*نشانه بی‌خردی

الْهَزْلُ فكاهَةُ السُّفَهاءِ، وَ صَناعَةُ الْجُهّالِ. بحارالا نوار: ج 75، ص 369، ح 20.

مسخره كردن و شوخى‌هاى - بى مورد - از روی نادانی بوده و كار انسان‌هاى نادان مى‌باشد.

*علت تازگی قرآن

عَنْ يَعْقُوبِ بْنِ السِّكيتْ، قالَ: سَاءلْتُ أ بَاالْحَسَنِ الْهادى عليه السلام : ما بالُ الْقُرْآنِ لا يَزْدادُ عَلَى النَّشْرِ وَالدَّرْسِ إ لاّ غَضاضَة ؟

قالَ عليه السلام : إ نَّ اللّهَ تَعالى لَمْ يَجْعَلْهُ لِزَمانٍ دُونَ زَمانٍ، وَلالِناسٍ دُونَ ناسٍ، فَهُوَ فى كُلِّ زَمانٍ جَديدٌ وَ عِنْدَ كُلِّ قَوْمٍ غَضُّ إ لى يَوْمِ الْقِيامَةِ. اءمالى شيخ طوسى : ج 2، ص 580، ح 8.

يكى از اصحاب حضرت به نام «ابن سِكيّت» می‌گويد: از امام هادى (عليه السلام) سؤ ال كردم : چرا قرآن با مرور زمان و زياد خواندن و تكرار، كهنه نمى‌شود؛ بلكه هميشه حالتى تازه و جديد در آن وجود دارد؟

امام عليه السلام فرمودند: چون كه خداوند قرآن را براى زمان و يا طايفه خاصی قرار نداده‌؛ بلكه براى تمام دوران ها و همه مردم فرستاده است ، به همين دلیل هميشه حالتی جديد و تازه دارد، به طوری که براى جوامع بشرى، تا روز قيامت قابل عمل و اجراء مى باشد.

*چه کسی ناتوان است

الْغَضَبُ عَلى مَنْ لا تَمْلِكُ عَجْزٌ، وَ عَلى مَنْ تَمْلِكُ لُؤْمٌ. مستدرك الوسائل : ج 12، ص 11، ح 13376.

خشونت در مقابل كسى كه توان مقابله با او را ندارى، علامت عجز و در مقابل كسى كه توان مقابله با او را دارى، علامت پستى است .

*عواقب خودپسندی

قالَ عليه السلام : مَنْ رَضِىَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السّاخِطُونَ عَلَيْهِ. بحارالا نوار: ج 69، ص 316، ح 24.

هر كه از خود راضى باشد، بدگويان او زياد خواهند شد.

*بهترین یادبود

قالَ عليه السلام : اَلْعِلْمُ وِراثَةٌ كَريمَةٌ وَالاْ دَبُ حُلَلٌ حِسانٌ، وَالْفِكْرَةُ مِرْآتٌ صافَيةٌ. بحارالا نوار: ج 71، ص 324،

دانش بهترين يادبود براى انتقال به ديگران است، ادب زيباترين نيكى‌ها است و فكر و انديشه، آئينه صاف و تزيين كننده اعمال است.

*ویژگی شیعه

قالَ عليه السلام : إ نَّ لِشيعَتِنا بِوِلايَتِنا لَعِصْمَةٌ، لَوْ سَلَكُوا بِها فى لُجَّةِ الْبِحارِ الْغامِرَةِ. بحارالا نوار: ج 50، ص 215،

همانا ولايت ما اهل بيت(ع) براى شيعيان و دوستانمان پناهگاه امنى مى‌باشد،چنان چه در همه امور به آن تمسّك جويند، بر تمام مشكلات (مادّى و معنوى ) فايق آيند.

*ویژگی دنیا و آخرت

قالَ عليه السلام : اِنّ اللّهَ جَعَلَ الدّنيا دارَ بَلْوى وَالاْ خِرَةَ دارَ عُقْبى ، وَ جَعَلَ بَلْوى الدّنيا لِثوابِ الاْ خِرَةِ سَبَباً وَ ثَوابَ الاْ خِرَةِ مِنْ بَلْوَى الدّنيا عِوَضاً. تحفالعقول : ص 358.

همانا خداوند، دنيا را جايگاه بلاها، امتحان‌ها و مشكلات قرار داد؛ و آخرت را جايگاه نتيجه گيرى زحمات، پس بلاها، زحمات و سختى هاى دنيا را وسيله رسيدن به مقامات آخرت قرار داد و اجر و پاداش زحمات دنيا را در آخرت، عطا مى‌فرمايد.