به گزارش خبرگزاری «حوزه»، دو روزی است که وارد بهترین ماه خدا شده ایم؛ روزهایی که به سان دیگر مقولات این عمرِ فانی، تا چشم بر هم بزنیم، به پایان می رسد و در نهایت به دو روز تعطیلِ عید فطر می رسیم و آن هنگام است که باید این بیت معروف و حسرت آمیز را زمزمه کرد ؛ " عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت، صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت"

پس تا دیر نشده باید قدردان لحظه به لحظه ی موسمِ ضیافت الهی باشیم و از سفره ی پرتنعم و خوانِ بی پایان حضرت احدیت ، توشه لازم را برگیریم و به راستی چه نیکو ماهی است رمضان که گفته اند حتی خوابیدن مومن در آن عبادت است.

در کنار همه شاخصه های منحصر به فرد این ماه عزیز ، باید رمضان را موعد خودسازی دانست و به راستی مگر این "خودسازی"  به جز از طریق خودشناسي آغاز می گردد؟!

به همین خاطر است که بزرگان به ما آموخته اند که نخست بايد خود را شناخت تا بتوان خود را ساخت چه آن که بی گمان با خودشناسي، خداشناسي نیز میسر می شود.

از دیگر سو، حقیقتاً مگر مُراد و هدف از خودسازي که این قدر بر آن تاکید شده، جز اين است كه ما منش خود را به گونه اي تغيير دهيم كه پروردگار عالمیان می پسندد و بدین سان از قله ها و تپه های آتشین کبر و غرور و حسد و تهمت و ریا و دروغ به سوی دامنه سرسبز آرامش ایمانی فرود آییم تا بلکه از این فرود به مدد خدای منان بتوانیم اوج بگیریم و بر فرازها بایستیم.

بی شک ماه مبارک رمضان برای همه اقشار مردم ، یک فرصت نه کم نظیر که بی نظیر است؛ در این بین برای اهل سیاست ، حضور در اتمسفر معنوی رمضان ، می تواند بسیار مغتنم باشد از این حیث که به ویژه در ساحت نظام و جامعه اسلامی با تلاش در مسیر کسب گوهر تقوا، خود را از رفتارهای سیاسی ناپسند ، منزه ساخته و یک نوع بازدارندگی ولو به صورت مقطعی در وجود خود پدید آورند تا در مواجهه با کنش ها و پدیده هایِ عالم سیاست، رفتارهای مشروع و اخلاقی داشته باشند.

از این منظر اساساً تقوا به معنای خویشتنداری و سپری است در مقابل رفتارهایی که موجب آسیب رسیدن به آدمی می‌شود، خاصه آن جا که این اصل مهم و کلیدی همواره فراروی دیدگان ما باشد؛ "سیاست ما عین دیانت ماست"

علاوه بر همه فواید و محسنات ریز و درشت در مقوله تقوای سیاسی که می توان به شرح و بسط آن در نوشتارهای دیگر پرداخت، از این واقعیت هم نمی توان چشم فروبست که رعایت تقوای سیاسی از سوی سیاستمداران باعث جلب اعتماد مردم می‌شود، به ویژه پس از دوران انتخابات که متاسفانه از سوی هر دو طیف غالب سیاسی شاهد بداخلاقی هایی بودیم که تا حدودی به جلوه ی عظیم و زیبای مشارکت حداکثری مردم در پای صندوق های رای، خدشه وارد کرد.

بی تردید برخورداری سیاسیون از چنین تقوایی آن هم به برکت ماه ضیافت الله ، خود سرمایه ساز است؛ سرمایه ای که امروز ایران اسلامی بیش از هر زمان دیگری به آن نیازمند است یعنی همان سرمایه اجتماعی که این روزها همه از آن و لزوم تقویتش سخن می گویند.

تقوای سیاسی برای این منظور لازم و بایسته است که انسان در مقابل هر آسیبی که او را به فعالیت‌های سیاسی غلط و خلاف مصالح مردم می‌کشاند، به طور جدی پرهیز کند و در جایی که تعارضی پیدا می‌شود بین حق و منافع، حق را ترجیح داده و از منافع شخصی و باندی و گروهی در جهت کسب رضای الهی درگذرد.

این است که باید گفت ماه مبارک رمضان برای تمامی مسوولان و سیاستمداران در جهت تزکیه نفس و خودسازی، فرصتی عالی است و بی نظیر که اُمید است در بهبود فضای سیاسی و مدیریتی کشور اثرات و برکات خود را بر جای بگذارد.

سید محمد مهدی موسوی