به گزارش خبرگزاری «حوزه» از اصفهان، آیت الله سید ابوالحسن مهدوی، شامگاه دوشنبه در جلسه عزای حسینی در مسجد امام حسن مجتبی (ع) اصفهان، اظهار کرد: در کتابُ الغیبه شیخ طوسی، داستانی را از زبان ابونعیم محمد ابن احمد انصاری در مورد تشرف کامل بن ابراهیم نقل می کنند که نزاعی پیرامون بحث تفویض به وجود آمده بود که از بحث های مهم کلامی است و کمتر در علم کلام در مورد آن بحث می‌شود؛ که آیا تفویض صحیح است یا نه؟
منظور این جماعت از تفویض این بود که بعد از اینکه خداوند جهان را آفریده است امور جهان را به چهارده معصوم علیهم السلام واگذار کرده است و خود به کنار رفته است.
گروهی این گونه قائل به تفویض بودند؛ در مقابل بعضی این را رد می‌کردند، در این میان، کامل ابن ابراهیم را انتخاب کردند که می توانست این بحث را خدمت امام حسن عسکری علیه السلام ببردو از حضرت سوال بکند و جواب بیاورد که آیا نظر مفوضه صحیح است یا نه؟
کامل بن ابراهیم وقتی به سمت سامرا حرکت کرد، یک سوال دیگری در ذهن خودش خطور کرد که آیا فقط کسانی که اعتقاد شیعیان را دارند وارد بهشت می شوند یا دیگران هم از غیر شیعه هستند که بهشت نصیبشان می گردد.
کامل بن ابراهیم نقل میکند «خدمت امام حسن عسکری علیه السلام در سامرا رسیدم، در حالی که کنار دست من درب دیگری بود و پرده ای آویزان بود. باد زد و این پرده را بالا برد و چشمم افتاد به یک آقازاده بسیار نورانی. یک مرتبه آقازاده به من گفتند ای کامل بن ابراهیم... م. من بدنم لرزید این آقازاده کی هستند، اسم من را از کجا می دانند؟ فوری گفتم لبیک یا سیدی. امام با علم خودشان از افکار من فرمودند کامل ابراهیم آمده ای از من سوال کنی فقط شیعیان وارد بهشت می شوند؟ فرمودم بله آقاجان. فرمودند در این صورت تعداد کسانی که وارد بهشت می شوند کم هستند، به خدا قسم که افراد دیگری وارد بهشت می شوند به نام حقییه وآن ها کسانی هستند که به حق آقا امیرالمومنین علیه السلام قسم میخورند، آقا را دوست دارند ولی قائل به ولایت آن حضرت بعد از پیغمبر نیستند و شیعه نیستند، این ها در نهایت وارد بهشت خواهند شد.
بار دیگر حضرت فرمودند کامل ابن ابراهیم آمده ای سوال دیگری بپرسی، سوالی داری از قول مفاوضه؟ گفتم بله آقا بین شیعیان اختلاف شده است، فرمودند: قائلین به تفویض دروغ گفته اند که خداوند متعال بعد از آنکه جهان را آفریده است؛ امورات جهان را به ما واگذار کرده باشد و ما بخواهیم مستقل از خدا جهان را اداره کنیم، خداوند اراده می کند و قلوب ما اهل بیت علیهم السلام، ظرف مشیت خداست به این آیه اشاره کردند که " وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَنْ یَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ : ۲۹ تکویر
کامل بن ابراهمی بیان میکند که امام با علم غیب شان قبل از آنکه سوالی پرسیده شود، هم سوال را مطرح کردند و هم جواب را دقیق توضیح دادند، یک مرتبه امام حسن عسکری فرمودند کامل چرا نشسته ای؟ حجت خدا بعد از من جواب تو را داد، به خود آمدم و بلند شدم و خداحافظی کردم.
در دیداری دیگری که بین امام و کامل بن ابراهیم اتفاق افتاد این است کامل می گوید وقتی خدمت امام حسن عسکری رسیدم، دیدم امام لباس نرمی پوشیده‌اند، پیش خودم گفتم امام لباس نرم پوشیدند در حالی که به مردم امر به مساوات می کنند و می گویند با فقرا همنشین باشید، همدم باشید، اما خودشان را ببین چه لباسی پوشیده اند، یک لحظه در ذهنم خطور کرد و بلافاصله امام آستین لباسشان را بالا زدند و دیدم زیر لباسشان یک لباس سیاه پشمی پوشیده اند و فرمود آن لباس زبر و پشمی را برای خدا پوشیده ام و این لباس رو را برای شما.
امام علیه السلام اینطور اشراف به خطورات فکری همه مردم دارند و جواب می دهند، این خلاصه ای از داستان است که شیخ طوسی پیرامون کامل بن ابراهیم نقل می کنند.
پیرامون این داستان نکاتی نقل می کنیم که دو نکته مهم آن پیرامون بحث تفویض می باشد، نکته اول " تفویض" به چه معنایی باطل است و به چه معنای صحیح است؟ معنای باطل آن این است که بگوییم خداوند متعال امور را بر عهده معصومین علیهم السلام گذاشته و کنار رفته است، این همان نسبت غلو است که اهل بیت علیهم السلام آن را رد می کنند.
تفویض صحیح چیست، تفویض صحیح این است که خداوند متعال هنگامی که می خواهد مجموعه دین را برای سعادت ما، برای فهم ما بفرستد؛ بخشی از مجموعه دین را به پیامبر صلی له علیه و آله و سلم می فرستند و وحی می کند و قسمتی را به پیامبر نشان می دهد و پیامبر آن موارد را بیان می کنند.
نکته دوم، امر به مساوات خیلی مهم است، در کمک به همدیگر اقدام کنید و در نزدیکان خود اگر کسی را می شناسید که نیازمند است به او کمک کنید و صبر نکنید تا خودش ابراز نیاز کند، در مساوات اول سرعت بگیرید، بعد سبقت بگیرید، نیت را خالصانه کنید و به قصد خدا باشد، ایثار بکنید و حتی اگر خودتان نیاز دارید از خود گذشتگی کنید.
رفع تهمت سومین نکته است؛ اینکه وقتی ظاهر لباسشان تمیز و فاخر بود، برای آن شخص توضیح دادند. ما هم باید در رفع اتهام همت بکنیم.
نکته چهارم اینکه گاهی مصلحت در این بود که امام علیه السلام مطلب را ارائه نمی‌کردند و آقازاده شان را نشان می دادند که ایشان بیان کنند. نکته پنجم این که وظیفه ما سوال کردن است، امام نیاز به سوال ما ندارد؛ ما نیاز داریم سوال بکنیم و جواب بگیریم. امروز هم ما وظیفه داریم به عالم دینی مراجعه کنیم همانند آن که به پزشک مراجعه می‌کنیم و ابهامات دینی خود را برطرف کنیم.
امام حسن عسکری(ع) فرقه ی حقییه را هم به اهل بهشت اضافه کردند، حقییه مخالف شیعه نیست، اما این مطلب نهفته است که کوچکترین ارتباط با اهل بیت علیهم السلام سبب نجات می شوند؛ در همین حد که به حق علی قسم میخورند.
بیزاری اهل بیت علهم السلام از غلو است که معصومین علیه السلام از سه نوع آن راضی نیستند و ردّ کرده اند، اول اینکه بگوییم اهل بیت جای خدا نشسته اند و این همان معنای تفویض است که آن را رد کردیم.
دوم این است که چهارده معصوم را شریک خدا بدانیم، مثلا نیمی را خدا اداره میکند و نصفش را معصومین، این هم غلط است و مخالف اراده الهی است.
وی توضیح داد: سوم این است که بگوییم خداوند در امیرالمومنین حلول کرده است، چنان که در حضرت عیسی بعضی از مسیحیان این مطلب را گفتند، اگر کسی قائل شد؛ این همه غلو باطل است.
