ماهی است که اسلام در آن بیمه می شود و خدا در آن به زیباترین تصویرگری آفرینشش روح و جان می بخشد.
ماهی که یاران آزادی و دوست‌داران محبت و شیداییان بزرگی، به یاد قافله سالار این گوهرهای هستی و در غم زیبای دلنشینش، رخت عزا بر تن جان و جهان خویش می‌سازند و حسینی می شوند.
خيز و جامه نيلي کن، روزگار ماتم شد
دور عاشقان آمد، نوبت محرم شد
نبض جاده بيدار از، بوي خون خورشيدست
کوفه رفتن مسلم، گوئيا مسلم شد
ماه خون گواه آمد، جوش اشک و آه آمد
رايت سياه آمد، کربلا مجسم شد
پاي خون دل واکن، دست موج پيدا کن
رو به سوي دريا کن، ساحلي فراهم شد
محرمی دیگر فرارسید و جانهای شیفته عشق حسین بیقرار یار شد و حلقه وصل در خلوتگه شبستانهای سبز و سرخ حسینی برپا گشت.
پرچم سیاه در بیرق تاریخ ما، همچنان در اهتزاز است و شور حسین (ع) بار دیگر در نینوای نای ما نوایی ملکوتی سر داده است.
این شیدایی در هرم شوری هویداست که لا تبرد ابدا...
آری؛ محرمی دیگر فرارسید و حرّ وجود ما در طبق اخلاص دلهایمان، نعلین سلوک بر دوش، دل در کف و اشک بر دیده، راهی خیمه حسین (ع) شد تا بار دیگر در جلا، جلال، جود و جبروت این مرد یگانه تاریخ عشقبازی و پاک سوزی، صفا گیرد و صلای پرواز در دهد.
روضه رضوان عزای امام حسین (ع) در مصلای قلب‌های داغ‌دار ما از ازل تا ابد برقرار و پیاله‌های تلخ چای با قند مکرر یاد یار و شکرشکنی قصه پرغصه، اما شورآفرین، پرغرور و عزیز او برپاست و سینه‌زنی فرشتگان در زنجیر حلقه حلقة یاران، به زیباترین تصویر موسیقایی آسمان مبدل گشته است.
گريه کن، گلابافشان، گل به خاک ميافتد
باد مهرگان آمد، قامت علي خم شد
قاسم و طپيدنها، لاله و دميدنها
مجتبي و چيدنها، گل دوباره خرم شد!
تشنه، اضطراب آورد، آب ميشود عباس
گو فرات، خيبر شو! مرتضي مصمم شد
خادم برادر بود، از ره پرستاري
در قدم موخر بود، از وفا مقدم شد
نوبت حسين آمد، کآورد به ميدان رو
نه فلک به جوش آمد، منقلب دو عالم شد
چرخ در خروش آمد، خاک شعله پوش آمد
آسمان به جوش آمد، کشته اسم اعظم شد
بر سر از غم زهرا، خاک ميکند مريم
با مصيبت خاتم، تازه داغ آدم شد
دشمن حسين افگند ار به چاه، يوسف را
چاه، چشمهي کوثر، گريه آب زمزم شد
گرچه عقدهي دل بود، آبروي (بيدل) بود
کز هجوم فرصتها، اين فغان فراهم شد
در این وادی شور و شعور و شعر و شرف، در این فرصت بهشتی، یاد سالار شهیدان امام حسین ابن علی(ع)، دلهای بیقرار خویش را به دارالقرار مجلس عزای حسین(ع) دعوت می‌کنیم و در روضه رضوان عزای او، از زلال نام و ذکر مصیبتش، سیراب می‌گردیم.
این دهه، در خیمه گاه عزای حسین در گروه علمی فرهنگی خبرگزاری حوزه، در این محفل مجازی که از حقیقت این نام و مرام، نشئه گشته و بهره برده، عزادار حسینیم و یاران و اصحاب و خاندانش.
هر روز با ذکر مصیبتی از یکی از ستارگان این آسمان نورباران و پرفروغ.
از حر تا عبدالله و از زینب تا عباس-علیهم السلام-.
باشد که گوشه چشمی به ما گوشه نشینان این خلوتکده آسمانی و جرعه نوشان این شراب طهور بهشت اندازند.
قد آیینه ها خم دوباره، دلم دریاچه غم شد دوباره
صدای سنج و دمام آید از دور، بخون ای دل محرم شد دوباره...
شعر: یوسفعلی میرشکاک
