خبرگزاری حوزه/ نام بلندمرتبه عالمان دینی ما در حوزه تفکر شیعی هماره با مفاهیمی همچون مجاهدت و صبر و دستگیری از مردم و تلاش خستگی ناپذیر برای رسیدن به قله های معنویت و دانش و کسب معرفت گره خورده است.

این بزرگان عموما و غالبا در موقعیتهایی سخت و در شرایط بد معیشتی قدم در راه کسب دانش و کسب معرفت گذاشته اند و در این راه آنچه دستگیر آنان بوده همانا ایمان قوی قلبی و اتکال به حضرت حق و نیز پشتکار و صبر و استقامت در این راه ارزشمند بوده است.

عالمانی که گاه حتی در دوران حکومت ظالمانه حکام جور، امنیت جانی هم نداشته اند، ولی حتی برای لحظه ای دست از تلاش برای احیای ارزشهای دین خدا و ترویج و تبیین معارف دین مبین برنداشته اند و خود را در این راه سنگلاخ و سخت تنها به دست رحمت و کنف حمایت خدا سپرده اند و وامدار هیچ حکومت و قدرت ماسوی اللهی نبوده اند.

در این میان نام بلندمرتبه اما مهجور ماندة عالمی بزرگوار به نام "ملامحمد اسماعيل فدايي آستاني" بر تاریک این آستان می درخشد که شاید در میان عموم مردم چندان آشنا نباشد، اما در میان بزرگان معنوی و آشنایان به حقیقت آسمانها، نامی شناخته شده است.

او که در سنين كودكي، قرآن و علوم ديني را آموخت.

ایشان پس از طی مراتب اولیه و مقدماتی علوم وحیانی جهت ادامه‏ي تحصيل به شهرهاي مختلف سفر كرد و در این سیر آفاق، در رشته های مختلف علمی خاصه فقه و اصول فقه، به مقام استادي رسید.

آيت اللَّه فدايى، پس از طی این مراحل و رسیدن به درجه رفیع استادی و کسب مقام عظمای اجتهاد به كار تدريس مشغول شد و كتب متعددي را نگاشت که هم نتیجه سالهای تلاش علی او و مایه سودمندی طلاب علوم دینی شد و هم باقیات الصالحاتی برای این عالم بزرگوار.

از جمله آثار ایشان می توان به کتابهایی نظیر شرحِ الجعفريّه، اَلّلآلي، منظومه‏ي العقيدَةُ الوحيده و ديوان شعر اشاره نمود.

این عالم بزرگوار در سال 1262 قمری بدرود حیات گفت، اما تاریخ از ایشان به عنوان انسانی وارسته که به رفتار نيكو، بردباري، امانت داري و پرهيزگاري آراسته بود یاد می کند.

گرامی باد یاد و خاطره این عالم بزرگوار شیعی و دورد و رحمت خدا و همه بندگان مخلص و پاکبازش بر او و رهش تا همیشه تاریخ زنده و پر رهرو باد!