به گزارش سرویس علمی و فرهنگی خبرگزاری حوزه، حضرت آیت الله جوادی آملی در بیانی راز دعا برای چهل نفر در نماز شب را تشریح کردند.
*راه طولانی وصول به خدا
وصول به خدا و نِيل به مقام قُرب الهي يک راه طولاني است و پیمودن این راه طولانی ،مرکب مي‌خواهد و بهترين و راهوارترين مرکب اين سفر، نماز شب است. جريان شب زنده‌داري در حقيقت آموزش و پرورش روز است، براي اينکه وقتي ما شب برخاستيم و حداقل چهل نفر را دعا کرديم، روز هم حداقل به فکر حلّ مشکلات چهل نفر هستيم، اگر کسي شب برخيزد و از خداي سبحان حل مشکلات چهل نفر را طلب کند، يقيناً روز به فکر آن چهل نفر هم هست، چنين انساني نه بيراهه مي‌رود نه راه کسي را مي‌بندد، آن وقت اين نظام نظام ولايي، نظام قرآن و عترت و منشأ برکت مي‌شود.
ظرفی که با پر شدن کاسته نمی‌شود
امیر المومنین علیه السلام در سخن نورانی می فرماید «كُلُّ وِعَاءٍ يَضِيقُ بِمَا جُعِلَ فِيهِ إِلاَّ وِعَاءَ الْعِلْمِ فَإِنَّهُ يَتَّسِعُ»این سخن ناظر به علم نافع است. حضرت فرمود: هر ظرفي با آمدن مظروف از ظرفيّت آن كاسته مي‌شود، مگر ظرف دانش, اگر كسي در اوايل تحصيل است، ظرفيّت فراگيري ده مطلب را دارد، وقتي آن ده مطلب را فرا گرفت، هم‌اكنون ظرفيّت فراگيري بيست مطلب را دارد. علم, مظروفي است كه بر ظرفيّت مي‌افزايد؛ اين سخني است كه بسياری از افراد گفتند و بسيار ی شنيدند و در بسياري از كتاب‌ها هم هست.
اما نكته اساسي اين است كه بعضي از اين علوم هستند، ظرفيّت را افزايش مي‌دهند كه از آن به شرح صدر ياد مي‌شود و برخي از علوم همانند اجرام مادّي، از ظرفيّت ظرف مي‌كاهند؛ علم‌هاي دنيا و ماده‌پرستي با خودخواهي و غرور همراه است که اين ضيق صدر و تنگ‌نظري مي‌آورد؛ اين تنگ‌نظري‌ها محصول آن علمِ زشت است, علم مادي و مادي‌گرايي است كه از ظرفيّت دل مي‌كاهد.
چراغ علم و هدایت
در تبيين سخنان نوراني امام مجتبي(صلوات الله و سلامه عليه) طبق نقل مرحوم كليني كه فرمود: «كُونُوا أَوْعِيَةَ الْعِلْمِ وَ مَصَابِيحَ الْهُدَى»، اين هماهنگي استنباط مي‌شود كه انسان هم بايد چراغ علم داشته باشد و هم چراغ هدايت; چراغ علم داشته باشد كه راه خود را ببيند, چراغ هدايت كه راه ديگران را نبندد و به ديگران راه بدهد؛ اگر علمي باشد كه چراغ‌افروز نباشد، اين علم، دودمان‌سوز است نه چراغ‌افروز.
