خبرگزاری «حوزه»؛ عید غدیر، میعادگاه منتظران تلبس به لباس سربازی حضرت ولی عصر(عج) است؛ روزی که فصل جدیدی از زندگی، بر روی آنان گشوده و مسیر زیبا؛ اما دشوار و پر پیچ و خمی را به روی آنان می گشاید.

هرساله با فرارسیدن عید امامت و ولایت، شاهد آن هستیم خیل عظیمی از طلاب و فضلا، لباسی نو؛ اما جدید بر تن می کنند.

خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، برای تهیه این گزارش به سراغ برخی از اساتید و مسئولان حوزه رفته تا ضمن یادآوری ایام به یادماندنی تلبس به کسوت روحانیت خاطرات آن روزها را ورق زده و تجربیات خود را برای طلاب نولباس بیان کنند.

حجت الاسلام والمسلمین هادی حسین خانی، معاون تهذیب حوزه های علمیه در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه»، به پرسش ها این گونه پاسخ داد.

*از اهداف و سال ورود خود به حوزه علمیه برای ما بفرمایید.

به لطف خدا پس از اتمام دوران دبیرستان و أخذ مدرک دیپلم، به اتفاق دو نفر از دوستان در شهر مقدس قم برای تحقیق و کسب اطلاعات بیشتر از حال و هوای حوزه حضور پیدا کرده و با مشورتی که با یکی از بزرگان انجام دادیم، از آن جمع سه نفره، لطف خدا شامل حال ما شد و از سال 1362 وارد حوزه علمیه اصفهان شده و از سال 1366 در حوزه علمیه قم حضور پیدا کرده و به ادامه تحصیل پرداختم.

*در چه سالی و به دست کدام یک از بزرگان معمم شده اید؟

در سال 1371 همزمان با سفر مقام معظم رهبری به شهر مقدس قم، ملبس به لباس مقدس روحانیت شده ام؛ البته داستان تعمم بنده در آن روز از خاطرات خوب زندگی ماست که فراموش شدنی نیست. در آن سال برخی از دوستان بنای بر تلبس داشتند و ما نیز توفیق پیدا کردیم به همراه آن بزرگواران در شب نیمه شعبان خدمت آیت الله العظمی بهاءالدینی رسیده و به دست این عالم ربانی معمم شویم و برای اینکه توفیق تشرف خدمت برخی دیگر از عالمان دینی را نیز پیدا کرده و مورد دعا و لطف آن بزرگواران نیز قرار بگیریم، ابتدا خدمت آیت الله العظمی بهجت رسیده و به دست این مجاهد اخلاقی نیز ملبس شدیم. همچنین خدمت آیت الله العظمی گلپایگانی نیز رسیده و از باب تبرک به دست ایشان نیز ملبس شدیم و خاطره خوش آن روز با تعمم به دستان مبارک مقام معظم رهبری به پایان رسید؛ آنجا که بعداز ظهر روز نیمه شعبان در طبقه فوقانی مدرسه علمیه فیضیه قم همراه با جمعی از طلاب به دست آیت الله العظمی خامنه ای مفتخر به تلبس به لباس سربازی امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) گشتیم.

این تشرفات بهانه ای شد در ابتدا، خدمت عالمان بزرگ دین رسیده و سپس از محضر آنان و از دعای آن بزرگواران در زمان تلبس بهره مند گردیم که اگر از بنده سوال شود، یکی از بهترین روزهای عمر شما چه روزی بوده، قطعا به همان روز اشاره خواهم کرد.

*خاطره ای تلخ یا شیرین از لباس روحانیت برای ما بفرمایید.

در یکی از سفرهای تبلیغی پیش از تلبس دائم، به یکی از مناطق جنگی دفاع مقدس اعزام شدیم و در مجموعه ای در کنار اروند رود یکی از آشپزخانه های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مستقر بود و برای رزمندگان فاو عراق غذا طبخ می کرد. وارد آن مجموعه شده و در نگهبانی آن همراه با جمعی از نگهبانان، محلی برای اسکان و استراحت به ما اختصاص داده شد.

پیش از آمدن به این مجموعه یکی از دوستان در شهر اهواز زحمت پیچیدن عمامه ما را کشیده بود و بنده پس از استقرار در آن نگهبانی لباس را از تن خارج کرده و برای تجدید وضو وارد محوطه شدم. وقتی به نگهبانی برگشتم، با صحنه ای وصف ناشدنی مواجه شدم. آنان عمامه ما را برداشته و آن را بر سر گذاشته و به نحوی آن را باز کرده بودند. حال من مانده بودم و پارچه عمامه ای که بلد نبودم آن را ببندم؛ ولی لطف خدا شامل حال ما شد و یکی از روحانیون که برای لحظاتی گذرا در آن مجموعه توقف داشت، عمامه ما را مجدد پیچید و  از این مشکل رهایی یافتم.

* فوائد تلبس به لباس مقدس روحانیت

اصل لباس مقدس روحانیت فوائد بسیاری دارد کتاب های مناسبی برای آن نوشته شده است؛ اما یکی از مهمترین ویژگی های پوشیدن این لباس این است که آن طلبه پرچم سربازی حضرت ولی عصر(عج) را به دست گرفته و با کمال شجاعت، اعلام سربازی می کند و با به تن کردن آن همه مردم پی می برند او در این مسیر قدم گذاشته است؛ از این جهت تلبس به این لباس افتخاری برای طلاب بوده و اعلام آشکار سربازی امام زمان(عج) می باشد.

*توصیه هایی از علمای سلف و بزرگان دین درباره شأنیت لباس روحانیت بیان کنید.

یکی از بزرگانی که بر حفظ شأن لباس تأکید فراوان داشته اند، مقام معظم رهبری است. ایشان در بیانات خود فرموده اند، طلابی که ملبس به لباس مقدس روحانیت می شوند، دارای سه شأن هستند باید آن را جمع کرده و رعایت نمایند. علم، تقوا و بصیرت، سه شرطی است که آیت الله العظمی خامنه ای بر آن تأکید داشته و به آن سفارش نموده اند. همچنین بزرگان دیگر همیشه تأکید داشته اند مردم به لباس روحانیت به عنوان لباس پیامبر اکرم(ص) می نگردند و طلاب باید در حفظ شأن آن کوشا باشند.

*مدیر حوزه علمیه استان قم و نخستین روز طلبگی

شخصیت بعدی گزارش ما، حجت الاسلام والمسلمین فرخ فال، مدیر حوزه علمیه استان قم است وی گفت: توفیق حضور در حوزه علمیه اصفهان را از سال 1354 به دست آورده و در سال 1356 به دست مرحوم آیت الله خادمی اصفهانی ملبس به لباس مقدس روحانیت شدم.

همچنین تدریس های خود را نیز از اواخر سال 1355 آغاز نموده و با پیروزی انقلاب اسلامی، مهاجرت علمی خود را به حوزه علمیه قم داشتم.

در حوزه علمیه قم نیز از محضر آیات عظام شیخ جواد آقای تبریزی و فاضل لنکرانی و آیات اشتهاردی، ستوده و ... استفاده نموده ام.

*توصیه ای به طلاب

توصیه ما به طلاب علوم دینی آن است حتما منطبق با مقررات، ملبس به لباس مقدس روحانیت شوند؛ چراکه این لباس، نشانه ای است برای اینکه مردم به انسان مراجعه نموده و پاسخ سوالات خود را دریافت نمایند.

انسان وقتی ملبس به لباس مقدس روحانیت می شود، احساس شخصیت کرده و این موضوع در ذهن او می آید باید نسبت به ما یحتاج مباحث شرعی مردم حاذق و عالم باشد و این مسئله، انگیزه مناسبی برای حرکت سریع و فعال تحصیلی و علمی خواهد شد.

لباس روحانیت بازدارنده از حرکات و رفتارهای مخالف با زی طلبگی است؛ در واقع طلبه با پوشیدن لباس روحانیت مقید و متعبد شده و مایه تکامل و ارتقاء خود و جامعه خواهد شد.

خوشحالیم در سال های اخیر، هر سال بیش از هزار نفر از طلاب دارای شرایط حوزه، به دست رهبر معظم انقلاب و مراجع عظام تقلید ملبس به لباس مقدس روحانیت می شوند.

حجت الاسلام والمسلمین واعظ موسوی، از دیگر اساتید حوزه علمیه است که در این گزارش به سراغ وی رفتیم. عضو سابق خبرگان رهبری به پرسش های ما اینگونه پاسخ داد.

پس از ورود به حوزه علمیه قم در سال 1365، به دلیل تأخیری که از ورود خود به دنیای طلبگی احساس می کردم، با تفضلات الهی و حضور در درس اساتید برجسته توانستم تمام سطح را در 4 سال پشت سر گذاشته و از سال 1369 وارد درس خارج شوم.

خارج فقه را محضر استاد عالیقدر، آیت الله العظمی شیخ جواد تبریزی گذرانده و خارج اصول را نیز در محضر آیت الله العظمی وحید خراسانی تلمذ کردم. همچنین ساعات دیگر روز را به تدریس در مدارس علمیه قم می پرداختم.

*در چه سالی تصمیم به تلبس گرفته و توسط کدام شخصیت ملبس به لباس مقدس روحانیت شدید؟

در سال 1370 تصمیم به تلبس جهت سربازی امام زمان(عج) گرفته و در 17 ربیع الاول آن سال مقارن با ولادت نبی مکرم اسلام(ص) و امام جعفر صادق(ع) به دستان مبارک آیت الله العظمی گلپایگانی مفتخر به تلبس به لباس کرامت شده و به لطف خدا بیش از دو دهه از آن لحظه شیرین گذشته و درصدد هستم، تا تمام شئونات این لباس را حفظ نمایم.

ما در تمام محافل داخل و خارج از کشور؛ تفریح و عزا و ... با همین لباس حاضر شده و آثار و برکات بی شماری را مشاهده و گاهی به طلاب نیز گوشزد می کنیم تلاش کنند تا شرایط تعمم را احراز کرده و تصمیم بر پوشیدن این لباس داشته باشند که انشاالله مشکلات نیز به لطف الهی برطرف خواهد شد.

*خاطره ای تلخ یا شیرین از دوران تلبس خود برای ما بفرمایید.

به لطف خدا هرچه تا به حال برای ما رقم خورده، خاطرات شیرینی است که از این لباس داریم.

هرگز یادم نمی رود، در یکی از سال ها با یکی از دوستان قرار بود برای کار اداری به یکی از وزارت خانه های تهران برویم چون بنده وسیله نقلیه داشتم، رفیق ما نزد خود این تصور را داشت که با ماشین ما به تهران برویم؛ اما به دلیل عدم شناخت از آدرس های تهران بزرگ، تصمیم گرفتم ماشین عبوری برویم وقتی دوست ما از این تصمیم مطلع شد، به من گفت؛ حضور در تهران با لباس روحانیت؛ آنهم بدون وسیله نقلیه سخت است و برخی از مردم مزاحم ما می شوند؛ به همین دلیل از آمدن به تهران منصرف شد و مدارک خود را به ما داد تا کار اداری او را نیز بنده انجام دهم.

فردای آن روز در بدو ورود به خیابان، راننده ای کنارم ایستاد و با احترام و بدون کرایه به میدان 72 تن رساند. پس از پیاده شدن در کنار میدان، قصد حضور در محل توقف ماشین های تهران را داشتم که راننده محترم دیگری در کنار ما ترمز و او نیز با کمال خوش رویی ما را به تهران برد و بدون دریافت کرایه ما را در کنار یکی از میدان های اصلی تهران پیاده کرد وقتی آدرس وزارتخانه مورد نظر را از راننده دیگری سوال کردم، او نیز با کمال احترام ما را سوار بر ماشین خود کرد و بدون دریافت پول، به وزارت خانه رساند. شاید خوانندگان عزیز فکر کنند بنده مبالغه می کنم؛ اما در مسیر برگشت نیز همین اتفاقات برای بنده رخ داد و خلاصه بدون پرداخت کرایه و با احترام زیاد مجدد به قم برگشتم. از این قبیل خاطرات در داخل و خارج از کشور بسیار دارم و این امر نشان دهنده اهمیت لباس روحانیت نزد مردم است.

* از شأن و شئونات لباس روحانیت بفرمایید.

تلبس به هر لباس، اقتضائات خاص خود را دارد و کسی که تلاشی انجام نداده و آن شرایط را برای خود مهیا نکرده است، شایسته نیست از آن عنوان یا لباس استفاده نماید.

به عنوان مثال در بیمارستان کسی می تواند از عنوان جراح استفاده کند که تخصصی را کسب کرده و بتواند پاسخگوی نیاز پزشکی مردم باشد.

برای روحانیت درجه و علامت ظاهری وجود ندارد؛ به همین دلیل مردم انتظار ویژه داشته و قطعا یک طلبه باید آمادگی علمی، اخلاقی و روحی لازم را پیدا کرده تا بتواند ملبس به این لباس شود.

آمادگی پاسخ به سؤالات ابتدایی در مباحث فقهی، تاریخی و قرآنی و داشتن متانت لازم در برخورد با افراد و جذب آنان از جمله ویژگی های مهمی است که یک طلبه ملبس باید آن را دارا باشد.

طلابی که مفتخر به پوشیدن این لباس می شوند، باید محدودیت هایی را برای خود اعمال کنند تا شأن و جایگاه این لباس حفظ شود.

همچنین ایجاد آمادگی روحی لازم برای طلاب ملبس بسیار مهم است؛ چون همانطور که برخی از افراد ناباب به خاطر درک نادرست به نبی مکرم اسلام(ص) و ائمه اطهار(ع) توهین می کردند، ممکن است در این روزگار نیز عده بسیار قلیلی پیدا شوند؛ به همین دلیل یک روحانی نباید احساس حقارت و توهین به او دست داده و از کار خود پشیمان گردد؛ بلکه می تواند این توهین را در کنار مزیت و رجحان های بسیاری که با پوشیدن این لباس به دست می آید قرار دهد تا از سختی ها کم گردد.

لباس مقدس روحانیت، با ارزش و پر اهمیت است تلاش های طاقت فرسایی از سوی عالمان دین در راستای حفظ شئون این لباس انجام شده و آبروی این لباس، با زحمات چند روزه به دست نیامده؛ به همین دلیل دشمنان با تلاش های شبانه روزی دنبال قداست زدایی از این لباس بوده که خوشبختانه تا به امروز توفیقی به دست نیاورده و نتوانسته اند از تقدس این لباس کم نمایند.

شخصیت پایانی این گزارش، حجت الاسلام والمسلمین واحدی، رئیس مرکز تخصصی فقه و مدیر مدرسه علمیه حقانی قم است .

وی با اشاره به به سال های ابتدایی تلبس و ملزومات این لباس  گفت: بنده از سال 1361 وارد حوزه علمیه شده و در حال تحصیل لمعه، به دست مرحوم آیت الله میرزا جواد آقای تهرانی در مشهدمقدس که از مریدان حضرت امام (ره) و از انسان های عجیب و اخلاقی بودند، ملبس به لباس مقدس روحانیت شدم.

از  آن زمان، این لباس را بسیار دوست داشته و بحمدالله تا به امروز نیز استمرار داشته وقتی در جلسات تلبس طلاب شرکت می کنم، یاد آن روزها افتاده و خاطرات آن زمان برایم تداعی می شود.

*توجهی که با تلبس در انسان پدید می آید

لباس روحانیت، لباسی است که انسان احساس می کند که قبول کردند که خادم اهل بیت(ع) شویم.

با تلبس به این لباس مقدس، توجهی در انسان پدید می آید که تعلق او به حضرت ولی عصر(عج) بیشتر شده و سبب خواهد شد که انسان نسبت به امور معنوی، علمی و اجتماعی حساس شده و توجه بیشتری پیدا کند.

طلاب باید زود معمم شوند؛ چراکه انسان تا خود ملبس نشود، متوجه برکات آن نخواهد شد.

نکته ای هم که فضلای حوزه باید به آن توجه کنند، آن است که در هنگام تلبس باید بدانند که این لباس منصوب به کدام شخصیت است و این لباس با این توجهات بسیار مبارک خواهد شد.