به گزارش خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین علی کشوری  دریادداشتی بیان داشته: شیعه درباره علت فضیلت امیرالمؤمنین‌ و فرزندانش (علیهم السلام) منطق قابل دفاعی دارد؛ که بخشی از آن تبیین گستره تسلط علمی امام علیه السلام است. پیامبر در این باره فرمودند:  مَعاشِرَالنّاسِ، علی (فَضِّلُوهُ). مامِنْ عِلْمٍ إِلاَّ وَقَدْ أَحْصاهُ الله فِی، وَ کُلُّ عِلْمٍ عُلِّمْتُ فَقَدْ أَحْصَیْتُهُ فی إِمامِ الْمُتَّقینَ، وَما مِنْ عِلْمٍ إِلاّ وَقَدْ عَلَّمْتُهُ عَلِیّاً، وَ هُوَ الْإِمامُ الْمُبینُ (خطبه غدیر)

 همچنین حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) درباره دامنه علم خود فرمودند: یَا  کُمَیْلُ مَا مِنْ عِلْمٍ إِلاَّ وَ أَنَا أَفْتَحُهُ وَ مَا مِنْ سِرٍّ إِلاَّ وَ  اَلْقَائِمُ عَلَیْهِ السَّلاَمُ یَخْتِمُهُ (بحار الانوار- جلد ۷۴) و البته روایت جناب حماد از امام صادق علیه السلام هم به وضوح دامنه علم این شخصیت های بی بدیل را تبیین می کند (مَا مِنْ شَیْءٍ إِلاَّ وَ فِیهِ کِتَابٌ أَوْ سُنَّةٌ -کافی جلد ۱)

 با توجه به باب روایات و آیات مرتبط به علم امام علیه السلام، پرسش اساسی این است که چرا فقهای شیعه (کثرالله امثالهم) تفقه در این علم عظیم را به تفقه در اوامر و نواهی محدود نموده اند؟ آیا امکان گسترش دامنه تفقه وجود ندارد؟ به عبارت دیگر اگر دامنه کتاب و سنت شامل تبیین همه امور می شود؛ لازم است تا طبقه بندی جدیدی از علم توسط حوزه های علمیه به بشریت ارائه شود.

 عدم پذیرش و اهتمام نسبت به پذیرش این پیشنهاد به معنای پذیرش چالش های دائمی کارشناسی پوزیتویستی توسعه غربی و ایده های معیوبی مانند : ۱- کنترل جمعیت، غذای تراریخته، توسعه عمودی شهرها و ساخت آپارتمان، داروهای مضر شیمیایی، تخریب محیط زیست و غذای صنعتی، برجام نویسی با کفر و....  در اداره کشور خواهد بود.