به گزارش خبرگزاری «حوزه»، استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیه 139 و 140 سوره بقره پرداخته است.
آیه 139:
قُلْ أَتُحَآجُّونَنَا فِى اللَّهِ وَ هُوَ رَبُّنَا وَ رَبُّكُم وَ لَنَآ أَعْمَلُنَا وَ لَكُمْ أَعْمَلُكُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُخْلِصونَ
ترجمه:
(اى پیامبر! به اهل كتاب) بگو: آیا دربارهى خداوند با ما مجادله مىكنید، در حالى كه او پروردگار ما و شماست و اعمال ما براى ما و اعمال شما از آنِ شماست و ما براى او خالصانه عبادت مىكنیم.
* نکته ها
این آیه، هشدار به اهل كتاب است كه از ادّعاهاى بىدلیل دست بردارند. آنها مىگفتند: ما به خدا نزدیكتر و یا فرزندان او و یا محبوبان او هستیم. بنىاسرائیل گمان مىكردند كه باید همهى انبیاء از نژاد آنان باشند و بخاطر قدیمى بودن دین آنان و كتاب تورات، خودشان را برتر مىدانستند و لطف الهى را فقط مخصوص خودشان دانسته و با این گمان با مسلمانان محاجّه و گفتگو مىكردند.
* پيام ها
1- صاحب اختیار همهى انسانها، خداست. او به همه لطف دارد و مىتواند هر كس را از هر نژادى كه باشد، مورد عنایت خاصّ خود قرار دهد. «هو ربّنا و ربّكم»
2- سعادت هر كس در گرو اعمال اوست. ادّعا و شعار كارساز نیست. «لنا اعمالنا و لكم اعمالكم»
3- ملاك قرب به خداوند، عبادت خالصانه و منزّه دانستن او از شریك است. «نحن له مخلصون»
آيه 140:
أَمْ تَقُولُونَ إِنَّ إِبْرَهِيمَ وَ إِسْمَعِيلَ وَ إِسْحَقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الأَسْبَاطَ كَانُواْ هُوداً أَوْ نَصَرى قُلْ ءَأَنْتُمْ أَعْلَمُ أَمِ اللَّهُ وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ كَتَمَ شَهَدَةً عِنْدَهُ مِنَ اللَّهِ وَ مَا اللَّهُ بِغَفِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
ترجمه:
یا مىگویید كه ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط، یهودى یا نصرانى بودند؟ بگو: شما بهتر مىدانید یا خدا؟ (چرا حقیقت را كتمان مىكنید؟) و چه كسى ستمكارتر است از آن كس كه گواهى و شهادت الهى را (دربارهى پیامبران) كه نزد اوست، كتمان كند و خدا از اعمال شما غافل نیست.
* نکته ها
این آیه، خطابى دیگر به اهل كتاب است، كه شما آنقدر به یهودى یا نصرانى بودن خود مباهات مىكنید كه حتّى حاضرید بزرگترین افتراها را به بهترین اولیاى خدا نسبت دهید؟! آیا مى گویید: ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و پیامبران دیگر از نسل یعقوب «اسباط»، با آنكه قبل از نزول تورات و انجیل بودهاند، یهودى و نصرانى هستند؟ آیا این ستمگرى نیست كه واقعیّتى را كه بدان واقفید بپوشانید و این حقیقت روشن تاریخى را بر عامّه مردم كتمان كنید و چنین وانمود كنید كه همه پیامبران، تابع یهودیّت یا نصرانیّت بودهاند؟ ولى بدانید كه خداوند از آنچه شما انجام مىدهید غافل نیست.
* پيام ها
1- گاهى تعصّب به جایى مىرسد كه شخص حاضر مى شود واقعیّت هاى روشن تاریخى را تحریف و یا انكار كند. «ام تقولون ...»
2- بزرگترین ظلم ها، ظلم فرهنگى و كتمانِ حقایق است. «ومن اظلم ممن كتم»
3- علم خداوند به كتمان و ظلم ها، باید براى ما هشدار باشد. «و ما اللّه بغافل عمّا تعملون»