به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حضور در حوزه‌های علمیه و یادگیری دروس حوزوی همواره با سختی‌ها و مشکلات خاص خودش همراه بوده است، دروسی که یادگیری آن نیازمند همت، تلاش و کوشش فراوان است، ‌از همین رو با حجت‌الاسلام مهدی اعلائی استاد حوزه علمیه قم و مرکز فقهی ائمه اطهار از طلاب موفق به گفت‌وگو نشستیم تا از دلایل موفقیت وی در یادگیری این دروس بیشتر بدانیم.

از سال ۸۰ وارد حوزه شدم

بنده مهدی اعلائی هستم، سال ۸۰  بعد از اینکه دیپلم ریاضی را گرفتم با عنایت حضرت و یکی از دوستان که طلبه بود وارد حوزه شدم.
سه سال اول مدرسه علمیه الهادی بودیم، سه سال دوم توفیق بود مدرسه علمیه حقانی بودیم، یکی دو سال سطوح عالی را مدرسه عسکریین و بالاخره توفیقی بود که مقطع خارج را سال ۸۹ در مرکز فقهی شروع کردیم.

در این مدت نزد اساتید بزرگواری مثل حضرت آیت‌الله مرحوم سید علیرضا حائری، حضرت آیت‌الله بیگدلی حفظه الله و آیت‌الله فاضل لنکرانی کسب علم کردم.

از سال ۹۴ تدریس را آغاز کردم

بحث تدریس را از سال ۹۴ توفیق بوده شروع کردم، مکاسب محرمه، رسائل و تمرکز اصلی بنده روی بحث رجال است چون سبک رجالی که تدریس می‌شود شاید خیلی کاربردی نباشد و سعی کردیم سبک نوینی به بزرگواران ارائه بدهیم که مرحله‌بندی هم بشود.

بعضی از دوستان در پنج جلسه کلیات را می‌گویند و مرحله بعدی در ۱۵ جلسه و الی ۲۰ جلسه ارتقا پیدا می‌کند و بزرگواران برایشان ملموس است این نحوه کارکردن در رجال، ممکن است دو یا سه سال رجال خوانده می‌شود اما وقتی در مباحث خارج به آنها یک سند داده می‌شود نمی‌دانند چطوری بررسی کنند این بحث را، ما از همان جلسه اول با کار با سند شروع می‌کنیم و ادامه پیدا می‌کند و لا به لای این بحث عملی بحث کارگاهی و آن نکاتی که لازم است بدانند گفته می‌شود.

در زمینه پژوهش که هشت سال است که در مرکز فقهی ائمه اطهار کار پژوهشی انجام می‌دهم.

علاوه بر این تقریرات روزانه دروس فقه آیت‌الله محمدجواد فاضل لنکرانی را از سال ۹۲ تا الآن انجام می‌دهم.

مرحوم آیت‌الله محمد فاضل لنکرانی تسلط علمی خیلی قوی به مباحث داشتند

دو سه نکته درباره مرحوم آیت‌الله محمد فاضل لنکرانی برایم جالب بود، یکی زهد ایشان بود، ممکن است خیلی از دور ببینند و بگویند مراجع دغدغه ندارند و موفق هستند و بحث مشکل مالی و اقتصادی ندارند، آیت‌الله محمدجواد فاضل لنکرانی پسر ایشان نقل می‌کند که مرحوم پدر ما وقتی مرجع شدند و می‌خواستیم عکس بگیریم قبلش عبای خیلی خوب داشت، ولی وقتی مرجع شدند اصلاً این عبا را نینداختند، عبایی که از حد متوسط پائین بود می‌انداختند و یک‌مرتبه هم که می‌خواستند عکس بگیرند حتی ایشان فرمودند لطفاً عبای من را نگذارید طلبه‌ها نگاه می‌کنند که مرجع تقلید ما که عبای به این گرانی انداخته پس دغدغه ما را ندارد! می‌گفتند عبای ساده می‌گرفتند هرچند ماه یک‌بار عوض می‌کنند و این‌طوری استفاده می‌کردند.
نکته دوم بحث علمیت ایشان است که ایشان نجف نرفته بود اما نظرات آقای خوئی را از شاگردان آقای خوئی بهتر نقل می‌کرد و متوجه می‌شد و نقد می‌کرد و موردبحث قرار می‌دادند.

 یکی دیگر از نکات که خیلی جالب بود که ابوالزوجه بنده اینجا کتاب‌های مرحوم فاضل را بازنویسی و کار می‌کردند و تلخیص مصادر انجام می‌دادند، ایشان فرمودند یک‌مرتبه آیت‌الله‌العظمی وحید می‌خواست از مرحوم نائینی تعریف کند فرمود آقای نائینی دو سه صفحه می‌نوشتند بدون اینکه چک نویس داشته باشند یک غلط هم نداشت، ابوالزوجه ما می‌فرمود مرحوم فاضل هم خط خوشی داشتند و هم چک‌نویس نداشتند و هر چه بود می‌نوشتند، مباحث دقیق و فقهی و اصولی و عربی هم می‌نوشتند هشت نُه صفحه ورق می‌زنیم یک خط خوردگی ندارد و این معلوم است که عنایت ویژه به ایشان شده و تسلط علمی خیلی قوی ایشان به مباحث است.

در گزینش حوزه نیازمند دقت بیشتر هستیم

در پایان باید به یک سری از دغدغه‌هایی که این روزها به‌عنوان یک طلبه دارم اشاره کنم نخست در بحث‌های گزینش حوزه یک مقدار باید دقت بشود، متأسفانه یک مقدار آماری شده که مثلاً‌۵۰۰ تا ۲۰۰۰ تا طلبه داریم اما خیلی‌ها می‌آیند به امید چیزهایی که کاذب است! مثلاً فردی می‌آید به امید لباس طلبگی اما نمی‌داند که وظیفه اصلی یک طلبه این است که اولاً تحقیق داشته باشد و ثانیاً از نظر علمی خوب درس بخواند.

علاوه بر این اگر تنها محسنات طلبگی برای علاقه‌مندان به حوزه گفته بشود کافی نیست چراکه یک سری مشکلات طلبگی است که باید با آن دست‌وپنجه نرم کند از جمله این‌که لباس می‌پوشد و به یک جمعی می‌رود و ممکن است انگشت‌نما شود، فحش بشنود، سختی داشته باشد، ممکن است بحث‌های مالی ممکن است برایش ایجاد شود.

نکته دیگر بحث موضوع محوری است که در این مسائل از همان ابتدا که طلبه‌ها وارد می‌شوند همان ادبیات عرب، صرف و نحو خوانده می‌شود، موضوع محوری کار نمی‌کنند، مباحث تئوری خوانده می‌شود اما اینکه یک موضوع را ببرند پیرامون آن تحقیق کنند باعث می‌شود در ذهن بماند.