به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین نظری منفرد شب گذشته در مراسم عزاداری شب رحلت پیامبر اکرم(ص) و امام حسن مجتبی(ع) که در بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسرا و با حضور آیت الله العظمی جوادی آملی برگزار شد، گفت: پیامبر اکرم(ص) دعوت خود را به اشکال مختلف انجام دادند و هرچه به پایان ماموریت بزرگ خود نزدیک تر می شدند، شکل این دعوت نیز خاص تر می شد.
وی افزود: پیامبر اکرم(ص) هم مروج عدالت بودند و هم آزادی یعنی مردم مطمن بودند که دین مبین اسلام آمده است تا راه نجاتی برای آنها باز کند و آنها را به سرمنزل مقصود هدایت کند.
این نویسنده حوزوی بیان کرد: یکی از خصایص پیامبر اکرم که باید خط مشی و مسیر اصلی حرکت همه مبلغان باشد، این است که ایشان همیشه به دنبال دوا کردن دردهای مادی و معنوی مردم بود.
وی گفت: در روایتی که عامه و شیعه نقل کرده اند، روزی پیامبر در آخرین نوبه های دیدار خود با مردم، به مسجد آمدند، در حالی که امام علی(ع) و فضل بن عباس، دو طرف پیامبر را گرفته بودند و در مسجد نیز به ایشان تکیه دادند و برای مردم سخن گفتند.
حجت الاسلام والمسلمین نظری منفرد اظهارکرد: در این لحظه پیامبر از همه مردم تقاضا کردند که هر درد و مشکلی دارند بگویند تا پیامبر برای آنها دعا کند؛ در میان خیل جمعیت فردی عرضه کرد که من دارای دو خصلت بد اخلاقی و یک مشکلی بدنی هستم؛ او گفت که من فردی کذاب و فحاش هستم و همچنین فردی خواب آلوده هستم که پیامبر برای وی دعا کرد.
وی گفت: همچنین فردی دیگر بیان کرد که مشکل من نفاقی است که در گفتار و رفتار دارم و نمی توانم بر اساس حق رفتار کنم؛ در این میان فردی از جا برخواست گفت تو با این حرفت خود را مفتضح کرد؛ در همین حال پیامبر برای خروج نفاق از وجود مردم دعا کردند و فرمودند که اگر کسی در دنیا مفتحض شود بهتر است که به نفاق خود ادامه دهند و در آخرت مفتضح شود زیرا در آنجا راه برگشتی وجود ندارد.
این استاد حوزه یادآورشد: امام علی(ع) در مناجات خاص شعبانیه خود به این بحث مهم اشاره می کنند؛ مناجات شعبانیه امیرالمومنین(ع) جزو غرر متون دینی ما شیعیان و جهان اسلام است؛ ایشان بیان می کنند که خداوندا چنان کن که در لحظه ای که در مقابل شما حاضر می شوم نزد مردم سرخمیده نباشم؛ یعنی به ما درس می دهند که هم از خدا راه نجات را بخواهیم و هم در باقی مانده عمرچنان رفتار کنیم که در آخرت به چنین مشکلی برنخوریم.
وی گفت: در این میان زنی در مسجد بانگ برآورد و از سردردهای شدید خود گفت و پیامبر نیز پس از مسجد به خانه این زن رفت و عصای مبارک خود را روی سر او گذاشت و پس از آن به شکلی خوب شد که به رغم اینکه به دلیل سردرد، سجده رفتن برای او مقدور نبود، سجده های طولانی او تا آخر عمر شهره شد.
حجت الاسلام والمسلمین نظری منفرد یادآورشد: پیامبر(ص) به ما ثابت کردند که نباید مردم را به واسطه گناهانی که می کنند از خود برانیم بلکه هر گناهی جای جبران دارد و باید برای او دعا کرد و کمک کرد که مشکلاتش را مطرح و حل کند؛ آزادی در بیان مشکلات زمینه تحقق حل مسایل را ایجاد می کند.
