به گزارش خبرگزاری حوزه،حجت‌الاسلام والمسلمین رضایی اصفهانی رئیس مجتمع آموزش عالی قرآن و حدیث المصطفی در نشستی که با موضوع «قرآن و امام حسین(ع)» به صورت برخط برگزارشد،با اشاره به خدمات امام حسین(ع) به قرآن، خاطرنشان ساخت: نخستین خدمت امام(ع) به قرآن، تفسیر قرآن بود؛ در آن زمان، بنی امیه مشکلات بسیاری به وجود آورده و خفقان شدیدی بر جامعه حکم‌فرما بود؛ از امام حسین(ع) هفده مورد حدیث درباره تفسیر برخی آیات قرآن به دست ما رسیده است.
وی افزود: خدمت دیگر امام حسین(ع) در این عرصه، بیان روش فهم قرآن بود؛ حضرت(ع) در مواردی، ضمن بیان تفسیر آیه، شیوه فهم و روش شناسی آن را نیز بیان فرمودند.
حجت‌الاسلام والمسلمین رضایی اصفهانی با بیان اینکه تفسیر به رأی درباره آیات قرآن ممنوع است، اظهار داشت: علاوه بر آنچه گفته شد، امام حسین(ع) مراتب فهم قرآن را توضیح دادند. در حدیثی از حضرت(ع) آمده است که قرآن دارای ظاهری زیبا و از نظر ادبی در اوج است و باطن عمیقی دارد.
وی ادامه داد: امام حسین(ع) در روایت دیگری فرمودند: چهار مرتبه برای فهم قرآن وجود دارد: عبارت، اشاره، لطایف و حقایق.
رئیس مجتمع آموزش عالی قرآن و حدیث توضیح داد: منظور از «عبارت» این است که عموم مردم می توانند قرآن بخوانند و لذت ببرند.
وی افزود: «اشاره»، به انسان‌های خاص مربوط می شود؛ افرادی که تدبر می کنند و نکاتی از قرآن به دست می آورند.
وی «لطایف» را به اولیای الهی و افرادی مربوط دانست که ارتباطات ویژه‌ای با خدا دارند و درباره «حقایق» ابراز کرد: «حقایق» برای انبیاست.
به گفته حجت‌الاسلام والمسلمین رضایی اصفهانی، مهجوریت زدایی از قرآن، خدمت دیگری بود که امام حسین(ع) انجام دادند.
وی بیان کرد: هنگامی که پیامبر(ص) از دنیا رفتند، حکومت هایی مانند بنی امیه روی کار آمدند که کوشیدند کم کم قرآن را از صحنه زندگی مردم دور نمایند. امام حسین(ع) با قیامشان، قرآن را احیا فرمودند و مهجوریت قرآن را تا حدودی از بین بردند.
رئیس مجتمع آموزش عالی قرآن و حدیث، خدمت دیگر امام(ع) را عمل به قرآن برشمرد و تصریح کرد: شکرگزاری در مورد نعمت قرآن، آوردن این کتاب مقدس آسمانی به عرصه عملی زندگی است. اگر خود را پیرو اسلام ناب می دانیم، باید راه امام حسین(ع) را برویم و راه امام(ع)، عمل و خدمت به قرآن است.
حجت‌الاسلام والمسلمین رضایی اصفهانی، در ادامه، نکاتی را یادآور شد و اظهار داشت: وقتی زندگی امام حسین(ع) را بررسی می کنیم، می بینیم زندگی حضرت(ع) براساس قرآن شکل گرفته بود و قرآن در آن موج می زد. یکی از ابعاد آن، جاری بودن قرآن در اخلاق امام حسین(ع) است.
وی با بیان اینکه قرآن در زندگی امام(ع) جاری بود، به نقش قرآن در نهضت عاشورا اشاره کرد و با بیان اینکه هجرت و جهاد حضرت(ع) براساس آیات قرآن بود، تصریح کرد: ایشان بارها در خطبه ها، سخنرانی ها و حتی وصیتشان، به آیات قرآن استناد می‌فرمودند.
رئیس مجتمع آموزش عالی قرآن و حدیث، در پایان، با بیان اینکه قرآن نقش بزرگی در زندگی حضرت(ع) داشت و زیرساخت زندگی ایشان بود، خاطرنشان ساخت: اگر خود را ارادتمند امام(ع) می‌دانیم، اخلاقمان باید قرآنی باشد و انس با قرآن غافل نباشیم.
