وقتی، علاوه می شود بر همراهی و همقدمی با امام راحل در راه نهضت اسلامی از آقا سید مصطفی نماد و نمونه ای از مجاهدان فی سبیل الله می سازد که نامشان تا همیشه تاریخ بر تارک عشق و ایمان و اطمینان و در آستان جهاد و اجتهاد خواهد درخشید.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد!