خبرگزاری حوزه/ یکی از شالوده های فکری ایشان، قدرت برتافتن و بردباری و مطاوعت طرف مقابل است؛ خصوصا در برخی از جوامع مهاجر؛ جامعه ای که از لحاظ سلایق سیاسی جدا هستند و نمی توانند در بسیاری از مسائل دیگری را بپذیرنند و قبول ندارند که دیگری هم می تواند مثل آنها و احیانا بهتر بیندیشد و در واقع کسانی هم هستند که از لحاظ مبانی اعتقادی هم جدا هستند و آرایی متفاوت و مخالف دارند.مسیحی ها از رفتار عملی ایشان بر اساس فضایی که در آن شرایط وجود داشت, خاطرات و دیده های مثبت و روشن بسیاری دارند.
بعنوان مثال خاطره ای که می تواند بیانگر مبانی فکری و عملی ایشان باشد و آن را بگویم؛ شرکت ایشان در مراسم عشای ربانی مَس درشب ولادت حضرت عیسی مسیح ( ۲۴ دسامبر) بود که کشیش کلیسا در باره حضور وی گفت: بی شک باید اقرار کنم که در طول خدمتم شاهد نبودم که یک مسلمان در مراسم عشای ربانی شرکت کند، امشب امام شیعیان لوگانو در مراسم ما حاضر شدند؛این کشیک اضافه کرد: پیام این حضور می تواند این باشد که ما می توانیم در کنار یکدیگر زندگی کنیم و با هم تعامل و تعایش داشته و گفتگو کنیم.
مختصه دیگر این است، که سید مقتدا؛ روی هویت دینی جمعیت شیعیان تاکید فراوان داشت، به شیعیان توصیه می کرد اتفاقات و فضای حاکم ( اسلام هراسی و اسلام ستیزی) باعث نشود تا شما ذره ای از اعتقاد و هویت دینی خود دست بکشید.
برخی از مهاجران مسلمان گمان می کنند که اگر بخواهند در دنیای معاصر زندگی کنند؛ باید از دیانت خود بیزاری جسته و از همه یا بخشی از ارزش ها و پندار و تفکر بزرگان دینی و پیشینیان خود دست بر دارند. اینها کسانی هستند که معتقدند برای بودن حتما باید هویت دینی گذشته خود را نفی کنند. برای اینکه بتوانند باشند و بگویند جذب جامعه غرب شدیم؛ و خود را ملزم می بینند که باید بنام اینتگراسیون خود را در ارزشهای مشترک که از قبل تعیین و تعریف گشته اند محدود کنند؛ با ارزشهایی که با فرهنگ و هویت و اندیشه ما منطبق نیست و نخواهد بود، در واقع از آنها خواسته می شود که هویت فرهنگی و دینی مان را فراموش کرده و اعتقاداتمان را کنار بگذاریم، این نگاه خطرناک است، اما متاسفانه طرفداران جدی دارد.
تمام سعی ایشان در این سالها این بود که اسلام در اروپا معادل تروریسم مطرح نشود، در همان زمان افرادی بودند و هستند که تلاش می کنند تصویری خشن و جنگ طلب از اسلام ارائه دهند، دینی که با تمام موازین پذیرفته شده جهانی در تضاد بوده و مبتنی بر تروریسم است.
سید مقتدا طی این سالها تلاش کرد تا تصویر خشن و تروریستی که از اسلام ترسیم شده بود را از اذهان بزداید و چهره منطقی و انسان دوست اسلام یعنی حقیقت آنرا عرضه کند. هر اتفاقی که روی دهد ابتدا اخبار ها به جهتی می رود که به حذف هویت و فرهنگ اسلام و جامعه اسلامی بینجامد. یعنی تفکری که مبنای آن اینست، چون ما بومی هستیم همه افراد غیر از ما باید از سرزمین ما بیرون بروند یا به بدترین شیوه ها با رنگ و لعاب قانونی مانع از رشد آنها می شوند.
شرایط زندگی مسلمانان در کشورهای اروپایی چندان آسان نیست. امروزه نگاهی در شهروندان اروپایی وجود دارد که به مسلمانان معتقد با دیدی تعصب‌گرایانه می‌نگرد و آنها را به ناحق زاییده‌ی اسلام رادیکال می‌پندارد.فضا باریک و دشوار است.
اسلام‌هراسی مقدمه "اسلام‌ستیزی" است. یعنی در جهان غرب مسیحیان را از مسلمانان بترسانند و اسلام را به طورکاذب یک خطر جلوه دهند، در واقع اینطور القا می کنند اگر مسیحیان به خودشان نیایند، مسلمانان عملا جهان مسیحیت را هم تحت تأثیر خودشان قرار خواهند داد.
احزاب و گروه هایی که مخالف با خارجی ها و مهاجران هستند؛ پدیده مهاجرت را به اتفاقات خارجی و جامعه مسلمان گره بستند و فضا را تنگ تر می کنند، همینطور رسانه های گروهی تروریست را با اسلام و مهاجرت را با مهاجران مسلمان گره زده اند؛ شبکه های اجتماعی در زمینه اسلام زدایی و منع مهاجرت از کشورهای اسلامی ترویج می کنند.
بدین ترتیب بدترین تصویر از اسلام را ارائه دادند و جامعه جهانی، اندیشه جهانی و افکار عمومی را دچار نگرانی نمودند؛ هر فاجعه و یا اتفاق ناگواری که پیش آمد را حاصل تفکر و دین اسلام جلوه دادند.در واقع می گویند هرکس با ما نیست یا از ما نیست؛ تروریست است.
امروز جامعه جهانی یک جامعه بالغ است، جامعه ای است که مشکل تروریسم را می فهمد. آیا کسانی که اندیشه مستقل دارند و خود را برای مبارزه با تروریسم آماده کرده اند فراوارن هستند؟
سید مقتدا حسینی در شرایطی به اروپا رفت که سه آفت جدی جامعه مسلمان را تهدید میکرد؛ از یکسو غالب کردن خشونت، تحجر و واپس گرایی بنام اسلام به جامعه و از سوی دیگر این مسئله باعث خودسانسوری مسلمانان شده بود و بی هویتی را فراهم آورده بود؛ یعنی دور شدن از هویت دینی و بی اعتقادی به فرهنگ و ارزشهای دینی، بیگانه ستیزی نسبت به مهاجران مسلمان هویت و فرهنگ اسلام را نابود می کند.
سید مقتدا با شناخت این سه آفت حضور خودش را تعریف کرد. ایشان هیچگاه دست از هویت خودش بر نداشت؛ بلکه با شجاعت و اندوخته خود از فرهنگی که به آن وابسته و متعلق بود دفاع نمود.
ایشان به مهاجران نسل اولی هایی تاکید می کرد نباید از یکدیگر پراکنده شوید؛ جدایی؛ تضاد، هدر رفتن نیروها و سرانجام ضعف و زبونی و ناتوانی است. به نسل دومی ها می گفت دین بصورت خالص و پاک از هرگونه آلودگی در درون جان آدمی وجود دارد وانحرافات یک امر عارضی است و بنابراین با تقویت ایمان باید امور عارضی را زایل و فطرت اصلی خود را شکوفا کنید، در درون جان و اندیشه انسان ها گنج هایی از معرفت هست که نهفته است باید آنها را استخراج کنید.
ویژگی سرآمد و بعدی سید مقتدا حسینی فراهم کردن فضای گفتگو بود؛ ایشان قائل به صحبت با زبان تفاهم بود و سعی می کرد فضای گفتگو را به هر نحوی بوجود آورد و تاکید می کرد سعی کنیم دل ها و زبان دلهامان را بهم نزدیک کنیم که در واقع عبادت است و با رفتار وعمل نیک مودت و مهربانی خود را تقدیم کنیم.
ویژگی دین و همه ادیان بطور کلی اینست که سخت و محکم هستند؛ همه ادیان به راستی و درستی خود اعتقاد دارند و این اعتقاد فطری آنان است. چون برحق هستند و حقیقت تمام و کامل در اختیار آنهاست. طبیعی است که جایی برای گفتگو باقی نمی ماند. اما سید مقتدا حسینی با یاد کردن از امام موسی صدر می گفتند او از بنیان گذاران مکتب گفتگوی ادیان است. حوزه دین از لحاظ راهبردی از دشوارترین حوزه هاست. هنگامی که سالکان دو دین از لحاظ نظریه ها و روش ها هیچ راهی برای گفتگو پیدا نمی کنند؛ راهی که موفق به پیدا کردن اصول مشترکی شوند و این اصول مشترک بتواند پایه گفتگوی آنها قرار گیرد. شرایطی پدید می آید تا منزه شدن از عیوب و پاکی و پرهیزکاری با یکدیگر حرف بزنند.
سید مقتدا حسینی به منظور ایجاد گفتگوی دینی فضا و شرایطی را بوجود آورد تا بتوان با یکدیگر گفتگو کرد، درب های مرکز خود را باز گذاشت تا همه فرصت پیدا کنند بازدید کرده و سخن بگویند، سخنی بر اساس اصل و امر مسلم و مشترک مورد پذیرش و باور همگان که بی شک خداوند است. این فضا ایجاد شد و ما نیز همواره احساس نیاز شدید به این گفتگوی دینی داریم.
و السلام علیکم و رحمه الله و برکاته .
دکتر سید علی حسینی فرزند مرحوم سید مقتدا حسینی
