به گزارش سرویس علمی-فرهنگی خبرگزاری حوزه آیت‌الله گرامی در ادامه شرح ادعیه روزهای ماه مبارک رمضان در شرح دعای روز بیست و هفتم ماه مبارک رمضان به ویژگی‌های مومن و منافق پرداخته است.

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي فِيهِ فَضْلَ لَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ صَيِّرْ أُمُورِي فِيهِ مِنَ الْعُسْرِ إِلَى الْيُسْرِوَ اقْبَلْ مَعَاذِيرِي وَ حُطَّ عَنِّيَ الذَّنْبَ وَ الْوِزْرَ يَا رَءُوفاً بِعِبَادِهِ الصَّالِحِين     

اى خدا، در اين روز فضيلت ليلة القدر را نصيب من گردان و تمام‏امور و كارهاى مشكل مرا آسان گردان  و عذرهايم را بپذير، گناهم را محو و نابود ساز، اى رئوف و مهربان در حق صالحان.

اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي فِيهِ فَضْلَ لَيْلَةِ الْقَدْرِ

در این ماه فضیلت شب قدر را به من عنایت کن، شب قدر به احتمال قوی شب 23 ماه رمضان است و به احتمال دیگری شب بیست هفتم است که- در آن شب قرآن نازل شده است‏- ، لذا از خدا در این شب توفیق درک شب قدر را خواهانیم.

وَ صَيِّرْ أُمُورِي فِيهِ مِنَ الْعُسْرِ إِلَى الْيُسْرِوَ

خدایا کارهایم را در این ماه از مشکل به سمت آسانی ببر، یعنی گاهی هر چقدر بخواهیم کاری را انجام دهیم و مشکلات را دور کنیم، باز مشکلی دیگر ایجاد می‌شود، بنابراین از خدا بخواهیم که این امور را بر ما  آسان کند

اقْبَلْ مَعَاذِيرِي

خدايا عذر من را بپذير ؛ همه ما بايد به خاطر گناهان مان به درگاه الهي عذر تقصير آوريم  و بگوئيم: خدايا اشتباه كردم، و بدانيم که خدا، سر چشمه مهرباني و رحمت است و ما را در آغوش لطف خود قرار خواهد داد.

بنده همان به كه ز تقصير خويش**** عذر به درگاه خداي آورد

ور نه سزاور خداونديش ****كس نتواند كه بجاي آورد

خطا مكن و عذر مخواه‏

بجاست که در اینجا به حدیثی از امام حسين عليه السلام اشاره شود، حضرت در روایتی می فرماید :«إِيَّاكَ وَما تَعتَذِرُ مِنْهُ فَانَّ الْمُؤْمِنَ لا يُسِيئىُ وَ لا يَعْتَذِرُ وَالْمُنافِقُ كُلَّ يَوْم يُسِيئىُ وَ يَعْتَذِرُ ؛ تحف العقول، صفحه 177.»

كار بدى مكن كه ناگريز از عذرخواهى باشد، زيرا انسان با ايمان، نه بدى مى‏كند و نه عذر مى‏خواهد؛ ولى منافق همه روز بد مى‏كند و پوزش مى‏طلبد.

از هركسى خطا ممكن است سر بزند، ولى افراد با ايمان و منافق در اين‏جا يك فرق با هم دارند، افراد با ايمان مى‏كوشند که كمتر خلاف كنند تا نيازى به عذر خواستن نداشته باشند؛ زيرا مى‏دانند عذرخواهى- بالاخره- رو را سفيد نمى‏كند، ولى منافقان پروايى از بدى و تخلّف ندارند و پى در پى پوزش مى‏طلبند، و اين خود يكى از نشانه‏هاى نفاق است كه ظاهر آن به حكم عذر خواهى، دليل بر ندامت است، و باطن آن به حكم تكرار، دليل بر عدم پشيمانى.

وَ حُطَّ عَنِّيَ الذَّنْبَ وَ الْوِزْرَ

خدايا گناهانم را محو كن و در نامه عملم اثري از گناهانم باقي نگذار

يَا رَءُوفاً بِعِبَادِهِ الصَّالِحِين

اي خدايي كه به بندگان صالحت مهرباني، این ها مصداق محبت است، یعنی فضیلت لیلة‌القدر را می‌دهی و کارهایم را آسان می کنی و ... اینها از مصادیق رأفت الهی است.