قرار است در این مجال و در غروب پنج‌شنبه و پگاه آدینه، حرف دلمان را بزنیم و از دردهایمان بگوییم؛ از دردها و امیدها، شعر و شعورمان؛ از غم‌ها و غصه ها و شوق و شیدایی‌مان.که وقت انتظار از جنس همین چیزهایی است که گفتیم. وقت خوف و رجاست؛ وقت امید و یأس؛ وقت شادی و غم؛ همین وقت هایی که همه مان خوب می شناسیمش، حتی اگر نتوانیم تعریف و توصیفش کنیم.
خبرگزاری حوزه/ وقتی در این روزگار غبارآلود، دردهای رنج آور و معاصی حیرت آور که «آخرالزمان» اش نامیده اند، نگاهی از سر تأمل و تفکر و بر وضعیت جوامع انسانی می اندازیم، این نکته ذهن و دلمان را به خود مشغول می دارد که مردمان این زمان همانند اهالی هر زمان و مکانی، در طول تاریخ، بی هیچ تردید و ترددی باید دست‌آویزی برای ماندن و طناب محکم برای زیستنی از جنس زندگی داشته باشند، وگرنه در غرقاب روزمرگی و گرداب عادات سخیف زمان و زمانه، غرق خواهند شد و از دست خواهند رفت.
و خوشا به سعادت ما مسلمانان و شیعیان و همه آنانکه به موعود آخرین ایمان دارند؛ به‌خاطر این عروه الوثقای عشق، شور و انتظار که همچنان خون امید را در رگ حیاتمان جاری و ساری ساخته، در افق آمال و آلام سبز و سرخمان زنده نگه داشته است...
·
بار دیگر جمعه و ذکر نام یار در دل‌های بیقرار.
بار دیگر عشق و تپیدن نبض محبت در دانه دانه شوق شکوفندة شیعیان در انتظار دلدار.
بار دیگر یاد، و گر گرفتن شوق از زبانه دل و دیده و بیان و بنان ما که عمری است در غم هجر او سوخته ایم و ساخته.
جمعه که از راه می رسد، دلمان هوایی کوی کسی می گردد که هم منتظر است و هم منتظر.
هم عاشق است و هم معشوق.
او که آخرین حجت خداست بر زمین و آخرین ستاره آسمان ولاست در زمان.
و این ماییم که از صمصم قلب خود و در سوای دلمان می دانیم بی او هیچ هستیم در هیچ.
راه تنها اوست و باران تنها رحمت نگاهش.
و این ماییم که نیامده و در جاده گناه غرقه گشته ایم که او سال‌هاست آمده و منتظر انتظار حقیقی ماست:
هر راه بجز راه تو کج خواهد شد
بی لطف تو آسمان فلج خواهد شد
ما منتظران اگر بخواهیم همه
امسال همان سال فرج خواهد شد
با این همه بار گناه و هرم نگاههای تاریک، با این همه عصیان و هرمان، با این همه درد و رنج معصیت، چگونه می توانیم از او انتظار داشته و خود را در قامت منتظران و هیئت چشم براهانش بدانیم و بنامیم:
گر عفو کنی یا نکنی حق داری
گر نامه ام امضا نکنی حق داری
با این همه عصیان و خطاکاری ما
گر چهره هویدا نکنی حق داری
اما ناامید نیستیم و تا نفس می زنیم به حق ولایتش و به مدد اجداد طاهرینش، امیدواریم؛ خاصه ما ایرانیان که در جوار بارگاه ملکوتی ثامن الحجج امام رئوف و مهربانمان جیره خوار خوان پرکرامت و نعمات پرموهبتش هستیم:
آنانکه صفا موسم حج داشته اند
از برکت ثامن الحجج داشته اند
آنانکه امان ز فتنه پیدا کردند
توفیق دعا بهر فرج داشته اند
اما ای یار!
ای یار غایب از نظر!
ای مهر خوبان!
ای حجت زمان!
ای صاحب عصر!
ای مددکار مومنان!
ای امید ناامیدان!
یا مهدی!
نظری از مهر و امداد بر وجه سبز و سرخ شیعیانت بیانداز که چونان شمع پرسوخته و جان شیفته، همچنان منتظر قدوم بارانی تواند.
و تو ای فرزند شیعه!
خوبست که ماه آسمانت باشی
پروانه بیقرار جانت باشی
ای شیعه مراقبت کن از اعمالت
تا زینت صاحب الزمانت باشی
*اشعار از: سیدمجتبی شجاع
